HI Noor,(en andere meiden)
Natuurlijk lees ik hier nog (ben gewoon verslaafd). Aangezien mijn man zich helemaal niet ziek voelt en het leven gewoon doorgaat, leven wij ook gewoon weer door. We hebben alle mogelijke scenario's besproken met elkaar van niets aan de hand tot het allerergste. We hebben ons ook in de literatuur gedoken. Als het hormoon hoog blijft dan is inderdaad meestal de oorzaak een tumor. Het goede is dat dit soort tumor bijna altijd goedaardig is dus we hoeven op dit moment niet te vrezen voor zijn leven. Het kan ook een schildklierafwijking zijn maar dit komt minder vaak voor.
Eigenlijk zijn we nu er heel rustig onder in tegenstelling van onze vrienden en familie. die zijn zich werkelijk rot geschrokken. Wij gaan pas schrikken als we bewijs hebben van een scan dat er echt een tumor zit en niet eerder!! We willen het niet geloven! En misschien hebben ze een fout gemaakt in het lab..kan toch? (of hou ik mezelf voor de gek?)
We hebben wel besloten om donderdagmiddag vrij te nemen zodat we thuis zijn als ze bellen voor de uitslag(op mobiel). Als de uitslag weer slecht is dan wil ik niet op mijn werk zitten. En mocht de uitslag weer slecht zijn dan moet er zo snel mogelijk een scan worden gemaakt. En we moeten gaan overleggen wat te doen met ivf. We gaan er wel alles aan doen om de ivf door te laten gaan. We krijgen er een last bij en dan willen ze ons de hoop op een kind afnemen!
Bedankt voor je meeleven (ook de rest vd meiden), dat doet mij en mijn man erg goed.
We steken een kaarsje op en hopen het allerbeste donderdag...
liefs
Marielle
