Martine(33)

A

Anoniem

Guest
Hoi meiden

Vannacht had ik zoiets raars... We willen heel graag een baby en zijn al 15 rondes bezig en nu weer aan het klussen. Elke keer als het niet raak is, zijn we verdrietig, jaloers op zwangeren, gevoelig voor opmerkingen etc etc; dus dat we heel graag willen staat als een paal boven water.

Maar nu schrok ik opeens wakker na even in slaap te zijn gedut en dacht opeens in mijn half-slaap: help, straks krijg ik nog echt een baby ook  en opeens brak het zweet me uit van de zenuwen.

Hebben jullie dat ook? je bent zo geobsedeerd bezig met zwanger raken, dat je soms bijna vergeet dat er daarna dan ook echt een baby komt. En hoe zou dat zijn? en wat verandert er dan allemaal?

Volgens mij komt het overigens mede omdat je jarenlang panisch bezig bent NIET zwanger te raken en dat wordt een soort 2e natuur en daarom schrik ik ook wel eens wakker van: shit ik ben de pil vergeten. Om dan te beseffen dat ik die al 2 jaar niet meer slik.

MK
 
HIHIHI,
Ha Martine,

Ik ben dus niet de enige, en er staat me nog wat te wachten ook, jij hebt er nog last van terwijl je al 2 jaar gestopt ben met de pil...
Ik ben ook weleens 's nachts wakker geworden met de reactie:'Sh*T De pil vergeten!!!'. hihi. Soms maakt het me ook wel erg zenuwachtig en bang als ik me echt bedenkt dat we misschien wel echt een kiddie kunnen krijgen, hoe zal mijn leven dan veranderen... hoe zal het zijn!
En dat terwijl wij er toch ook echt heel zeker van zijn, al veel langer weten we dat we nu graag kiddies willen...
Ik begrijp jou reactie dus helemaal, heel eerlijk van je hoor om dit met ons te delen.
Succes voor deze ronde, hopelijk is het snel raak, ik duim voor je.
Groetjes J
 
Hai Martine,

 (Sorry hoor, maar ik moet er een beetje van lachen, hahah.)

Wat herkenbaar!
Ja, dat had ik in het begin ook wel eens. Maar nu niet meer. Wat ik nu wel hebt, is dat ik natuurlijk baal als een stekker als het weer eens niet gelukt is. Maar als ik denk van, nou straks hebben we hier zo'n klein hummeltje. Begin ik inderdaad ook bang en angstig te worden. Maar ik heb twee schoonzussen en die zijn allebei pas bevallen, en zijn hadden dat ook hoor. Elke vrouw of stel maakt zich wel eens zorgen of ze het wel aan kunnen. Dus schrik niet! Tuurlijk gaat jullie leven veranderen. Maar dat is toch ook de bedoeling. Positief denken. Meid, veel succes verder!
Groetjes Sabrina (Sab)
 
Hoi

Ik heb nu een dochter van bijna 4 maand en had deze gevoelens zelfs nog toen ik zwanger was. Dan schrok ik en dacht ik help! we krijgen een kind!
Ik heb zelf 1,5 jaar moeten wachten voor ik zwanger was en nu wij een dochter hebben wil ik eigenlijk alweer een kind. Waarom? omdat ik bang ben dat ik maar 1 keer zwanger kon worden en nu niet meer. Alsof het zo'n kans is als 1 op 100.000.
Kennelijk heb ik het er nog steeds moeilijk mee dat het zo lang heeft geduurd. Leef dan ook erg met jullie mee!
 
Helemaal mee eens dat gevoel heb ik ook soms, omdat je leven toch wel totaal gaat veranderen als het eenmaal zo ver is.
Maar ik denk dat als je het dan eenmaal zo ver is, en je hebt voor het eerst je kleintje in je armen, dat het dan meteen helemaal goed is.

Liefs
 
HEEL HERKENBAAR!!!

Wij willen  dolgraag een kleine, maar "het zwanger zijn" en het bevallen lijkt me reuze-eng............. en dan die verantwoordelijkheid die je hebt als je een kleintje op de wereld hebt gezet..........

Maar dan denk ik maar weer........ Suus er zijn je miljoenen voor gegaan, dus jouw zal het ook wel lukken.........
Dus we gaan ervoor......!!

Groetjes,

SUUS
 
Hoi hoi

Ik heb ook precies hetzelfde als jullie!!!
Ik ben dan ook soms erg bang voor de bevalling en voor het opvoeden enzo!!!
Maar ja, bijna iedereen kan het dus wij ook wel!!!!
Succes verder....

Groetjes Antoinet
 
Terug
Bovenaan