Meelopen met vreemden

Beste dames,

Ik ben nog niet eerder in dit deel van het forum geweest, maar zit nu toch met een vraag.
Ik was vandaag met mijn zoontje van net 2 bij een tuincentrum, waar een (veel te?) aardige medewerker mijn zoontje aan de hand meenam om een aardbei te gaan halen en iets later gehurkt zijn armen om mijn zoontje heensloeg.

Ik stond nogal perplex en dacht pas iets later dat ik eigenlijk had willen zeggen "ik heb liever niet dat u dat doet want hij moet niet leren dat hij zomaar met vreemden mee mag lopen".

Misschien overdrijf ik, maar aan de andere kant krijg ik er nu nog een griezelig gevoel van.

Wat mij ook zo verbaasde is hoe makkelijk een kind met een vreemde meeloopt. Wanneer kan je je kind aanleren dat ze dat niet moeten doen?

Iemand tips of ideeën?

Alvast bedankt en groeten, Daisy
 
Hallo,

Mijn zoontje is ook 2 ( feb 2005 geboren )
En hij loopt ook met iedereen mee maakt echt niet uit met wie.
Wij waren laatst in de AH en hij was een beetje vervelend.
Toen zij een vreemde vrouw nou ga je met mij mee dan.

En hij gaf er een hand en zou zo meelopen
Deze mevrouw bedoelde het gewoon als geintje omdat ie met ons niet mee wou.
Maar toch had ik zoiets van dit is niet goed.

Want op straat loopt ie ook iedereen achter aan die hem toespreekt of roept.
Dus ik hou m,n hart vast als ie straks met een jaar of 4 alleen naar buiten gaat.
Hij is totaal niet verlegen en heel nieuwschierig.
Meschien komt het daardoor.

Ik weet ook niet goed hoe ik hem dit moet uitleggen.
Weet ook niet of hij het nu al snapt.
Maar voor dat ie alleen naar buiten gaat wil ik het er toch goed in hebben bij hem dat ie niet met vreemde mee mag gaan.

Zal ook blijven meelezen voor tips.

groetjes
 
Ons zoontje van 2 doet hetzelfde: hij kletst graag raak met iedereen en loopt gemakkelijk mee (hoewel hij ons meestal wel in de gaten houdt, maar dat kan hij natuurlijk ook eens vergeten). Hij voelt zich blijkbaar heel veilig in de wereld en heeft  nog  niet in de gaten dat mensen niet altijd het beste met hem voor hebben.
Wij hebben nog niet gehad dat vreemden een arm om hem heen sloegen, maar dat zou ik ook zeker niet accepteren, precies om de reden die je al aangaf: zo leert hij dat nabijheid  met iedereen normaal is. Hoe eerder hij leert dat daar wel degelijk verschil in zit, hoe liever wat mij betreft.
Wij zeggen steeds tegen hem dat hij bij ons moet blijven, maar ja: op die leeftijd is er zoveel leuks te zien... We houden hem dus goed in de gaten.
Verder weet ik ook niet wat ik hier meer aan kan doen.

Groetjes,
Anne-Marie
 

Hallo,


Ik kan me jullie reactie wel enigszins voorstellen, maar vind het toch ook jammer dat bijn iederen direct van het negatieve van de mens uitgaat.

Tuurlijk lopen en freaky gasten rond, maar het merendeel is toch gewoon vriendelijk!!.
Vind ook niet dat je een kind zo jong al besef kunt laten hebben van hoe sommige mensen zijn.

Nou ja, ieder z'n mening. Succes en toch veel tuincentrum plezier.

Groetjes,
Angela

 
Ik heb het omgekeerde probleem.Mijn kinderen verstoppen zich meteen achter mijn rug als iemand iets vriendelijks tegen ze zegt. Ik probeer ze juist te leren dat ze best iets terug mogen zeggen als iemand vriendelijk hallo zegt.

Vind het ook jammer dat je mensen niet meer zomaar kan vertrouwen.
Een tijdje terug kreeg mijn oudste een briefje mee van school, dat er een kinderlokker was gesignaleerd. Vond het erg moeilijk wat hier mee te doen. Omdat ik haar zelf nog haal en breng hebben we niets tegen haar gezegd, maar als ze alleen over straat zou moeten, moet je ze toch gaan waarschuwen.



 
Terug
Bovenaan