meer mama's meer jaren tussen 1e en 2e?

[Anoniem]

Hallo,

Bij mij zit er bijna 7 jaar tussen de eerste en de 2e. Ik ervaar alles ook echt heel anders. Merk dat ik zelf heel anders tegen alles aankijk, en een stuk volwassener ben geworden. Maar ook lichamelijk merk ik dat ik met de eerste veel meer kon hebben als nu... voel me nu vaak een wrak.

Ik ben heel benieuwd hoe het straks met de bevalling zal gaan. De 2e schijnt in de regel makkelijker te gaan als de eerste, maar is dat ook nog zo als er zo lang tussen zit?
Vind het allemaal ook wel weer eng hoor! mijn oudste begint echt zelfstandig te worden nu. Hij gaat naar groep 3 en kan het meeste zelf. Zometeen weer helemaal in de luiers en een baby die helemaal afhankelijk is van mij ( en vriend ;-)) Heel ons leventje weer helemaal aanpassen aan de baby. Vind het heel appart om nu weer moeder te worden.

 

[Anoniem]

Mijn zoontje is afgelopen juli 6 jaar geworden. Dus bij ons ook ruim 6 jaar leeftijdsverschil.

Ik was 19 toen ik mijn zoontje kreeg, dus echt piepie jong. Ik moest nu ook alles weer lezen over zwangerschappen enzo, en heb nog veel vragen, omdat het gewoon te lang geleden is. Verder is het bij ons zo dat we nu financieel veel beter zitten als toen, en dat maakt een zwangerschap en kindje net even wat makkelijk. Geld zegt natuurlijk niet alles, maar toen hadden we dus echt niks (en met niks bedoel ik nog geen eens geld voor een pak luiers, of voor avondeten,echt sappelen dus)

Ik merk wel dat ik de zwangerschap lichamelijk nu zwaarder vind als toen. Dat komt natuurlijk ook doordat ik wat ouder ben geworden en je al de verantwoordelijkheid voor een groter kind hebt.

Ik vind persoonlijk wel lekker dat er zon leeftijdsverschil tussen zit. Mijn zoontje is zelfstandig, kan zichzelf aankleden, is zindelijk, gaat lekker buiten spelen met vriendjes zonder dat je ze constant in de gaten moet houden.

Mijn zoontje gaat na de zomervakantie ook naar groep drie... Best spannend vind ik dat!

 

[Anoniem]

Mijn dochter is 8, bijna 9!
En nu komt er dus weer een baby (jongen).
Ik vind de zwangerschap veeeel zwaarder, lichamelijk gezien (ben nu 37).
Ik vind het enig dat mijn dochter al zo groot is en dat er nu een babietje komt. Ze leeft heel erg mee, en heeft er hele verhalen over te vertellen.
Tuurlijk denk ik wel eens: pffff helemaal opnieuw beginnen...
Maar ik denk dat het met een 2e makkelijker gaat, en dat de tijd sneller zal lijken te gaan.   Ik ben wel heel erg een moeder die staat te juichen bij iedere stap richting zelfstandigheid van mijn kind, dus het word even slikken, weer zo'n afhankelijk wurm.

 

[Anoniem]

haha zo'n moeder ben ik ook Inger. Ik vind het geweldig dat mijn zoontje praat, want nu begrijp ik hem eindelijk en dat ie ook wat dingen zelf kan (hij word in sept 3). Dat gaat inderdaad weer wennen worden zo'n wurm die weer compleet afhankelijk van je is en waarmee je niet kan communiceren. Maarja misschien is het nu wel 'leuker' omdat we het al eens gedaan hebben en wat minder onzeker zijn er meer van kunnen genieten. Wie weet.