Mega Verschoon Probleem

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Ik ben nieuw hier, en weet niet goed waar ik dit moet plaatsen maar ik heb advies nodig van andere moeders of misschien deskundigen...

Mijn dochter is nu net 2 jaar oud, het is een super lief, vrolijk, enthousiast en tevreden kind. Ze is bijna nooit boos, verdrietig of opstandig....

Behalve als ze een schone luier moet.... En dit geld vooral voor de poepluiers.... Het is begonnen toen ze tandjes kreeg en haar hele kont kapot was.... Dat doet natuurlijk ontzettend pijn en ik snap dat ze toen tegen stribbelde.... Maar dat is ondertussen iets minder dan anderhalf jaar terug en nog steeds wordt ze helemaal hysterisch als iemand haar poepluier verschoond...

Zé wordt helemaal gek en zegt de hele tijd pijn pijn eng eng... Zo erg zelfs dat ik haar vader, haar oma, haar opa, haar oom van 12 jaar en echt iedereen ervan heb verdacht dat ze op een verkeerde manier aan haar hadden gezeten. Niemand mocht haar meer verschonen of in bad doen van mij, behalve ikzelf.

Dus heb ik in feite mijn eigen leven opgeofferd ( met alle liefde hoor maar op een gegeven moment niet meer te doen, kan niet werken, niet een keer met vriendinnen weg gewoon helemaal niks) omdat ik 100% zeker wou zijn dat niemand aan haar zat, ik heb niemand laten oppassen, zodat ik, en ik alleen haar zou verschonen.... Ik zit er bijna dagelijks om te huilen omdat ik gewoon niet weet wat ze nou precies zo eng vind en op haar leeftijd kan ze dat ook nog niet goed duidelijk maken..

Als ik alleen al ruik dat ze een poepluier heeft ben ik al gestresst omdat ik weet dat het weer een drama wordt.

Toen heb ik wat verzonnen...
Een Poepvaas (klinkt stom ja)....
Ze heeft een bloemenvaas van me gekregen met allemaal stickers erbij. Elke keer als ze een poep doet mag ze er een sticker opplakken, en als ze het goed doet met verschonen mag ze weer een sticker plakken, nou dat ging een week goed dus ik was dol gelukkig, maar na die week was het nieuwtje eraf en werd het toch weer drama...

Ik vraag me af of meer moeders hier ervaring mee hebben en wat hun eraan hebben gedaan... Of ook al heb je er geen ervaring mee ... Alle ideeën zijn welkom! Ze is nu 2 keer bij de peuterspeelzaal geweest... 1 keer daarvan heeft ze een poepluier gehad en was ze ook in paniek, hun dachten dat het kwam doordat ze verschoont werd door iemand anders als mama, wat ze natuurlijk ook niet gewend is... Maar ik heb direct gezegd dat het altijd drama is met haar als ze een poepluier heeft.... Waar ze eigenlijk niet echt op reageerden...

Ik heb echt tips en ideeën nodig... Want ik zit met mijn handen in het haar en kan niet wachten tot ze zinnelijk is, zodra het een beetje mooi weer wordt begin ik daar ook direct mee want ik wordt hier zelf gewoon heel verdrietig en moedeloos van... Ze is verder altijd vrolijk en leuk en lief en gewoon een super makkelijk en geweldig kind... Alleen die poepluiers....
 
Op welke manier verschoon je haar luier? Staand/liggend? Ze is blijkbaar zo 'getraumatiseerd' door luier verschonen dat ze juist heel duidelijk aangeeft wat er is. Ook zal ze zeker merken dat jij er gestresst van raakt. Heb je al eens geprobeerd om haar te betrekken bij het verschonen? Door haar zelf de luier uit te laten doen of doekjes pakken of liedje zingen samen of toverzalf voor dr billetjes etc. Hoop dat iemand je de juiste tip geeft en je iets vindt. Anders zou ik naar een arts toegaan. Heel veel sterkte!!
 
Misschien is ze er nog helemaal niet aan toe hoor, maar een ideetje zou kunnen zijn om haar zinnelijkheid te trainen? Vaste momenten op t potje zodat ze niet liggend verschoont hoeft te worden.
Hier was het niet zo'n drama zoals jij t beschrijft, maar ik gaf en geef altijd iets voor de afleiding in de hand tijdens verschonen. En zoals myftera beschrijft een liedje zingen... Heel veel succes!!
 
Ik zou haar op het potje gaan zetten inderdaad. De tweede was ook horror om te verschonen. Inderdaad een boekje geven en zingen, maar hij poepte bij ons net voor zijn 2e verjaardag op het potje en was met 2,5 jaar dag en nacht zindelijk. Ze is oud genoeg om de pot of wc te introduceren.
 
Je bent hier al anderhalf jaar mee aan het tobben, arme ziel!
Een kind leert van de ouders wat er van haar verwacht wordt, en je hebt je dochter geleerd dat een poepluier reden voor paniek is. Dat heb je natuurlijk niet expres gedaan! Dus ga je nou niet ook nog schuldig voelen. Maar feit is dat jij niet meer rustig bent en zij dus ook niet.
Ik neem aan dat je misbruik inmiddels wel hebt uitgesloten. Misschien kun je weer eens uitgaan en je dochter aan een ander overlaten. Best kans dat het probleem dan minder is. Op de peuterspeelzaal was het een toestand, maar dat zijn ze wel gewend, de meeste kinderen hebben er een hekel aan om verschoond te worden. Daarom reageerden ze waarschijnlijk ook zo lauw, ze vinden het niet echt iets bijzonders.
Mijn dochter (ook net 2) heeft ook een fase gehad dat ze niet verschoond wilde worden. Ook vooral de poepluiers, geen idee waarom. Soms hielp een liedje of speeltje of verschonen op de bank bij de teletubbies, maar soms hielp niks en was het vechten. Maar dat geeft niet, zo leert ze dat verschonen er gewoon bij hoort.
Als ik je verhaal lees denk ik dat het heel moeilijk is om het patroon te doorbreken. Je kunt denk ik het beste zo kordaat mogelijk optreden. Zeg iets van "'kom lieverd, even een schone broek", en als ze het op een brullen zet: "je mag best even huilen, maar het moet even gebeuren en het is zo klaar". Troost haar daarna maar maak er geen drama van, zoals je het ook zou doen als ze valt of iets dergelijks. Probeer vooral zelf rustig te blijven, doe bijvoorbeeld ademhalingsoefeningen voor je haar verschoont; een paar keer diep in- en uitademen kan al heel kalmerend werken. En betrek je man er ook bij, vaders zijn meestal een stuk minder gevoelig voor tranen. Je hoeft hem natuurlijk niet te vertellen waarvan je hem verdacht, zeg gewoon dat je het zo graag goed wilde doen dat je het aan niemand anders toevertrouwde. En beginnen met de zindelijkheidstraining is ook een goed idee, dan ben je overal vanaf.
Zoek ook iets voor jezelf buitenshuis, ik krijg sterk de indruk dat je niet gelukkig bent als thuisblijfmoeder, en die extra spanning helpt natuurlijk ook niet met het luierprobleem, je zit er veel te dicht bovenop.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt! In elk geval sterkte.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan