meiden, wat vinden jullie?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik wil toch even mijn ei kwijt op het forum omdat het toch over mijn dochters verjaardag gaat!

- 3a 4 weken voor haar verjaardag heb ik iedereen een uitnodiging gestuurd, dus als mensen niet konden komen hadden ze dat gemeld. wat wel zo netjes is natuurlijk.
Op de dag zelf is een van mijn goede vriendinnen niet komen opdagen.Ze vergeet wel meer omdat ze een druk leven heeft maar moet mijn dochter ( en daarbij mijn man en ik) daar de dupe van worden?

Nu kreeg ik een week na de verjaardag een sms met erin: sorry sorry, wij zijn op vakantie geweest en ik moest daarna werken in het weekend (van het feestje).
(ze wist dit dus al toen ze die uitnoding kreeg, dan bel je toch dat je niet kan komen?)
ik heb haar terug gestuurd dat ik best teleurgesteld ben dat ze dit niet heeft laten weten. (dat mag ik toch als vriendin wel zeggen?)
Nu is ze boos op mij omdat ik geen begrip heb voor haar situatie.
(veel werken, een dochter van 14 mnd, een vent die altijd werkt dus opvoeding komt op haar neer)

Ik heb zeker begrip dat we elkaar niet vaak zien omdat ze het zo druk heeft, maar ik ben boos dat ze het nu op mij afschuift dat ik haar niet begrijp terwijl zij de verjaardag van onze dochter vergeten is!

1 telefoontje of kaartje met: wij kunnen niet komen was voor mij genoeg geweest!

Nu heb ik morgen met haar afgesproken omdat ik het uit wil praten.

Maar het is toch van de zotte dat ik niet eens tegen een vriendin mag zeggen dat ik teleurgesteld ben dat ze de verjaardag vergeten is.

Zo! fijn dat je hier dit soort dingen ook even van je af kan schrijven!


 
Dat moet toch kunnen, als vrienden onder elkaar!?! Je moet niet vergeten dat het "fout"ging omdat zij niks heeft laten weten, daar mag je haar zeker op aanspreken. Zou zij het leuk vnden als je niet bij haar kindje was komen opdagen op de eerste verjaardag. Juist als goede vriendinnen verheug je je op zo'n bijzondere en gezellige dag. Ik zou het gewoon nog eens uitleggen. groetesj Wendy
 
Goh wat toevallig....ik heb dit dus ook mee gemaakt met mike zn verjaardag.
Ook van iemand niets gehoord, dus ik 's avonds maar zelf een sms gestuurd of ze het vergeten was...nee sorry was het antwoord druk druk druk.
Geen kaartje niets, ze zou de volgende dag bellen ...nou ook mooi niet.
Dus heb ik haar vrijdag een email gestuurd en gezegd dat ik er best verdrietig van was dat ze helemaal niets heeft laten horen. Zelfs nu nog geen antwoord gehad....tja wat moet je dan?

liefs jen mv mike
 

Een echte vriendschap is pas een vriendschap als je alles tegen elkaar kunt zeggen, het niet met elkaar eens hoeft te zijn en tegen een stootje kan..
Als je dat niet kunt moet je je eens achter je oren gaan krabben wat het dan eigenlijk wel niet inhoud voor de ander..

Mijn vriendinnen hoeven het niet met mij eens te zijn, als ik vraag om een mening wil ik een eerlijke en niet een die me "tevreden"  stelt en als ik me gekwetst voel wil ik dat ook mogen zeggen!! Dat is vriendschap!!
Vriendschap is elkaar waarderen en respecteren zoals je bent.. zowel de positieve als negatieve eigenschappen, want niemand is perfect! Ik zou absoluut niet willen dat mijn vrienden/vriendinnen zich tov mij zich anders moesten voordoen dat dat ze zijn, wordt al eng van de gedachte.. Dus zeggen als je je teleurgestelt in iets bent of je gekwetst voelt hoort daarbij!! Dat moet je zelf mogen zeggen!!

Ik heb zulke  situaties ook al eens meegemaakt, en voelde me dan ook erg rot. Maar dat komt dan weer omdat ik vaak aan teveel dingen denk en met teveel dingen rekening hield. Kocht overal en voor iedereen kleinigheidjes, kaartjes om elke scheet, alles weggeven als iemand aangaf het mooi/leuk te vinden etc etc..

Nu nog geniet ik enorm van het feit als ik bij iemand een glimlach op zijn gezicht kan toveren of als ik ergens mee kan helpen. Dat is gewoon het aard van het beesie..

vroeger verwachte ik ook zulke acties/dingen terug en begreep ik nooit waarom een ander niet eens ergens aan dacht of attent kon zijn. Maar dat is natuurlijk erg onrealistisch.. Het is namelijk niet altijd onwil of desinteresse van de ander. Sommige zijn nu eenmaal verstrooider, denken er gewoonweg niet aan of doen het op hun eigen manier en dat is net zo prima!

Als het structureel is dat je steeds (figuurlijk)  de deur in je gezicht krijg dichtgeslagen dan moet je eens goed gaan nadenken wat je dit contact waard is.. Brengt het je alleen maar zorgen en ergernis, loopt het contact niet als jij er geen energie in steekt, dan probeer het maar los te laten. Een vriendschap hoort verbintenis met zich mee te brengen en dat betekend niet dat je elkaar daarvoor wekelijks moet zien. Maar dat je blij bent als je elkaar wél ziet en dat je weet dat je er voor elkaar bent als het nodig is. Er bent op momenten die voor een ander belangrijk zijn..

Ik ben er door de jaren heen héél resoluut in geworden.. Niet? dan niet! Ik ga me niet meer rot voelen door een ander, niet meer energie ergens in steken waarvan ik weet dat het puur alleen op mijn kracht vaart, zo is een vriendschap niet bedoelt..

Niets hoeft op een weegschaal, de ene keer eens zus, dan eens zo.. Dan zie je elkaar paar keer in de week dan 2 maanden niet, prima toch? Ieder zijn leven, maar wees blij dat je elkaar hebt!! Een echte vriendschap is een kostbaar bezit, dus liever één goede dan een handje vol "halve".

Veel wijsheid!!

Esmé mv Kay

ps: Ik wordt er, merk ik nu, een beetje pissig van als ik lees dat je niet mag zeggen wat er in je omgaat en er gelijk op afgerekend wordt.. Maar zoals je reactie van je vriendin al aangeeft, door fel te reageren, kun je eigenlijk al opmaken dat ze weet dat het eigenlijk haar eigen schuld is. Kwaad en geschrokken dat ze het vergeten is, maar er een draai aan geeft door de drukte de schuld te geven. Trek je er niets van aan en geef de bal gewoon terug. Zeg haar dat je liever van haar aan de telefoon, ipv via een onnozel smsje, had gehoord dat ze niet kon. En 5 minuutjes tijd maken om te bellen voor je vriendin's kindje is teveel? Ik geef jou groot gelijk!! Zou ook zeker teleurgesteld zijn.. (ik lul weer te veel hoor..)


 
quote: Esmeeke reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('21-08-2007 13:21:33'));

Als het structureel is dat je steeds (figuurlijk)  de deur in je gezicht krijg dichtgeslagen dan moet je eens goed gaan nadenken wat je dit contact waard is.. Brengt het je alleen maar zorgen en ergernis, loopt het contact niet als jij er geen energie in steekt, dan probeer het maar los te laten. Een vriendschap hoort verbintenis met zich mee te brengen en dat betekend niet dat je elkaar daarvoor wekelijks moet zien. Maar dat je blij bent als je elkaar wél ziet en dat je weet dat je er voor elkaar bent als het nodig is. Er bent op momenten die voor een ander belangrijk zijn..

Ik ben er door de jaren heen héél resoluut in geworden.. Niet? dan niet! Ik ga me niet meer rot voelen door een ander, niet meer energie ergens in steken waarvan ik weet dat het puur alleen op mijn kracht vaart, zo is een vriendschap niet bedoelt..



Ik had het niet beter kunnen zeggen...
Ik ben ook door schade en schande wijs geworden en ben tegenwoordig heel selectief in mijn vriendschappen (na jarenlang als een zotje achter iedereen aan gelopen te hebben). Vriendschappen die van één kant moeten komen zijn geen vriendschappen. Net zoals vriendschappen waarin mensen elkaar gaan claimen...

Ik wil hiermee helemáál niet zeggen dat je deze vriendschap moet beeïndigen, hoor! Dat is natuurlijk helemaal aan jou, en aan zo'n beslissing gaan meestal vele teleurstellingen vooraf. Maar ik vind zeker dat je tegen je vriendin moet kunnen zeggen dat je teleurgesteld bent. Ik heb het zelf vorig jaar meegemaakt, maar dan andersom (ik was dus degene die "teleurstellend" was...) en ik heb me hier heel rot over gevoeld. Vooral omdat de vriendin in kwestie er niets van zei !! Ze deed alsof er niets aan de hand was maar ik voelde onderhuidse spanning. Toen ze eenmaal "opbiechtte" dat ze teleurgesteld in me was, was ik erg opgelucht. Ik heb de schuld volledig op me genomen en haar uitgebreid mijn excuses gemaakt. Nu gaat het gelukkig weer erg goed tussen ons! Zo kan het dus ook...

Groetjes,
Myrna mv Isis
 
Okay, dat ze niet kon komen, dat kan. Maar even laten weten van hoe en wat is echt niet te veel gevraagd hoor! Natuurlijk ben je teleurgesteld omdat ze dit niet heeft gedaan en dat mag je ook gewoon zeggen! Succes ermee!

Ellen mv Julian
 
Ja vervelende situatie. Ik heb het ook meegemaakt. Marissa werd 20 juli 1 jaar en mijn vriendin had ook nog niks laten horen, toevallig via email laten weten dat we het vierden en dat ze welkom waren. Op de dag zelf kregen we een emailkaartje.    Ze hade zelfs geen moeite genomen een kaartje te kopen. Terwijl wij wwel altijd naar hun dochter haar verjaardag komen. Daar houd ik gewoon rekening mee met die verjaardag.  Verder had ik uitnodigingen verstuurd naar de dames van de zwangerschapscursus en daar waren er ook 2 die totaal niks hebben laten horen, terwijl ik in de uitnodiging wel had gevraagd per telefoon of per email te laten weten of ze wel of niet kwamen. Een mailtje is toch zo gebeurd??   Verder hebben we wel een hele leuke verjaardag gehad hoor
 
Ik sluit me bij de andere dames aan. In een vriendschap moeten dat soort dingen ook bespreekbaar zijn. Vrienden van ons hadden met mijn verjaardag aangegeven dat ze misschien zouden komen. Ik had geen telefoontje met gefeliciteerd, geen sms en geen kaart gehad, ook niets meer van ze gehoord. Dus verwachtte dat ze toch even zouden komen. Niemand gezien. Toen ik zei dat ik ze wel had verwacht zei ze ook: Ik had toch gezegd dat we waarschijnlijk niet zouden komen. Ik zei dat dat klopte, maar dat ik toch wel iets van een felicitatie had verwacht. Daar was ze het toen toch wel mee eens. Alles is verder gewoon goed, niets aan de hand. Ik vind dat je ook moet kunnen zeggen als je teleurgesteld bent.

Groetjes,
mv Tijs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan