Zoals de titel zegt, begin ik nu toch zenuwachtiger te worden,
Morgen is namelijk de dag dat we weer richting Rotterdam mogen gaan en hopelijk dinsdag de scopie, en hopelijk daarna meer informatie.
En ja we blijven zeggen hopelijk want het is allemaal nog niet zeker!!
We moeten morgenochtend eerst met zieknhuis bellen of er een IC bedje beschikbaar is, want anders wordt het gelijk afgezegd. Is er een bedje beschikbaar moeten we uiterlijk rond 14.00 in het Sophia zijn, wordt ze opgenomen op de MC afdeling, en ja natuurlijk moeten wij dan zelf voor de canule zorg opdraaien, Dus 1 van ons er continue bij zijn, ook 's nachts. Maar we hebben kamer in RMD Huis gereserveerd (nu ook hopen dat er plek is, horen we ook morgen) en als we een kamer hebben mag ze die nacht bij ons in het huis slapen. Als er die nacht geen gekke dingen gebeuren, zoals spoedopnames, en het bedje op de IC is nog beschikbaar, dan staat ze als het goed is als 2e opde OK lijst. Dus dan nog steeds hopen dat er geen spoedgevallen binnenkomen. Dus ja het is pas zeker zodra ze op de OK ligt en onder narcose is. Tot die tijd is het weer duimen draaien. En dan is het ook afwachten hoelaat aan de beurt, hoelaat klaar of ze die dag nog mee naar huis mag, of pas de volgende dag. Heb gelukkig uit een bertouwbare hoek vernomen (een andere moeder met een canule kindje die nog in Rotterdam ligt) dat het redelijk rustig is op de IC op dit moment, en dat er ook op dit moment meerdere kamers vrij zijn in het RMD dus dat geeft al iets meer hoop.
We weten al wel dat er eigenlijk geen kans is dat we gaan horen dat de canule eruit mag, dat de verzwakking met het litteneweefsel is verkleefd, ze gaven daar maar ong een 0,01% kans op. Maar we hopen iig te horen of ze iets meer een tijd kunnen geven, paar maanden of nog wel zeker een jaar.
Ik merk nu ook dat mn handen gewoon zitten te trillen nu ik dit aan het typen ben. Maar dat zal iedereen wel hebben als je weet dat je weer voor onderzoeken voor je kleine naar zkh mag.
Ook lees ik regelmatig dat als mensen aan ons denken ze vinden dat ze niet moeten klagen, maar eigenlijk zijn wij het die niet moeten klagen, ja ok we hebben die canule, maar dat is eigenlijk alles, het brengt wat meer verpleegkundige zorg mee! Maar Rebecca is zo'n vrolijk kindje, ze is zo'n lachebekkie geworden sinds ze die canule heeft, ze heeft het zoveel gemakkelijker daardoor. Ze kan bijna alles doen. Zij heeft er zelf totaal geen benul van, als we moeten uitzuigen oh wat kijkt ze dan happy, want ze weet het doet geen pijn, het lucht juist op. Ze slaapt (gewoonlijk) hele nachten door, ze kan zich heel goed vermaken met alles. Ze gaat overal mee naar toe. Ze heeft zelfs met 7 maanden en 2 dagen al op haar toekomstige paardje gezeten (foto in myn hyves). Als ik zie hoe vrolijk en happy ze wel niet is, altijd maar lachen, en dat na wat ze heeft mee gemaakt, vind ik dat ik juist in mn handjes mag knijpen met zo'n vrolijke en meegaande meid!!!
Zodra we meer weten zal ik proberen het zo snel mogelijk neer te zetten!!!!
Morgen is namelijk de dag dat we weer richting Rotterdam mogen gaan en hopelijk dinsdag de scopie, en hopelijk daarna meer informatie.
En ja we blijven zeggen hopelijk want het is allemaal nog niet zeker!!
We moeten morgenochtend eerst met zieknhuis bellen of er een IC bedje beschikbaar is, want anders wordt het gelijk afgezegd. Is er een bedje beschikbaar moeten we uiterlijk rond 14.00 in het Sophia zijn, wordt ze opgenomen op de MC afdeling, en ja natuurlijk moeten wij dan zelf voor de canule zorg opdraaien, Dus 1 van ons er continue bij zijn, ook 's nachts. Maar we hebben kamer in RMD Huis gereserveerd (nu ook hopen dat er plek is, horen we ook morgen) en als we een kamer hebben mag ze die nacht bij ons in het huis slapen. Als er die nacht geen gekke dingen gebeuren, zoals spoedopnames, en het bedje op de IC is nog beschikbaar, dan staat ze als het goed is als 2e opde OK lijst. Dus dan nog steeds hopen dat er geen spoedgevallen binnenkomen. Dus ja het is pas zeker zodra ze op de OK ligt en onder narcose is. Tot die tijd is het weer duimen draaien. En dan is het ook afwachten hoelaat aan de beurt, hoelaat klaar of ze die dag nog mee naar huis mag, of pas de volgende dag. Heb gelukkig uit een bertouwbare hoek vernomen (een andere moeder met een canule kindje die nog in Rotterdam ligt) dat het redelijk rustig is op de IC op dit moment, en dat er ook op dit moment meerdere kamers vrij zijn in het RMD dus dat geeft al iets meer hoop.
We weten al wel dat er eigenlijk geen kans is dat we gaan horen dat de canule eruit mag, dat de verzwakking met het litteneweefsel is verkleefd, ze gaven daar maar ong een 0,01% kans op. Maar we hopen iig te horen of ze iets meer een tijd kunnen geven, paar maanden of nog wel zeker een jaar.
Ik merk nu ook dat mn handen gewoon zitten te trillen nu ik dit aan het typen ben. Maar dat zal iedereen wel hebben als je weet dat je weer voor onderzoeken voor je kleine naar zkh mag.
Ook lees ik regelmatig dat als mensen aan ons denken ze vinden dat ze niet moeten klagen, maar eigenlijk zijn wij het die niet moeten klagen, ja ok we hebben die canule, maar dat is eigenlijk alles, het brengt wat meer verpleegkundige zorg mee! Maar Rebecca is zo'n vrolijk kindje, ze is zo'n lachebekkie geworden sinds ze die canule heeft, ze heeft het zoveel gemakkelijker daardoor. Ze kan bijna alles doen. Zij heeft er zelf totaal geen benul van, als we moeten uitzuigen oh wat kijkt ze dan happy, want ze weet het doet geen pijn, het lucht juist op. Ze slaapt (gewoonlijk) hele nachten door, ze kan zich heel goed vermaken met alles. Ze gaat overal mee naar toe. Ze heeft zelfs met 7 maanden en 2 dagen al op haar toekomstige paardje gezeten (foto in myn hyves). Als ik zie hoe vrolijk en happy ze wel niet is, altijd maar lachen, en dat na wat ze heeft mee gemaakt, vind ik dat ik juist in mn handjes mag knijpen met zo'n vrolijke en meegaande meid!!!
Zodra we meer weten zal ik proberen het zo snel mogelijk neer te zetten!!!!
En er komt wel extra zorg en en extra zorgen bij!! Respect hoor!