Met 10 wk naar het KDV; moeilijk!

[ANONYMOUS_USERNAME]

Al weken terug, toen mijn zwangerschapsverlof zo lang leek, hebben we besloten Lukas met 10 wk naar het kinderdagverblijf te doen. Ik ben dan nog twee weken vrij en kan dus altijd ff bij hem binnenlopen en kan zelf ff tot rust komen. Over anderhalve week is het al zo ver en ik loop de hele dag te huilen en vind het onmenselijk van me dat ik hem al zo klein wegbreng. Ik houd wel voet bij stuk maar het is zo moeilijk. Ik heb wel besloten vanaf januari drie dagen te gaan werken (ipv 4) en in december neem ik nog een week of drie vrij dus dan kan ik heerlijk weer wat dagen met mijn ventje door brengen maar nu alles zo dichtbij komt begin ik me echt te realiseren dat ik niet altijd zo de hele dag bij hem kan zijn. Ik snapte nooit dat mensen konden stopen met werken als ze een kindje krijgen, nou nu snap ik dat wel!

Annemieke en Lukas (8wk, www.deberk.com/lukas)

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik werk zelf op een kinderdagverblijf en begreep het wel een beetje als moeders huilend weg liepen om hun kindje de eerste dag achter te laten. Nu moet ik zelf mijn zoontje over drie weken achter laten op een kinderdagverblijf. en nu voel ik heel goed hoe al die moeders zich gevoeld hebben toen ze hun zoon en/of dochter achterlieten.
Ik vind het verschrikkelijk dat het over drie weken af gelopen is. Niet dat ik geen zin heb om te gaan werken,  juist wel. Maar dat iemand anders mijn zoontje gaat knuffelen en kussen en dat ik  dat zelf niet kan doen die drie dagen. aaaaa als ik er nu al aan denk word ik er weemoedig van. Misschien dat het straks wel went  als hij al een  paar keer geweest is. ik weet het niet. Ik ga denk ik ook huilen als ik hem de eerste keer moet weg brengen