met angst in mijn buik en toch blij wil ik zegen wij horen hier bij

hallo alle zwangere mama,s van december .
ik wil me hier graag aan melde .

ik ben mandy 24 jaar moeder van 2 kindjes en dochter van 4 en een steren kindje die met 23 weken geboren is door een hel van een zwangerschap mein kleine meissie in mijn buik de het zupper maar ik had vanaf week 9 bloed verlies en helaas is dat toen het einde geworden van de zwangerschap ik verloor teveel bloed en had een hb van 3.0 dus ik was er zelf bijna niet meer geweest het ging zo hard allemaal dat er gewoon niks meer gedaan kon worden ook raakte de plachenta al los wardoor ik nog meer bloed verloor :-( . ze is geboren op 26-11-2011 dus het is nog vrij vers allemaal . nu tot onse verbaasing wert ik niet ongesteld . ik dacht acht nog even wachten het zou wel stres zijn . ik wet miselijk mijn borsten deden zeer maar goed kan er allemaal bij hooren toch zamen met mij man een test gedaan en jaa hoor een dikke vette streep . ik was er echt stil van en dacht pfff oke gaaan we weer . ik moed zegen ik ben nu wel heel blij maar ben ook dood en doods bang hoe deze zwangerschap zou verloopen . 24 mei mijn eerste echo pas met 9 weeken best nog lang wachten hoop dat ik zo bie zo geen bloed vlekken zie zo als bij mijn andere dochter .

iedereen geniet van de zwangerschap .
 
Welkom hier en gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik hoop dat je snel vertrouwen krijgt in deze zwangerschap.

Ik begrijp je angst door je vorige zwangerschap. Het lijkt me verschrikkelijk om zoiets mee te maken.

Ikzelf heb ook problemen met de placenta gehad. Mar gelukkig is het maar bij 1 bloeding gebleven in week 23. Na de bevalling wilde de placenta er niet uit. Uiterlijk is dit met veel geweld door de gyn gedaan. Dus ik zag op tegen een volgende zwangerschap. maar geen 1 zwangerschap is hetzelfde, dus het gaat nu vast anders.

Liefs maartje
 
Hoi Mandy,

Wat begrijpelijk dat je bang bent! Maar van harte meid met de zwangerschap en welkom hier! Hopelijk gaat alles goed dit keer, en als je je zorgen maakt kom je hier maar even vanje afschrijven!
Dat duurt nog even die eerste echo, maar als je in de stress zit wel het ziekenhuis bellen hoor! De meeste gynaecologen hebben er alle begrip voor da je even wil spieken of alles goed zit.

Groetjes, Charlotte
 
Ow meid, wat een rare situatie! Blij maar verdriet en stress nog vers in het geheugen!

Ik hoop dat je een geweldige zwangerschap tegemoet gaat en een heel lief klein mensje in je armen hebt over paar maanden!

Gefeliciteerd!

Liefs
 
ja het is een heel dubbel gevoel ik ben heel blij . maar ook weer heel bang . maar goed we duimen op een goede afloop en dat dr zussen arstinke trots zijn straks op de broetje of zusje . het is wel een beetje raar om heel veel verdriet te hebben om je dochtertje die je oo zoo graag nu in je wiegje had moeten lichen . maar ze is voor altijd zij ons

dankje wel allemaal
 
Hai Mandy,

Wat een verhaal! Ik begrijp dat hert extra spannend is maar probeer vertrouwen te hebben in jezelf?
Hoe ver ben je nu? Gefeliciteerd en ik hoop dat je een mooie en gezonde zwangerschap tegemoet gaat!

Liefs Lynn.
 
Terug
Bovenaan