Met de billen omhoog!

A

Anoniem

Guest

Hoi Mama's,

Ja hoor, Kay's nieuwste trend is sinds een week om tijdens het kruipen zijn billen in de lucht te doen zodat hij staat. Nou ja staan,.. Hij staat op handen en voeten. Hij loopt zo dan met een omhoog waggelende kont door de kamer heen. Hij ziet er zo grappig uit!!

                                             

Hopelijk heeft hij snel door hoe hij helemaal rechtop moet gaan staan, maar dat zie ik de komende tijd nog niet gebeuren.

Meer waggelende billen op dit forum?

Esmé mv Kay
 
Hahaha geweldig.
Hier geen hoge billen kruiper, hij loopt liever meteen. Alleen lukt dat niet alleen, met alle gevolgen van dien.

Pauline
 
hier nog een klein mannetje die dat doet. Vooral hier buiten op de vlonder, tja want  gewoon kruipen dat  doet zeer aan de knietjes

groetjes kim
 
hoi hoi,

Heel herkenbaar, Julian doet het constant...
Hij tijgert al een tijdje de hele kamer door en zit aldoor in de kruiphouding en in die houding die jij beschrijft, als een soort bruggetje, hij doet dan idd ook een paar stapjes, een grappig gezicht. Het stomme is dat hij nog steeds niet goed los zit, 2 minuutjes hooguit en dan valt hij om, hij vindt het ook niet interessant, duikt alle kanten op om speelgoed te pakken. We maken al grapjes dat hij straks al kan voetballen, maar nog steeds niet op het bankje kan blijven  zitten haha

groetjes
 
Hoi,

Tess staat ook vaak zo, maar ze loopt er niet bij, ze kijkt gewoon naar de wereld op zijn kop en vindt het prachtig als je dan kiekeboe zegt. Op het bed doet ze dit ook maar maakt er dan een halve koprol van. De eerste keer schrok ik me een hoedje, nu laat ik haar lekker duikelen.

Nanda, mv Tess
 
haha leuk he?
Mirthe doet dat ook als ze lange rokken/jurken aan heeft.
 
Nou gelukkig herken ik dat niet! Wat een stom gezicht zeg!

Ik denk dat Kay er nog een zwaar hoofd in heeft op dit moment, ha ha.
Maar even serieus: Het lijkt me wel goed voor zijn evenwicht en voor jouw lachspieren! Ik las dat hij al weer een beetje opknapt. Gelukkig maar!

Groetjes,
Ellen
 
Terug
Bovenaan