Want mijn ventje klapte vanochtend keihard met zijn kin op de wasbak toen hij van de WC-pot afviel (stond handjes te wassen) en tussen wasbak en WC-pot viel. Domme mama, ik draaide me net om om een handdoek te pakken.
Gelukkig was hij goed te troosten en ging hij snel weer spelen, dus eerst dacht ik dat het alleen een tand door de lip was. Toen zag ik dat 1 van zijn voortanden naar achteren stond... En na een poosje stond hij weer op de oude plek. Ik twijfelde behoorlijk of ik voor zoiets de weekenddienst kon bellen, want ik weet dat ze bij melktanden in principe niks doen. Ik heb mijn zus gebeld, die heeft weer een kennis die tandarts-assistente is, die gebeld en ze raadde me aan echt niet te schromen de tandarts te bellen! Dus dat heb ik gedaan en ik kon direct komen.
Daar met Ivar in de houdgreep op de stoel, zij voelde aan zijn tanden en beaamde dat zijn tand een behoorlijke tik heeft gehad. Dus een foto maken. Nou, ik heb hem echt klem moeten zetten en de tandarts moest helpen, zo was hij aan tegenstribbelen, de arme ziel. Na 2 minuten kon ze de foto bekijken en 'gelukkig' zag het er goed uit. De tand zal met grote waarschijnlijk heid weer stevig vastgroeien. Nou, toen heb ik even wat tranen gelaten hoor, ppffff.... Ik zat er ook in mijn eentje, kon Edwin niet bereiken, had moeite te vinden waar de praktijk was dus zat te zenuwpezen in de auto...
In de loop van de dag werd het tandvlees steeds dikker en roder, en hij had moeite met eten, zo zielig! Hij mag ook geen harde dingen bijten met zijn voortanden, maar dat doet hij uit zichzelf al niet. Advies van de tandarts was vooral goed te poetsen en ook niet te zachtjes, dat dus gedaan voor het slapen gaan en gelukkig gaf Ivar geen kik.
Man, wat voel je je dan toch goed wat er allemaal met je kind kan gebeuren (en dan is dit natuurlijk nog iets kleins vergeleken met andere dingen!)
Groetjes Jenneke
Gelukkig was hij goed te troosten en ging hij snel weer spelen, dus eerst dacht ik dat het alleen een tand door de lip was. Toen zag ik dat 1 van zijn voortanden naar achteren stond... En na een poosje stond hij weer op de oude plek. Ik twijfelde behoorlijk of ik voor zoiets de weekenddienst kon bellen, want ik weet dat ze bij melktanden in principe niks doen. Ik heb mijn zus gebeld, die heeft weer een kennis die tandarts-assistente is, die gebeld en ze raadde me aan echt niet te schromen de tandarts te bellen! Dus dat heb ik gedaan en ik kon direct komen.
Daar met Ivar in de houdgreep op de stoel, zij voelde aan zijn tanden en beaamde dat zijn tand een behoorlijke tik heeft gehad. Dus een foto maken. Nou, ik heb hem echt klem moeten zetten en de tandarts moest helpen, zo was hij aan tegenstribbelen, de arme ziel. Na 2 minuten kon ze de foto bekijken en 'gelukkig' zag het er goed uit. De tand zal met grote waarschijnlijk heid weer stevig vastgroeien. Nou, toen heb ik even wat tranen gelaten hoor, ppffff.... Ik zat er ook in mijn eentje, kon Edwin niet bereiken, had moeite te vinden waar de praktijk was dus zat te zenuwpezen in de auto...
In de loop van de dag werd het tandvlees steeds dikker en roder, en hij had moeite met eten, zo zielig! Hij mag ook geen harde dingen bijten met zijn voortanden, maar dat doet hij uit zichzelf al niet. Advies van de tandarts was vooral goed te poetsen en ook niet te zachtjes, dat dus gedaan voor het slapen gaan en gelukkig gaf Ivar geen kik.
Man, wat voel je je dan toch goed wat er allemaal met je kind kan gebeuren (en dan is dit natuurlijk nog iets kleins vergeleken met andere dingen!)
Groetjes Jenneke