Met lege handen naar huis

G

Gebruiker10358051

Inmiddels zijn vier zware weken vol hoop en verdriet verstreken. De 20 weken echo was het moment waarop de roze wolk verdween. Nu vier weken weken verder is ons kindje met 23,4 weken doodgeboren. Ons kindje had een ernstige hartafwijking, de arts gaf aan dat levensvatbaarheid erg nihil zou zijn…

Ik wil graag met ouders in contact komen die hetzelfde hebben meegemaakt.
 
Hoi, gecontroleerd met jullie verlies. Wat ontzettend verdrietig. Zelf heb ik dit niet meegemaakt, wel een miskraam maar dat is wel even van een andere orde. Online volg ik ‘mama met zonder kind’ waar een moeder haar leven deelt zonder hun stilgeboren kindje Luna. Misschien heb je er iets aan. Heel veel sterkte xxx
 
Hoi, gecontroleerd met jullie verlies. Wat ontzettend verdrietig. Zelf heb ik dit niet meegemaakt, wel een miskraam maar dat is wel even van een andere orde. Online volg ik ‘mama met zonder kind’ waar een moeder haar leven deelt zonder hun stilgeboren kindje Luna. Misschien heb je er iets aan. Heel veel sterkte xxx
 
Wat vreemd dat niemand reageert op jouw oproep. Ik denk dat er een fout zit in de app want normaliter had je al veel steunbetuigingen gekregen. Misschien opnieuw plaatsen? Algemene deel heeft groter bereik dan wanneer je onder topic plaatst. Online kun je ook zoeken naar sterrenkind, daar vind je sites waar je lotgenoten kunt ontmoeten. Nogmaals sterkte!
 
Hai, heel herkenbaar wat je schrijft. Ons kindje is met 21 weken stil geboren: hij had een hele ernstige hartafwijking en kans op leven was minimaal, laat staan een normaal leven. Uit liefde voor hem hebben we de zwangerschap afgebroken, en mijn moederhart is in 1000 stukjes. Nog nooit heb ik zoiets moeilijks moeten doen: bevallen van een kindje waarvan je weet dat hij niet gaat leven. Ik was tegelijkertijd ook zo trots op hem. Wat ik onderschat had, was dat je hormonaal moeder bent geworden: dus mijn hele lijf was alert op een huilende baby en stond klaar om te voeden en te zorgen. De muren kwamen op me af.
Wij zijn inmiddels 10 maanden verder. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk. Het verdriet is er nog op onverwachte momenten. Maar het is wel dragelijker geworden.
Ik gun je veel rust en liefde. Groetjes
 
Wat vreselijk te lezen, gecondoleerd!
Heb je instagram? Mijn tip is dewetvanlef (bienvenida) te volgen. Zij heeft ook een verschrikkelijke ervaring meegemaakt en maakt zich nu hard voor ouders die ook hun kindje tijdens/na zwangerschap hebben verloren.
Sterkte de komende tijd ?
 
Ik deel je verdriet. Ook wij hebben een zwangerschap moeten afbreken met 21 weken. Het is nu inmiddels bijna 3 jaar geleden maar het verdriet en gemis is er nog altijd.
Paar dagen na de bevalling droomde ik dat ik haar in mijn armen had en borstvoeding gaf. Ik werd wakker en zag dat mijn melkproductie opgang was gekomen……het waren hele zware weken. Plotselinge huilbuien die soms uren konden duren. Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit vreselijke verlies. Met de tijd heelt de wond wel een beetje maar het gemis blijft er altijd.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan