Met vlagen zo ontzettend moe!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Soms vraag ik mezelf af hoe ik het vol ga houden...ik geniet echt hoor met volle teugen van mijn kindjes...maar de gebroken nachten beginnen een beetje op te breken..daarnaast slaapt rivano niet echt goed overdag waardoor ik veel met hem bezig ben,vooral voeden..nu hij bijna 3 mnd is begint ie zich gelukkig wel steeds beter zelf te vermaken dus das erg fijn..verder iedere dag 7 uur eruit om 3 kids klaar te maken en naar school te gaan.dan huishouden en kids...kan steeds slechter mn bed uit smorgens en smiddags val ik soms bijna in slaap en moet ik mezelf helemaal oplappen om weer wat te gaan doen...mannetje is bezig met een klus dus 2 a 3 avonden en soms weekend bezig daarmee(savonds na zijn werk tot 21.30)

heb echt meer tijd voor mezelf nodig,nog 2 weekjes dan heeft mn man gelukkig vakantie en kan het wat rustiger aan gaan doen....en dan 24 juli ga ik weer aan de bak voor 18 uur...buiten mijn geklaag:ben helemaal happy met mn kids dus dat maakt al lichter....goed het zijn gewoon tropenjaren met 3 kleine kindjes.zijn er meer die zo moe zijn en wat doen jullie eraan??

liefs jootje
 
vergeet je niet da tjij ook nog aan het genezen bent?

wacht niet 2 weken af, ga nu hulp vragen, dat je sowieso 2 middagen per week en iets in het weekend kan rusten!

anders is je man maar iets langer met de klus bezig, het is ook niks als jij het straks niet meer trekt, kun je er ook niet van genieten en ben je verder weg

ik heb bij mijn oudste geleerd om het los te laten en dus niet direct na werk de kids ophalen maar eerst tot rust komen, slapen wanneer nodig en dan de kids ophalen.

als je niet werkt is het denk ik met familie of vrienden of buren wat afspreken, bijv. kids bij hun laten spelen, je knullie alleen laten spelen in de box of in het schommelstoeltje en jij even liggen

als ik alleen met jonna ben dan ga ik op onze grote hoekbank liggen, kussens eraf, jonna tussen rugleuning en mij, ik als een hekwerk helemaal om haar heen, zo kan zij spelen en slapen en ik ook even slapen/rusten
 
Het kost mij hier ook ontzettend veel moeite om 's ochtends uit bed te komen om de oudste 2 klaar te maken voor school. Ik ben al een paar keer daadwerkelijk in slaap gevallen en wat nipt op tijd om ze nog redelijk op tijd op school te krijgen.
Alleen wel met het verschil dat Keiran (op vannacht na dan) de nachten al doorslaapt en ik mijn rust wat dat betreft zou moeten hebben. Gisteren toch maar weer bloed gaan prikken. Misschien dat daar iets uit komt?
Overdag is Keiran ook best rustig en kost het halen, brengen en dingen doen met de oudsten de meeste energie. Aan de kleine kabouter ligt het dus zeker niet. Op de tijden dat de jongens naar school zijn probeer ik mijn rust te pakken en tussendoor het huishouden te doen. Mijn moeder helpt ook veel mee.
We zijn natuurlijk ook net bevallen en het herstel heeft ook zijn tijd nodig. De dingen delen helpt dan ook al veel :).
.
 
Fijn dat je moeder meehelpt dat hoef ik hier niet te verwachten hoor!buiten dat is het een lief mens hoor maar gewoon erg druk met eigen leven.lekker dat jou ventje doorslaapt die van mij komt meestal 1x buiten dat is het een lieve,tevreden baby hoor.dus hij breekt me niet op,maar gewoon het totaal plaatje denk ik.2de zoon is ook nog maar 21 maanden en soms snachts in de weer(veel tobben met oortjes en verkoudheden)en daarbij idd het heen en weer naar school(laat ze al 2x in de week op school eten voor meer rust ook.
ach ja komt wel goed hoor,ben niet altijd zo mega moe!!we moeten er doorheen,ben te trots om snel hulp te vragen en langer op de opvang kost meer geld geen optie voor ons dus

lefs jootje
 
Hmm herkenbaar! En dan heb ik er nog maar 1. Ik ben ook ongeloofelijk snel moe en herken dat helemaal niet van mezelf. Ik merk dat ik door mijn keizersnee en zware bloedarmoede daar nog steeds heel veel last van heb. Gelukkig kunnen wij doorslapen omdat Ravi de nacht door trekt.
Ennuh ik ben ook veeeels te trots om, om hulp te vragen! Dat is wel het laatste wat ik doe :) Stom eigenlijk!
Ik denk zelf dat je weinig kunt doen op dit moment, tenminste die indruk krijg ik. Het is dan nog even doorbikkelen tot dat je man het weer wat rustiger heeft en dan de taken goed verdelen. Ik zou dan ook vooral een dagje/middagje voor jezelf gaan plannen want dat kan je wel weer wat energie geven. Zo is de maandagmiddag standaard voor mij. Vriend is dan thuis en ik kan de stad even in. Al is het maar voor een uurtje...

Sterkte! En pak je rust waar je het kunt pakken!
Liefs
 
Ik heb hier het geluk dat mijn moeder met prepensioen is. Met de derde heeft ze nu wel alle tijd om lekker van de babytijd te genieten.
Uit de bloedtest is bloedarmoede gekomen. Ik had na de keizersnede al 2 maanden ijzerpillen gehad en mag nu weer 1 maand. Daarna bloedprikken om te kijken hoe het er dan voor staat. Hopelijk helpt het snel.
Vanavond nog met mijn slome hoofd mijn hand tussen de schuifdeur van de auto gekregen. Geen idee hoe ik het deed, echt heel onlogisch. Gelukkig alleen een paar vingers gekneusd. Maar pijn dat het deed. Tranen met tuiten, moeheid maakt je soms ook best labiel. We waren naar de vierdaagse voor de oudste met de halve familie. Dus goed verzorgd door de moeders (eigen en schoon), knuffel van mijn broer en kusjes van de kleuters (zoon, tweeling neefje en nichtje). Dat verzacht de pijn uiteraard :).
Balen dat je 2e zoon zo'n last heeft met de oortjes en verkoudheden. Dat hebben we hier met de oudste ook gehad toen hij 4 was. Je bent er zoveel mee bezig en voelt je ook best machteloos omdat je kleintje zich niet fijn voelt en je zijn pijn het liefste zou overnemen.
Ik snap dat je te trots bent om hulp te vragen (We willen alles zo graag zelf kunnen doen. Met mijn whiplash ben ik alleen te vaak op mijn bek gegaan om nog veel aan die trots te willen hechten), maar misschien dat er in jouw omgeving iemand is die je met alle plezier zou willen helpen met de kinderen. Al is het maar een uurtje af en toe. Een goede vriendin bijvoorbeeld. Of een buurvrouw. Daarbij is het natuurlijk ook niet zo'n grote straf om mee te mogen helpen met een kleine baby in huis ;).
 
Met te trots zijn heb je alleen jezelf hoor. Lukt het echt niet om je erover heen te zetten? En als je je moeder niet wil vragen, zijn er dan geen aardige buren, andere moeders, vrienden etc waar je het wel aan kunt/wil vragen? Heb ook lang volgehouden om niemand te vragen tijdens mn zwangerschap. Terwijl ik het zo hard nodig had. Tot ik geen keus meer had en dan raak je alle controle kwijt, want dan komen er gewoon mensen die van alles voor je doen. Of je wilt of niet. Heb ook wel eens gelezen dat je als huisvrouw/moeder ook burnout kunt krijgen. Oa door alles zelf te willen doen.
Hopelijk lukt het om wat meer rust te vinden of met hulp van anderen voor jezelf te regelen. Sterkte!!
 
Hier ook een mama die 's morgens haar bed niet uit kan komen. Ga er elke avond zeer vroeg in, soms zelfs 21.30!! Maar ik blijf moe. Ook ik heb bloedarmoede en in combinatie met de afgelopen week zit ik nu aardig stuk! Mijn schoonouders hebben nu zelf enorm veel hulp nodig en mijn ouders moeten veel werken. Hulp heb ik niet maar wel medeleven van heel veel mensen en dat doet ook veel goed! Ik heb wel het geluk dat Luana nu nachten maakt van 20.00-6.30. Maar met 2 kleine kids is er altijd wel 1 die je wakker houd is mijn ervaring! Het zijn echt de tropenjaren ja. Zelf denk ik gewoon dom doorgaan met af en toe wat hulp en dan komen we vanzelf wel een keer in de vakantie. Wij hebben zelf gekozen voor 2 kids dus probeer ik ook niet al te veel te klagen of hulp te vragen. Maar je moet niet aan jezelf voorbij gaan hoor!! Zodra manlief thuis is zijn de kids vaak voor hem en pak ik even een half uurtje voor mezelf. Dat kan al veel doen.

Succes meid!
Liefs ciomama


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan