De afgelopen 2 weken mocht ik niet werken, omdat mijn bloeddruk aan de hoge kant was.
Vanmiddag weer naar de VK geweest. Aangezien ik me goed voelde, had ik het idee dat ik wel weer kon werken.
Mijn bloeddruk was 145/85. Wel aan de hoge kant, maar niet schrikbarend. De vk vertelde me dat als ik aangepast werk kan doen en niet meer dan 4 uurtjes per dienst werk, ik nog even mag werken.
Ik werk in de psychiatrie, dus het is bijna altijd stressvol en aangepast werk is lastig.
De vk adviseerde me toen om niet meer te gaan werken.
Daarna vroeg ze of ik nog andere klachten had. Ik vertelde dat ik sinds een paar dagen weer misselijk was, en een strak gevoel had bij m'n maag (alsof je kleding te strak zit). Daarnaast heb ik al een tijdje hoofdpijn en hou ik vocht vast in m'n enkels. Alles bij elkaar gingen de alarmbellen rinkelen bij de vk en die belde het ziekenhuis, waar ik direct naartoe moest komen.
Ik snel mijn man gebeld, die zat helemaal in Friesland, wij wonen onderin Overijssel.
In het ziekenhuis hebben ze mijn bloedgeprikt, urine nagekeken en een echo gemaakt.
Alles bleek goed te zijn, hoewel mijn onderdruk wel was gestegen naar 95...
Nu moet ik donderdag weer terug en krijg ik dezelfde onderzoeken weer om te kijken hoe het er dan voor staat. Ze zijn bang voor zwangerschapsvergiftiging en aangezien ik pas 26,5 week zwanger ben, is dat niet goed...
Gelukkig ziet alles er goed uit, en lijkt het alleen een hoge bloeddruk te zijn.
Ik belde m'n baas om hem te vertellen dat ik nog niet weet hoe het nu verder zal gaan. Waarop hij zei dat hij er 2 weken geleden eigenlijk al van uit ging dat ik niet meer zou komen werken en dat ik me er vooral geen zorgen over moest maken.
Dat was een hele opluchting.
Ik voel me verder helemaal prima, wat het voor mij moeilijk maakt om niet meer te gaan werken (verantwoordelijkheidsgevoel). Maar ik moet me erbij neerleggen.
Ik moet zeggen dat me dat de afgelopen 2 weken wel goed gelukt is. Ik ga dan ook maar genieten en het rustig aandoen.
Zo, dat moest ik even kwijt...
Groetjes!
Vanmiddag weer naar de VK geweest. Aangezien ik me goed voelde, had ik het idee dat ik wel weer kon werken.
Mijn bloeddruk was 145/85. Wel aan de hoge kant, maar niet schrikbarend. De vk vertelde me dat als ik aangepast werk kan doen en niet meer dan 4 uurtjes per dienst werk, ik nog even mag werken.
Ik werk in de psychiatrie, dus het is bijna altijd stressvol en aangepast werk is lastig.
De vk adviseerde me toen om niet meer te gaan werken.
Daarna vroeg ze of ik nog andere klachten had. Ik vertelde dat ik sinds een paar dagen weer misselijk was, en een strak gevoel had bij m'n maag (alsof je kleding te strak zit). Daarnaast heb ik al een tijdje hoofdpijn en hou ik vocht vast in m'n enkels. Alles bij elkaar gingen de alarmbellen rinkelen bij de vk en die belde het ziekenhuis, waar ik direct naartoe moest komen.
Ik snel mijn man gebeld, die zat helemaal in Friesland, wij wonen onderin Overijssel.
In het ziekenhuis hebben ze mijn bloedgeprikt, urine nagekeken en een echo gemaakt.
Alles bleek goed te zijn, hoewel mijn onderdruk wel was gestegen naar 95...
Nu moet ik donderdag weer terug en krijg ik dezelfde onderzoeken weer om te kijken hoe het er dan voor staat. Ze zijn bang voor zwangerschapsvergiftiging en aangezien ik pas 26,5 week zwanger ben, is dat niet goed...
Gelukkig ziet alles er goed uit, en lijkt het alleen een hoge bloeddruk te zijn.
Ik belde m'n baas om hem te vertellen dat ik nog niet weet hoe het nu verder zal gaan. Waarop hij zei dat hij er 2 weken geleden eigenlijk al van uit ging dat ik niet meer zou komen werken en dat ik me er vooral geen zorgen over moest maken.
Dat was een hele opluchting.
Ik voel me verder helemaal prima, wat het voor mij moeilijk maakt om niet meer te gaan werken (verantwoordelijkheidsgevoel). Maar ik moet me erbij neerleggen.
Ik moet zeggen dat me dat de afgelopen 2 weken wel goed gelukt is. Ik ga dan ook maar genieten en het rustig aandoen.
Zo, dat moest ik even kwijt...
Groetjes!