MIEP

A

Anoniem

Guest
hoi miep!

bedankt voor je lieve en eerlijke reactie! je hebt absoluut gelijk, voor zijn dochter zal het ook heel vreemd/eng zijn allemaal! ondanks dat ze zelf heel erg veel naar hem vraagt.

ze gaan elkaar ontmoeten op een neutrale plek (mijn vriend, zijn dochter en zijn ex) het liefst zou ik er bij willen zijn, maar ik zou het zelf ook niet willen hebben dat de nieuwe vriendin van mijn ex erbij zou zijn. daarom houdt ik me die dag ook afzijdig (maar dat vind ik wel moeilijk hoor!)

ik heb absoluut niets tegen zijn dochtertje, zij kan hier niets aan doen daar ben ik me ook van bewust.
ik denk dat het inderdaad komt omdat mijn/ons leven even helemaal op zijn kop staat! ik moet er mee leren omgaan, en kan nu alleen maar afwachten hoe het allemaal gaat in de toekomst!

ik moet het ff allemaal laten bezinken denk ik, en zien wat er gaat gebeuren!
maar dat vind ik wel erg moeilijk....
mijn vriend heeft erg veel begrip voor me, ondanks dat ik vind dat ik dat niet verdien!!
ik ben echt oprecht blij voor hem dat ie haar weer mag zien (ze is net 4 jaar geworden) maar kan mijn blijdschap niet uiten omdat dit overschaduwt wordt door angst, wat gaat het met mijn vriend doen; zijn dochter weer zien, wat gaat het voor onze relatie betekenen, wat wil zijn ex van mijn vriend (ik kan/wil dat verder niet echt toelichten, maar mijn vriend en ik weten allebei dat ze wat in haar schild voert, ze doet nooit zomaar iets zonder er zelf beter van te worden, ik hoop dat je dat van me aan wilt nemen....)
en zo zijn er nog 100 dingen die door me hoofd spoken!

lieve miep, ik vind je aanbod geweldig, dat je me wilt steunen, maar ik wil nog graag dit jaar ff afwachten, wat er gaat gebeuren enz.
mag ik je hier wel aanspreken? als ik je hulp/raad nodig heb?

hoe ervaar jij het eigenlijk dat je kids naar een vrouw gaan die je niet kent!? en dan ook nog naar een vrouw met wie het eigenlijk niet klikt?! hoe ga je daar mee om!?

alvast heel erg bedankt voor je reactie!
xx kimpansee
 
Lieve Miep

Ik kan me zo goed voorstellen hoe je je voelt. Schaam je absoluut niet voor je gevoelens.

Ik ben zelf helemaal gek van een collega, al drie jaar en hij van mij. De enige reden waarom ik er niet voor ga is dat hij een kleintje heeft. Ok, hij is ook getrouwd, maar zijn huwelijk is al tijden slecht, en als er geen kleintje was zou hij ervoor gaan. Als ik het zou aangeven, zou hij er nu ook voor gaan, maar ik moet niet aan het idee denken dat ik een vriend zou hebben die door die kleine aan zijn ex vastzit.(voor de goede orde: ik spook niks met hem uit behalve praten en flirten, want hij is getrouwd en zo ben ik niet.)
Maar ik denk dagelijks: was hij maar geen vader, en was ik maar zwanger van hem.

Daarom heb ik heel veel respect voor jou en andere vrouwen die de vrouw of vriendin van een vader zijn die kinderen heeft van een ander. Ik vind het ongelooflijk knap als dat allemaal goed gaat, die kinderen heen en weer en als co-ouderschap gewoon functioneert.

Heel veel sterkte!
Martine

 
Sorry, ik sprak Miep aan, maar moet juist Kimpansee aanspreken. Sorry!!
 
Hoi Kimpansee,

"dit" onderwerp spreekt mij ook aan aangezien mijn vriend ook een kindje van een ander heeft, opzich heb ik daar geen moeite mee en vanaf het begin af aan een goed contact gehad met de kleine en zijn moeder hoor, absoluut....maar toch, als je er heel diep over na gaat denken kan ik soms ook wel huilen dat deze situatie er is hoor, het ligt niet aan de kleine want die is absoluut ontzettend lief en ben ik ook hartstikke gek op, maar het idee van die andere vrouw/ex en kindje en.............brrrrrrrrrrrrrrrr...niet te diep over nadenken want dan wordt ik gek en heb ik zoiets van: LAAT MAAR!
maargoed, wij vieren de verjaardagsfeestjes samen met z'n vijven dus, twee stel ouders en de kleine en dat gaat hartstikke goed, zolang ik ze maar als vrienden kan zien en niet het beeld van mijn vriend met zijn ex naar boven haal is het gezellig, valt er veel te lachen, want we liggen elkaar dus écht wel!
Bij ons is de situati ook niet zo dat iemand iemand van iemand heeft "afgepakt" snap je??? Mijn vriend en zijn ex waren al een paar jaar uit elkaar dus das misschien ook wel beter voor de verstandhouding naar elkaar toe!

Het enige wat ik heel eng vind is dat het kindjes krijgen bij ons niet gaat lukken, als dat niet lukt weet ik niet hoe het verder moet hoor, écht niet...ik zal dan nooit mama worden terwijl mijn vriend wel papa is!!!!!

Volg je um nog???? Ik kan er trouwens wel een boek over schrijven en heb nog veel en veel meer en is ook weleens fijn om van je af te schrijven maar nu stop ik toch écht maar even maar als je nog eens ergens mee zit of gewoon even wilt kletsen dan laat het me maar weten want ik heb er ook genoeg over te zeggen/vertellen!

KOP OP!!!!!!!

Liefs Kaa
 
Ik vind het moeilijk dat mijn kinderen regelmatig weg zijn, is niet het uitgangspunt geweest toen ik aan kinderen begon. Dat staat dus los van mijn ex en de nieuwe partner.

Nog voor de geboorte hadden we dingen besproken rondom de opvoeding, ook deze dingen worden nu deels losgelaten, omdat de vriendin van mijn ex bepaalde dingen anders doet. Sommige dingen laat ik maar, andere dingen bespreek ik met mijn ex. Komen we eruit dan zorgt hij ervoor dat we weer op één lijn zitten, komen we er niet uit dan moet ik slikken, en kan ik alleen maar hopen dat mijn kiddies toch die dingen oppikken die ik graag wil.

Gelukkig heb ik redelijk goed contact met de ouders van mijn ex, en ook zij houden een beetje de boel in de gaten. Mijn ex laat graag dingen versloffen, en zijn ouders spreken hem er dan ook op aan als het te erg wordt.

het belangrijkste is dat die twee mensjes gelukkig zijn en vrede kunnen vinden met de situatie en voor nu lukt dat allemaal goed. Dus we doen het goed.

Overigens vind ik wel, dat ook de vriendin van mijn ex zich best mag bemoeien met dingen rondom de opvoeding en de kinderen een standje mag geven, als ze zich niets aan de regels houden. Ik ben dus gelukkig niet zo'n moeder die daar problemen over maakt. Overal zijn regels, en overal zijn ze anders, en daar moeten de kinderen zich aan houden.

Kimpansee, heel veel sterkte, en tuurlijk mag je advies vragen.


 
Nog even dit,

hartstikke goed dat je openstaat voor reacties van mij. Immers ik sta aan de "andere" kant.

Zelf probeer ik me in te leven in wat mijn kinderen betekenen voor de vriendin van mijn ex, en ik kan alleen maar hopen dat zij dat ook richting mij probeert (wat helaas nog niet uit de dingen blijkt), dat is het beste voor ons allemaal en helemaal voor de kinderen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan