A
Anoniem
Guest
Hoi lieve meiden,
Ik lees al een aardige tijd mee op dit super forum, maar reageer niet zo vaak.
Dit omdat ik sinds een tijdje terug besloten heb, om toch iets minder bezig te zijn met het zwanger worden. Maar ik moet jullie zeggen, dat valt me soms erg zwaar.
Ik lees altijd mee op "zwanger worden", maar besef eigenlijk nu ook wel dat ik daar niet meer thuis hoor en dat ik wellicht me beter hier zal voelen.
Mijn vriend en ik zitten nu ondertussen alweer in ronde 18 voor ons 1e kleine wondertje. Het heeft helaas nog altijd niet zo mogen zijn. Ik loop al een lange tijd met de gedachte in mijn hoofd.....nu gaan we naar de dokter, maar ik ben zo bang voor de uitslag! Ik heb begin dit jaar gezegd, in maart gaan we(zijn we een jaar bezig), maar tot op heden nog steeds geen afspraak. MAAR.....
Nu hebben we gisteravond na een moeilijk en lang gesprek eindelijk besloten, dat we nu toch maar eens naar de huisarts moeten gaan.
Iedere maand maar weer die onzekerheid....echt....de meeste meiden hier weten hoe dat voelt. Dat alleen geeft me ontzettend veel steun!
En.... mijn vriend de schat, heeft vanmorgen eindelijk gebeld voor een afspraak, donderdagmiddag.
Ik heb geen idee wat ik me hierbij moet voorstellen en wat ik moet verwachten, maar vind het zo eng.
Ik hoop dat jullie me een beetje moed in willen praten en misschien kunnen enkele van jullie me alvast een beetje vertellen, wat me te wachten staat. (welke vragen etc.)
Alvast heel errug dankjewel lieve meiden! (misschien stel ik me wel vreselijk aan)
Liefs,
Famke
ps heb dit berichtje ook op "zwanger worden"geplaats, maar het besef is eindelijk daar dat ik misschien meer hier bij jullie thuis hoor
Ik lees al een aardige tijd mee op dit super forum, maar reageer niet zo vaak.
Dit omdat ik sinds een tijdje terug besloten heb, om toch iets minder bezig te zijn met het zwanger worden. Maar ik moet jullie zeggen, dat valt me soms erg zwaar.
Ik lees altijd mee op "zwanger worden", maar besef eigenlijk nu ook wel dat ik daar niet meer thuis hoor en dat ik wellicht me beter hier zal voelen.
Mijn vriend en ik zitten nu ondertussen alweer in ronde 18 voor ons 1e kleine wondertje. Het heeft helaas nog altijd niet zo mogen zijn. Ik loop al een lange tijd met de gedachte in mijn hoofd.....nu gaan we naar de dokter, maar ik ben zo bang voor de uitslag! Ik heb begin dit jaar gezegd, in maart gaan we(zijn we een jaar bezig), maar tot op heden nog steeds geen afspraak. MAAR.....
Nu hebben we gisteravond na een moeilijk en lang gesprek eindelijk besloten, dat we nu toch maar eens naar de huisarts moeten gaan.
Iedere maand maar weer die onzekerheid....echt....de meeste meiden hier weten hoe dat voelt. Dat alleen geeft me ontzettend veel steun!
En.... mijn vriend de schat, heeft vanmorgen eindelijk gebeld voor een afspraak, donderdagmiddag.
Ik heb geen idee wat ik me hierbij moet voorstellen en wat ik moet verwachten, maar vind het zo eng.
Ik hoop dat jullie me een beetje moed in willen praten en misschien kunnen enkele van jullie me alvast een beetje vertellen, wat me te wachten staat. (welke vragen etc.)
Alvast heel errug dankjewel lieve meiden! (misschien stel ik me wel vreselijk aan)
Liefs,
Famke
ps heb dit berichtje ook op "zwanger worden"geplaats, maar het besef is eindelijk daar dat ik misschien meer hier bij jullie thuis hoor