mijn 1e, zijn 2e

A

Anoniem

Guest
hoi,

Zijn dochter is 10 en maakt mijn leven soms niet al te gemakkelijk. Nu ik zwanger ben vind ik het nog moeilijker, ik kan minder hebben van iedereen maar vooral van haar. Ik wil een goed voorbeeld voor mijn baby en haar opvoeding is totaal niet mijn stijl. Mijn vriend probeert begrip te tonen maar vind dat ik ook heel erg overdrijf! Maar zijn dochter heeft alles in tweevoud en krijgt altijd haar zin, (dat is om de sfeer niet te verpesten) ik heb het gehad even ermee. Zijn er nog meer van dit soort aanstaande moeders?

Groetjes D
 
Hoi D.,

Ik heb eerder op de avond een soortgelijk stukje geplaatst op het zwanger worden forum.

Mijn man heeft een zoontje van bijna 7 en dat botert ook niet helemaal tussen ons.
De eerste twee jaar ging het heel goed, we zijn nu bijna 5 jaar samen.
Vanaf het moment dat wij trouwplannen hadden is het omgeslagen, ik heb ook het idee dat hij tegen mij opgezet is. Zijn moeder zei waar hij bij was vaak dingen zoals; het is belangrijk dat hij een band met zijn vader heeft, met jou hoeft hij eigenlijk geen band te hebben.

Wij hebben nu samen een zoontje van 15 maanden. Ik had altijd gehoopt dat het makkelijker zou zijn als we samen een kindje zouden hebben. Maar eigenlijk is het nu nog moeilijker. Ik weet nu zeker dat ik voor hem nooit zal voelen wat ik voor mijn kindje voel.

Syl
 
hoi syl,

Zijn ex zet haar geloof ik niet op tegen mij want de verstandhouding tussen de ouders is goed maar Die meid doet het ook bij haar moeder en haar vriend, overal tussen willen zitten, van de week zei ze dat we teveel over de baby  praten en dat wil ze  niet want dat vind ze niet leuk. Ze wil graag de baas spelen in de gezinnen. Dat van zijn zoontje is moeilijk als zijn ex tegen jou is. Die kleine is al bij je sinds hij 2 jaar is, dan weet hij toch niet beter? Wij zijn bijna 4 jaar bij elkaar dus zij was 6 ze hoopt dat papa en mama weer bij elkaar komen.... Het is aan haar uitgelegd aan beide kanten dat dat niet gaat gebeuren!
Sterkte D.

 
Hoi D.,

Ook hier probeert zijn zoontje regelmatig de sfeer te bepalen hoor! Mijn man heeft dit heel lang toegelaten omdat hij bang was dat zijn zoontje anders niet meer wilde komen.

Gelukkig grijpt hij nu iets vaker in (zou van mij soms nog iets sneller mogen).
Zijn ex vindt dat je alles met een kind moet overleggen en dat je alles uit moet leggen.
Ik vind best dat je een kind een hoop kunt vertellen, maar echt niet alles. Als wij het samen ergens over hebben hoeft hij er niet altijd tussen te zitten.
Het is en blijft een kind en kinderen hebben met sommige zaken gewoon niks te maken, en sommige dingen moeten nou eenmaal gebeuren of ze het nou leuk vinden of niet.

Probeer er samen wel goed over te praten. Bij ons heeft het best goed geholpen als ik aan mijn man vroeg of hij dat van onze kindjes goed zou keuren. Als hij nee zei dan vroeg ik ook waarom het dan van zijn zoontje wel goed was en hoe hij dat van plan was te gaan doen. De ene mag iets wel en de ander niet?

Dat heeft bij hem best zijn ogen geopend dat hij gewoon 1 lijn moet trekken.

Syl
 
hoi syl,
ben zo bang dat ze tussen ons een probleem maakt, mijn moeder heeft al gedroomd dat ze de baby wat aan aan gaat doen! Ik ben pas in feb uitgerekend maar ik heb nu al zorgen erover, ze is sneaky en wil alle aandacht hebben en mijn vriend verdedigd haar uiteraard altijd! We zijn met z'n drieen op vakantie geweest vorige week en toen ging ze te ver en werd ze eindelijk behoorlijk gestrafd, alleen gebeurd dit maar 1x per jaar geloof ik! Het mag van mij veel vaker! Ze wil nu ook tot 2100 uur op blijven door de weeks want dat mag nu ineens van mama ook, maar ik heb mijn privacy graag en ze  ligt om 2030 uur op bed bij ons thuis! Ze is net 10 geworden en als ze dan 11 is mag ze dan tot 21.30 uur op blijven?! Mijn vriend twijfeld al of ze dan bij ons ook niet later op mag blijven. Ze speelt ons erg uit, maar mijn vraag is ligt dit aan mij of is ze vroeg aan het puberen, is ze jaloers? Ik weet het niet maar ik weet wel dat ik haar ontloop deze week want ik heb er geen zin in! als ze er is dan werk ik toevallig deze week! nu ook...
groetjes
 
Hallo (aanstaande)moeders,
ik heb geen ervaring met gescheiden ouders of dat mijn man al een kind zou hebben.
Maar wat ik wel weet over kinderen uit gebroken gezinnen is dat ze vaak heel erg onzeker zijn.
Van het meisje kan ik me heel goed voorstellen dat ze de komst van een broertje of zusje helemaal niet ziet zitten. De baby is namelijk van jullie allebei en zij is dat niet.
Als ik me in haar verplaats zou ik me behoorlijk ongemakkelijk en angstig voelen. Wat als papa haar niet meer wil hebben omdat hij een nieuw kindje heeft.....?
Ik heb hier geen ervaring mee maar ik zou proberen om haar zo veel mogelijk liefde te geven EN duidelijke grenzen. Als zij niet gecorrigeerd wordt in haar gedrag maakt dat haar alleen maar onzekerder waardoor haar gedrag alleen maar erger wordt. Straf haar niet als ze vervelend is maar geef haar complimentjes als ze wel belangstelling voor de baby heeft.
Ga samen met haar kleren kopen en zoek samen ook wat uit voor de baby. Geef haar een moment van de dag die puur en alleen voor haar bedoeld is maar spreek ook af dat er een bepaalde (vaste) tijd op de dag is die alleen voor (stief)mama en de baby is. Als je hier vaste tijden van maakt is dat voor het meisje ook duidelijker.
En natuurlijk werkt dit niet direct. Waarschijnlijk wordt het gedrag van haar eerst erger. Maar als dat gebeurd spring dan een gat in de lucht want dat is het teken dat het werkt. Er komt een piek in haar gedrag waaarna het plotseling afneemt en zelfs kan verdwijnen. Maar als de structuur weer ontbreekt kan haar jaloerse gedrag terug keren.

Ik hoop dat je, en anderen ook, er wat mee kunt. Ik hoop zelf niet in die situatie terecht te komen maar wens jullie allemaal heel veel succes en plezier van de zwangerschap. Samen met je stiefkindjes.

Gr Mariet
 
Hee hallo,


Laat je niet zo door die tien-jarige op je kop zitten!!!!!! In jouw huis gelden jouw regels hoor, dus ook wat betreft laat naar bed gaan e.d. Je moet hier echter wel met zn tweeen achter staan, want anders ben jij in haar ogen meer de boeman..  Verder denk ik inderdaad dat ze een beetje jaloers is, en ik denk dat ze op een of andere manier kan voelen dat jij haar niet zo ziet zitten! Misschien kun je haar wat meer bij de komst van de baby betrekken, door haar een keer mee te nemen als je voor controle naar de VK moet ofzo, of misschien kun je een keer babykleertjes met haar gaan kopen? Ik zou als ik jou was gewoon proberen om de band tussen jullie tweeen wat hechter te maken.. Het is natuurlijk onzin dat ze de baby iets aan zou doen, dat geloof ik niet! Maar misschien voelt ze zich wel een beetje buitengesloten en doet ze daarom zo krengerig, doet ze ook alleen om aandacht te vragen!


Veel succes\

groetjes
Manky
 
Hoi D,

Wat rot dat je bang bent dat ze de baby iets aan zal doen, dat is niet fijn als je dat gevoel hebt. Maar ik denk dat dat niet zal gebeuren hoor. Ze zal ongetwijfeld wel een beetje jaloers zijn en bang zijn dat zij straks op een tweede plaatst komt.

Misschien is het handig om met je vriend af te spreken dat hij in een weekend of op een dag dat zij er is af en toe een uurtje met haar alleen iets doet. Even op stap of even een spelletje. Jij kunt je dan even terugtrekken en zij krijgt even alle aandacht. Daarna moet ze de aandacht weer delen. Hier werkt dat heel erg goed.

Wij hebben in het begin de fout gemaakt zijn negatieve gedrag te willen corrigeren. Nu wij juist zijn positieve gedrag heel erg prijzen zien we dat hij zich steeds beter gedraagt. Misschien werkt dat bij jullie ook wel. Alleen maar de goeie dingen benadrukken en de slechte dingen zoveel mogelijk negeren. En als je wel iets zegt van negatief gedrag probeer dan niet boos te worden, gewoon je zegje doen en dan weglopen.

Mijn man probeert nu steeds de gene te zijn die ergens iets van zegt zodat ik niet steeds de boeman ben. En inderdaad in jullie huis gelden jullie regels, ze is oud genoeg om te snappen dat het bij jullie anders is dan bij mama.

Ik weet uit ervaring dat het heel erg moeilijk is om een kindje dat niet van jou is heel actief in de zwangerschap te betrekken. Als dat niet goed voelt voor jou moet je het ook niet forceren, dan voelt zij ook dat je het liever niet wil.

Probeer er goed met je vriend over te praten. Als zij iets doet wat jij niet fijn vindt moet je proberen om niet tegen hem te zeggen: ik wil niet dat ze dit of dat doet, maar juist wat zou je ervan vinden als ons kindje dat straks doet? Vind je dat niet goed? Waarom accepteer je het dan nu wel? We moeten straks wel bij alle kindjes 1 lijn trekken.

Echt dat helpt hoor!

Probeer je niet teveel zorgen om haar te maken maar richt je op je zwangerschap.

Kus Syl
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan