Begin dit jaar heb ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Het heeft mij toen geholpen om andere ervaringen te lezen op het internet. Vandaar dat ik ook graag mijn verhaal deel zodat anderen hier wellicht wat aan hebben.<br /><br />Ik ben afgelopen december (2020) gestopt met de pil omdat we besloten hadden dat we klaar waren voor kinderen. In januari nadat ik ongesteld was geworden hebben we onze eerste poging gewaagd en 28 dagen na mijn vorige menstruatie dacht ik ongesteld geworden te zijn echter hield het bloeden wel erg lang aan. Nadat ik meer dan 10 dagen aan het menstrueren was (normaal max 7) hebben we besloten om toch een zwangerschapstest te doen om dit uit te sluiten. Tot onze grote verbazing was dit meteen positief! Wie had dat verwacht dat het in 1 keer raak zou zijn. Wel waren we uiteraard meteen ongerust omdat het bloeden toch wel gek was. Die dag hebben we gelijk met de verloskundige gebeld. Zij stelden ons wat gerust en vertelden ons dat het bloeden wel vaker voorkwam tijdens de zwangerschap zeker als je geen krampen had. Wel hebben ze een vroege echo voor ons ingepland wat kon met 7.5 weken. <br /><br />Het wachten op de echo heeft voor ons gevoel erg lang geduurd (het bloeden is ook niet opgehouden voor de echo). Twee dagen voor de echo hadden we nogmaals een zwangerschapstest gedaan om te kijken of deze nog steeds positief was en dat was het geval. De streep was minstens net zo duidelijk als bij de eerste test.<br /><br />Om 16:00 was het dan zover en mochten we eindelijk een echo maken en zou er duidelijkheid komen voor ons. Tijdens de echo bij het echo centrum werd het al snel duidelijk dat er niks in mijn baarmoeder zat zoals we al gevreesd hadden. Dit was uiteraard vervelend nieuws maar kwam voor ons niet heel onverwacht. <br /><br />Om een bbz uit te sluiten kon het zijn dat de verloskundige nog contact met ons zou opnemen. Dit gebeurde vrij snel nadat we thuis gekomen waren en we moesten gelijk door naar het ziekenhuis. Dit overviel ons behoorlijk.<br /><br />In het ziekenhuis werd er gelijk bloed afgenomen en we moesten een uur wachten op de uitslag voordat we de gynaecoloog zouden zien. Ook aan haar hadden we ons verhaal gedaan en zij dacht ook aan een miskraam omdat ik totaal geen last had van mijn buik. Helaas werd met de echo duidelijk dat er een zwangerschap zat in mijn linker eileider. Geen kloppend hartje maar toch 3 bij 1.5cm groot zat er een “klomp” cellen met dooierzak. Ook zagen ze bij mij wat bloed in de buikholte maar nog niet veel een half koffiekopje….<br /><br />Daar zaten we dan woensdagavond in het ziekenhuis. We kregen wat informatie mee om een beslissing te kunnen maken over afwachten of meteen die avond opereren. Een lastige keuze voor ons. De gynaecoloog vond het beide goede opties maar had een lichte voorkeur voor opereren. Ik zag het zelf helemaal niet zitten om geopereerd te worden gezien ik een behoorlijke controlfreak ben. <br /><br />Na veel gesprekken met familie hadden we besloten om naar huis te gaan en te wachten. Dit mocht alleen als we binnen 30 minuten in het ziekenhuis konden zijn voor als de eileider zou knappen. Dit kon namelijk een levensbedreigende situatie veroorzaken. <br /><br />Om 23:00 mochten we dan eindelijk naar huis. Helemaal overrompeld want een miskraam daar hadden we wel rekening mee gehouden maar dit…<br />Die nacht hebben we weinig geslapen van de spanning / situatie. <br /><br />Vrijdag mochten we terug komen om bloed te prikken en ik moest nuchter komen voor het geval ik alsnog meteen geopereerd moest worden. Uiteraard heb ik me die donderdag en vrijdag ziek gemeld want mijn hoofd stond niet naar werken die dagen.<br /><br />Vrijdag was de hcg waarde licht gestegen van 673 naar 686. Dit was niet helemaal wat er gehoopt was maar voldoende om weer naar huis te mogen. We moesten zondag nog een keer terugkomen om zeker te stellen dat het niet verder zou stijgen. Een spannend weekend hadden we voor de boeg maar toch een beetje gerust gesteld dat de stijging maar minimaal was.<br /><br />Zondag hadden we meer goed nieuws en was de hcg waarde gezakt!! Nu was het nog maar 534 dus het ging de goede kant op. Nu met goede moed naar huis en hadden we er vertrouwen in dat mijn lichaam dit toch zelf ging oplossen en dat we de juiste keuze hadden gemaakt om te wachten.<br /><br />Een week later was de hcg waarde al gezakt naar 146 ? Nu mocht ik twee weken later nog een keer terug komen en ja hoor 1.1 dus onder de 5! Mijn lichaam had het zelf opgeruimd en ik hoefde niet meer terug te komen wat een opluchting.<br /><br />Zoals je je kan voorstellen was dit echt een rollercoaster voor ons. Wel hadden we tegen elkaar gezegd wat er ook gebeurd we wachten een normale menstruatie af en als we er klaar voor zijn gaan we opnieuw proberen.<br /><br />We hebben super veel geluk gehad want het was meteen de eerste ronde weer raak! Dit hadden we echt niet verwacht met een eileider die niet meer zou functioneren! Gelijk de directe familie verteld die ons zo goed gesteund hadden de afgelopen tijd 
<br /><br />De onschuld waren we helaas kwijt en uiteraard zaten we in onzekerheid zou het deze keer wel goed zitten? Omdat het de vorige keer niet goed zat mochten we wederom een vroege echo maken. Nu met 6.5 weken en ja hoor het zat op de goede plek en het hartje klopte al! Inmiddels hebben we ook de 12 weken echo en de nipt test gehad en ziet alles er goed uit. Nu 14 weken zwanger en de rest van de familie het goede nieuws verteld. We zijn super blij dat nu alles goed lijkt te gaan en we gaan er van genieten.<br /><br />We kunnen de rollercoaster al een beetje achter ons laten en het voelt alsof we in rustiger vaarwater zijn terecht gekomen.<br />Ik hoop niet dat dit anderen ook overkomt maar mocht het zo zijn dan hoop ik dat je wat hebt aan mijn verhaal.<br /><br /><br />
<br /><br />De onschuld waren we helaas kwijt en uiteraard zaten we in onzekerheid zou het deze keer wel goed zitten? Omdat het de vorige keer niet goed zat mochten we wederom een vroege echo maken. Nu met 6.5 weken en ja hoor het zat op de goede plek en het hartje klopte al! Inmiddels hebben we ook de 12 weken echo en de nipt test gehad en ziet alles er goed uit. Nu 14 weken zwanger en de rest van de familie het goede nieuws verteld. We zijn super blij dat nu alles goed lijkt te gaan en we gaan er van genieten.<br /><br />We kunnen de rollercoaster al een beetje achter ons laten en het voelt alsof we in rustiger vaarwater zijn terecht gekomen.<br />Ik hoop niet dat dit anderen ook overkomt maar mocht het zo zijn dan hoop ik dat je wat hebt aan mijn verhaal.<br /><br /><br />