Zondagmorgen 8 mei gingen we op weg naar het ziekenhuis. Om iets over 9 werd ik voor ongeveer een uur aan het hartfilmpje gelegd om te kijken of het goed ging met de kleine. Half 10 kreeg ik de eerste gel ingebracht. Dat werkte niet echt, geen weeenactiviteit. Om kwart voor 3 weer voor een uur een hartfilmpje, had 1 cm ontsluiting om half 4 de 2e keer gel. Nouh... dat heb ik geweten. Om kwart over 4 begonnen de eerste weeen. Nog niet veel, maar niet veel later begonnen ze steeds heftiger te worden. Al heel snel kwamen de weeen om de 1 a 2 minuten. Ik kon de weeen niet goed opvangen voor mijn gevoel, het puffen zoals ik dat bij de andere bevallingen deed werkte niet. Gellukkig kon mijn man mij heel goed door de weeen heen helpen. Ik hield tijdens een wee zijn handen vast en leunde met mijn hoofd tegen zijn borst. Rond half 7 weer een hartfilmpje, wat ik erg vervelend vond omdat ik de weeen niet liggend op kon vangen. Mijn vader stond aan de ene kant van mijn bed, mijn man aan de andere kant en als ik een wee had hielden zij mijn hand vast. Op een gegeven moment wilde ik echt van dat hartfilmpje af, want ik wilde gaan lopen. Gelukkig mocht dat op den duur. Ik had toen 3-4 cm ontsluiting en mocht ik naar de verloskamer. Daar werd ik rond half 8 weer getoucheerd en had ik 5 cm ontsluiting. Rond 8 uur werden mijn vliezen gebroken, werd er nog even naar het hartje van de baby geluisterd en kon ik weer rond gaan lopen om de weeen op de vangen. Kwart voor 9 mocht ik gaan persen. Voor mijn gevoel ging het echt niet, maar uiteindelijk is mijn mooie meisje om 10 over 9 geboren. Mijn stiefmamma en man waren bij de bevalling. Ik wilde stoppen met persen omdat het niet lukte, toen zei mijn stiefmamma maar ik zie al een stukje hoofd. Toen perste ik nog even en voelde ik dat ze geboren werd.
Alles ging goed, ik was blij dat ik geen infuus had gehad (ben bang voor naalden) maar ik had het nog niet gezegd of.... ik begon flink te vloeien. Mijn stiefmamma haalde de dokter erbij en ik moest toch een infuus voor het stollen van het bloed. Gelukkig is verder alles goed gegaan en mocht ik de volgende dag lekker gaan kramen in het kraamhotel.
Alles ging goed, ik was blij dat ik geen infuus had gehad (ben bang voor naalden) maar ik had het nog niet gezegd of.... ik begon flink te vloeien. Mijn stiefmamma haalde de dokter erbij en ik moest toch een infuus voor het stollen van het bloed. Gelukkig is verder alles goed gegaan en mocht ik de volgende dag lekker gaan kramen in het kraamhotel.