ANONYMOUS_USERNAME
New member
Ik heb even getwijfeld of ik mijn verhaal zou schrijven want ik weet ook niet alles meer van mijn bevalling maar in grote lijnen kan ik het wel vertellen.
Maandag 20-2 naar de verloskundige en inwendig onderzoek gehad maar alles zat nog pot dicht en niks leek erop dat er iets zou beginnen dus afspraak gemaakt bij gyn. voor inleiden omdat ik bijna niet meer kon lopen door al het vocht en ik steeds zwakker werd wilde ze me niet langer laten lopen.
Dinsdag middag om 2 uur zouden we naar de gyn moeten maar dinsdag ochtend om 8 uur braken mijn vliezen, mijn man was net naar het werk en kon dus weer terug komen helaas had de kleine in het vruchtwater gepoept dus moest we naar het ziekenhuis.
Achteraf is het allemaal beter geweest want hij lag niet goed (sterrekijkertje) in het ziekenhuis ben ik meteen aan de weeen opwekkers gelegd omdat mijn baarmoedermond ook nog moest verstrijken was er nog heel wat werk aan de winkel.
Na een tijdje werd er ook gezegd dat het een hele lange bevalling ging worden en zeker die dag niet geboren ging worden dus ik ruggeprik gevraagd zodat ik nog even kon rusten want intussen had ik al best pijnlijke weeen.
De ruggeprik heeft bijna 3 uurtjes gewerkt en toen voelde ik alles weer ik had weeen en pers weeen en pas 2 cm ontsluiting pfff wat is dat zwaar zeg.
Uiteindelijk nog morfine gekregen maar dat hielp ook niet tegen de pijn en die weeen opwekkers werden maar opgevoerd.
De ontsluiting is nog best snel gegaan en na anderhalf uur persen een knip en de vacuum pomp die eerst nog 5 keer eraf geschoten is kwam onze kleine man ter wereld toch nog op 21-2 om 23:23 uur.
Het was een hele heftige bevalling maar het was het allemaal waard ben super gelukkig met ons kleine mannetje!!
Maandag 20-2 naar de verloskundige en inwendig onderzoek gehad maar alles zat nog pot dicht en niks leek erop dat er iets zou beginnen dus afspraak gemaakt bij gyn. voor inleiden omdat ik bijna niet meer kon lopen door al het vocht en ik steeds zwakker werd wilde ze me niet langer laten lopen.
Dinsdag middag om 2 uur zouden we naar de gyn moeten maar dinsdag ochtend om 8 uur braken mijn vliezen, mijn man was net naar het werk en kon dus weer terug komen helaas had de kleine in het vruchtwater gepoept dus moest we naar het ziekenhuis.
Achteraf is het allemaal beter geweest want hij lag niet goed (sterrekijkertje) in het ziekenhuis ben ik meteen aan de weeen opwekkers gelegd omdat mijn baarmoedermond ook nog moest verstrijken was er nog heel wat werk aan de winkel.
Na een tijdje werd er ook gezegd dat het een hele lange bevalling ging worden en zeker die dag niet geboren ging worden dus ik ruggeprik gevraagd zodat ik nog even kon rusten want intussen had ik al best pijnlijke weeen.
De ruggeprik heeft bijna 3 uurtjes gewerkt en toen voelde ik alles weer ik had weeen en pers weeen en pas 2 cm ontsluiting pfff wat is dat zwaar zeg.
Uiteindelijk nog morfine gekregen maar dat hielp ook niet tegen de pijn en die weeen opwekkers werden maar opgevoerd.
De ontsluiting is nog best snel gegaan en na anderhalf uur persen een knip en de vacuum pomp die eerst nog 5 keer eraf geschoten is kwam onze kleine man ter wereld toch nog op 21-2 om 23:23 uur.
Het was een hele heftige bevalling maar het was het allemaal waard ben super gelukkig met ons kleine mannetje!!