mijn dochter van 3 jr luistert slecht, slaat soms e.d.

hallo,

Ik ben Yolanda en heb een dochtertje van 3 jr., Evi. Ze is een schat van een meisje hoor, maar haalt soms ook wel erg het bloed onder mijn nagels vandaan. Ze luistert de laatste paar maanden zeeeeer slecht en ze slaat ook veel de laatste tijd. Vooral bij mij en soms haar vader. Ik vind dit helemaal niet leuk en ik heb van alles geprobeerd maar niets helpt. Althans, dat denken wij dan. En ik ben nog eens 8 maanden zwanger dus met een kort lontje, wat ik wel probeer om daar aan te denken.

Wie herkent dit en heeft misschien wat tips voor mij.

Groetjes Yolanda
 
Hoi Yolanda,

Ik heb ook een dochtertje van bijna 3.
Het is echt een schat, maar ze heeft soms van die momenten..........

Vaak als ze moe is ( slaapt 's middags niet meer) dan wordt ze heel lastig.
Luistert dan ook heel slecht en gaat me uitdagen.

Soms slaat ze ook of ze maakt met haar mond zo'n geluid van Pfff...zeur jij maar mama, kan me toch niet schelen.

Ik laat dit echt niet zomaar gebeuren. Ik ben de baas en niet zij.
Ik waarschuw eerst dat ze dat niet mag doen.
Als ze het nog een keer doet zeg ik. Nikki als je dat nog een keer doet zet mama jou op de gang. Je kan er donder op zeggen dat voordat ik ben uitgesproken mevrouw het weer doet. Ik pak haar dan niet zacht aan haar arm en zet ze op de trap.
Als jij weer lief kan zijn mag je weer binnen komen zeg ik dan en draai me direct om en loop weg. Ze begint natuurlijk meteen te krijsen, niet op reageren.

Een paar minuten zit ze dan te mokken en te huilen, maar ik negeer dat volkomen. Meestal hoor ik ze dan mompelen. Ik ben lief, ik ben lief. Als ik de deur open doe en vraag of ze inderdaad weer lief kan zijn zegt ze ja en wilt kroelen. Ze is dan meestal ook omgedraaid als een blad aan de boom.  

heb het natuurlijk een beetje afgekeken van die tv programma ´s, maar bij mij werkt het ook echt. Als je het laat gebeuren ben je verder van huis. En ik weet dat het moeilijk is. Ik heb zelf ook net een babytje van 3 maanden.
Maar consequent zijn is  de beste manier. Niet de ene keer wel doen en de andere keer niet.

Misschien heb je er wat aan.
Succes ermee.

Groetjes Jessica
 
Hallo,

Ik weet hoe het voelt!! Mijn zoontje (Thomas) was ook zo toen ik hoogzwanger was. Hij is daarna ook vier mnd stik jaloers geweest, maar geloofde het gaat over!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik heb hard mijn best gedaan om Thomas te krijgen zoals hij nu is.

Zodra hij ging slaan pakte ik zijn handjes vast en zei je mag mama niet slaan en keek hem doordringend aan.
Hij heeft me een keer keihard op mijn oor geslagen, ik had toen griep en het werd allemaal teveel zodat ik ging huilen, ik heb hem toen rustig uitgelegd als je iemand slaat dat die ander erg veel pijn doet, dat heeft thomas erg aangegrepen waardoor hij nu haast niet meer slaat.

Ik hoef thomas nu alleen maar aan te kijken als hij iets doet wat niet mag en hij zegt al sorry, geen driftbuien meer enz. Consequent blijven is heel belangrijk, ik ben altijd consequent, mijn man eerst niet en dat had thomas door. Als we gaan eten en hij wil niet, dan zeg ik thomas je komt nu aan tafel zitten of anders zonder eten naar bed, dan is het wel effe krijsen maar daarna geeft hij het op en komt rustig aan tafel zitten. Mijn man heeft dan zoiets van, geef hem maar een boterham, maar dat doe ik echt niet, als hij honger heeft dat eet hij wel.

Thomas is ook sinds een maandje erg goed zindelijk en ik moet zeggen dat hij daardoor ook veranderd is qua gedrag, hij voelt zich ineens een grote jongen denk ik.

Gr. Jeannette

mv van Thomas 29-02-2004 en Wesley 19-01-2007
 
hallo,

bedankt allemaal voor het reageren. Ik denk inderdaad dat iedereen wel zo'n beetje hetzelfde reageert en doet. Ik ben ook heel consequent en soms helpt het zeker wel. Maar nu ik zwanger ben, is het allemaal zo moeilijk ivm de hormonen, maar doe zeker heel erg mijn best. Ik ben ook heel benieuwd hoe ze straks gaat reageren op de andere kleine.

groetjes Yolanda
 
Terug
Bovenaan