mijn eerste echo

om 11 uur had ik de afspraak bij de verloskundige en de echo
ze vroeg hoe het ging en ik zei erg moe miselijk en bloed nerveus nou zei ze klim dan maar op de tavel en daar zagen we een mooi wondertje
daarna de controles kreeg ik daar te horen dat ik niet meer thuis mocht bevallen omdat mijn vorige bevalling een kz was o oke
nu moet ik met 36 weken naar zh en met 26 weken krijg ik een gesprek hoe ik het nu wil
 
om eerlijk te zijn is mijn eerste bevalling met de eerste weeen donderdag einde van de ochtend begonnen .ik liep in utrecht wat ik moest en zou nog een potje voor de watjes hebben voor op de baby kamer en daar heb je de baby dump prenatal en nog zo iets. dus ik daar heem met me moeder en om de vijf min pff die rug die gaat het nu echt zwaar vinden. en me moeder dacht o jee wij lopen hier en maj heeft lichten weeen en we moeten naar huis want me moeder kan niet auto rijden, maar ja dat potje he savonds aren ze best pijn lijk maar en zat geen regelmaat meer in dan 5 min dan 10 dan weer 3 en dan weer 17 dus zo de nacht door gerommeld smorgens wel de verloskundige gebelt maar die zei bel me maar als ze regelmatig komen. zo de hele vrijdag door getopt en ja hoof vrijdag avond rond elf uur kwamen ze wat regelmatiger 5 min 3 min 8 min dus mijn man gebelt bleek ik 7 cm te hebben de vliezen gebroken maar helaas zat er ontlasing van de baby in het vrucht water ,dus naar het ziekenhuis
en ja hoor weg ween in het ziekenhuis hebben ze me aan lopen tobben toen ik 10 cm hab had ik geen pers weeen dus heb ik op eigen kracht het moeten doen pus een knip zonder verdoving en zonder pijn van de pers weeen is mijn zoon om 6.16 geboren .ik was kapot en heb dat als heel naar en heel lang ervaren.10 hegtingen en lang niet goed kunnen zitten enlopen nu zegt de verloskundige dat ze dat nooit zo hadden moeten doen maar ja toen had ik er niks aan.
me dochter lag in de stuit hooftje vast onder mijn ribben billen naar beneden dus dat werd een kz om heel eelijk te zijn was ik bang en dan vooral voor de ruggen prik maar het was zo fijn oke het herstel was wat langer maar ik heb dat als zo fjin ervaren ik kon genieten van mijn kindje
maar nu vind ik het weer anders altans dat wisseld in mijn hooft het herstel is langer en kan er dus minder zijn voor me kinderen dus dan liever een gewonen bevalling en die mag niet lang duren omdat er dan te vee met het litteken kan gebueren dus die angst is er dan niet maar dat er wat kan gebeuren is wel eng . maar dan krijg je uit eindelijk toch een kz maar kan je dan niet beter gelijk kiezen voor een kz mmmmmmmm ja nee ja nee ja nee
jullie snappen het wel denk ik me hooft is vol
dus of ik graag thuis had willen bevallen mmmmm ja nee ja nee ja nee
 
fijn dat de echo goed was. En tja... als je het toch nog niet wist, dan is nu idd de keuze voor je gemaakt waar je moet bevallen. Ik schik mezelf daar dan altijd maar in. Je hebt toch geen keus meer, dus je er druk over maken heeft nu ook weinig zin meer.
Bij mijn vorige zwangerschap wou ik steeds per se thuis bevallen. Tot de dag voor zijn geboorte mijn bloeddruk opeens gevaarlijk hoog was en toch naar het ziekenhuis moest. Daar heb ik het allemaal maar over me heen laten komen en alles is daar super gegaan met erg lieve mensen om me heen. Wellicht scheelt dat ook wel voor het geval het nu zou moeten.

en hihi, was jij ook zo blij dat het er maar 1 was :)
 
Terug
Bovenaan