hallo, na alles verhalen altijd gelezen te hebben wil ik toch ook even me ei kwijt.
3 maanden terugwas ik 13 weken en een dag zwanger en ging voor een 2de echo voor de nekplooimeting, me vriend moest helaas werken dus mijn moeder mee en me schoonvader meegenomen.
daar aan gekomen kreeg ik de klap van mijn leven, het kindje wat ik de vorige dag nog gevoeld had was der niet meer,
er ging een tijd in van ongeloof en een raar gevoel, ziiekenhuis in en uit.
een week later ben ik bevallen van mijn kindje, zo klein zo mooi, zo compleet maar niet meer bij ons.
ze zouden voor verder onderzoek mijn kindje meenemen, dat vond ik goed want wou weten of mijn kindje meer mankeerde en wat het was een meisje of een jongentje,
die uitslag heb ik gehad vorrige week, met de melding omdat ze zo lang hebben gewacht konden ze niets meer vinden, het kindje was al niet meer goed voor onderzoek. dat heeft mij veel pijn gedaan.
vandaag de dag heb ik het gevoel dat ik weer een kindje in mijn buik heb maar mijn test zei negatief dus nog even wachten en weer testen,
ik had eerst een cyclus van 27 dagen toen 36 en nu zit ik op 47 dagen,
wat ik wel heb is een rare afscheiding een beetje licht bruin af en toe,
het is voor ons dus nog even afwachten, maar het verlangen naar een kindje blijft.
alles was klaar het kamertje de spulletjes, alles had ik al gekregen en gekocht,
misschien is het beter om er niet veel aan te denken maa rik kan niet anders als hopen op nog een kans.
liefs christa mama van Vlinder*
3 maanden terugwas ik 13 weken en een dag zwanger en ging voor een 2de echo voor de nekplooimeting, me vriend moest helaas werken dus mijn moeder mee en me schoonvader meegenomen.
daar aan gekomen kreeg ik de klap van mijn leven, het kindje wat ik de vorige dag nog gevoeld had was der niet meer,
er ging een tijd in van ongeloof en een raar gevoel, ziiekenhuis in en uit.
een week later ben ik bevallen van mijn kindje, zo klein zo mooi, zo compleet maar niet meer bij ons.
ze zouden voor verder onderzoek mijn kindje meenemen, dat vond ik goed want wou weten of mijn kindje meer mankeerde en wat het was een meisje of een jongentje,
die uitslag heb ik gehad vorrige week, met de melding omdat ze zo lang hebben gewacht konden ze niets meer vinden, het kindje was al niet meer goed voor onderzoek. dat heeft mij veel pijn gedaan.
vandaag de dag heb ik het gevoel dat ik weer een kindje in mijn buik heb maar mijn test zei negatief dus nog even wachten en weer testen,
ik had eerst een cyclus van 27 dagen toen 36 en nu zit ik op 47 dagen,
wat ik wel heb is een rare afscheiding een beetje licht bruin af en toe,
het is voor ons dus nog even afwachten, maar het verlangen naar een kindje blijft.
alles was klaar het kamertje de spulletjes, alles had ik al gekregen en gekocht,
misschien is het beter om er niet veel aan te denken maa rik kan niet anders als hopen op nog een kans.
liefs christa mama van Vlinder*