Mijn kleine sjaggestijntje....

A

Anoniem

Guest
Het is een schat van een kind maar de laatste dagen claimt hij me volledig. Hij wordt al boos als ik hem in de kinderstoel zet of in de box. Dan is het brullen geblazen.   Hij wil echt dichtbij zijn, en dan zo dat hij aan mijn been hangt. En me niet los wil laten en o wee als ik weg loop, dan komen er ook heel veel waterlanders. Helaas voor hem moet hij soms toch zichzelf vermaken want ik neem hem niet mee naar het toilet en douchen doe ik toch ook alleen. Het is heel leuk dat hij me zo lief vind, maar ook heeeeel vermoeiend. Zodra hij me ziet is het huilen tot ik hem vast pak. Zelfs als hij bij pappa op schoot zit wil hij naar me toe terwijl hij dat eerder geen probleem vond. Morgenochtend moet ik even naar de stad en laat ik hem bij pappa want hij moet er toch aan wennen.

Groetjes van Marloes, die momenteel met vier benen door het leven gaat!!
 
Hey Marloes,

Haha ik herken dit!
Jurian heeft soms periodes precies hetzelfde.
Ik probeer dan toch zoveel mogelijk dat ie zich vermaakt, maar valt niet altijd mee zeg..
Ach een ding scheelt ; t zijn allemaal maar periodes!

Liefs Janet
 
ha marloes,

Dat is vervelend zeg. Echt een mama-periode. Ik herken dat van mn oudste.
Hopelijk is het maar van korte duur.
Morgen ff lekker naar de stad is voor hem ook een leer en des te leuker als je weer terug bent. Is het ook zo dat als je echt even weg bent dat hij wel gauw rustig is, of blijft hij om je huilen.


Succes meid,
Groetjes Achnita
 
Hier zit zoonlief in z'n groeisprongetje en heeft dus hetzelfde als Stijn!! Hangen aan mama, daarnaast is hij goed verkouden dus dan is het dubbel zoveel mama! Tot grote ergenis van mij....want waar ik ben is hij dus ook....en probeert ook de hele tijd z'n zin door te drammen....echt waar het is een schat van een kind....maar nu kan ik hem even achter het behang plakken....maar goed, volgende week is het weer over, daar kijk ik dan maar even naar uit....even volhouden dan is het zo voorbij!!
 
Hoi dames,

als ik weg ga en hij blijft bij pappa is hij gelukkig wel vlug getroost maar zodra hij mij in het vizier heeft wil hij alleen maar bij me zijn. De dondersteen. Het is gelukkig echt een ontwikkelingsfase, maar wat voor een. En in de oei ik groei staat dat deze sprong wel vijf tot zeven weken kan duren. Dan is mijn rechterbeen supergespierd want daar hangt hij continu aan.

Groetjes van marloes

 
Hoi,

Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog niet echt iets heb gemerkt bij Maaike van een sprongetje. Ik lees elke keer wel in het boek maar bij haar lijkt alles vanzelf te gaan. Wel wat later als de meesten maar echt van die huilbuien of ik moet bij mama zijn buien kennen wij helemaal niet. Heb ik nu een zeer makkelijk kind of let ik niet goed genoeg op.

Groetjes
Inge
 
Hoi Marloes,

ik ken me goed voorstellen dat het vermoeiend voor je is.
Maar aan de andere kant vind ik het ook weer superlief!! Hij is zoooo gehecht aan jou, dat hij je gwn niet kan missen, haha!!

Bij Dylano merk ik het ook nog niet echt. Wat ik wel merk, is dat er maar 1tje hem echt kan troosten, en dat ben ik. Dat geeft me wel een goed gevoel hoor!!
Als hij bijv. ergens van geschrokken is, gaat hij van hand naar hand, maar komt uiteindelijk toch bij mij, en is dat bijna gelijk helemaal stil.
Hij heeft wel echt een eigen willetje hoor.
Want als we hem bijv. op de vloer leggen, gaat hij gelijk schreeuwen omdat hij dat niet wilt. En dan weet hij toch wel dat papa of mama hem kwam halen. Nu niet meer hoor, want hij is echt niet gek... Die smiecht test ons gwn uit.

Groetjes Debby.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan