mijn lichaam houd me voor de gek

<p>goede avond </p><p>ik moet eventjes mijn hart luchten , mijn man en ik hebben een dochter van 2 jaar en we hebben allebei een wens op  2 of 3 kinderen alleen we zijn eigenlijk na de geboorte van onze dochter niet begonne met anticonceptie omdat we een hele tijd over onze 1e zwangerschap hebben gedaan om zwanger te worden </p><p>nu is het dus zo dat we ongeveer  2 jaar bezig zijn met zwanger worden van ons 2e kindje maar het gaat niet ik temperatuur. ik houd me eisprong in de gaten die ik wel heb ..</p><p>mn man en ik zijn allebei getest we hebben niks wat een 2e zwangersxhap in de weg zou kunnen staan. ik heb afgelopen maand een hsg onderzoek gehad ,</p><p>nu moet ik komende vrijdag ongesteld worden maar mn lichaam geeft soms signalen aan dat ik denk misschien is het dit keer wel echt raak </p><p>maar heb vanmiddag een early test gedaan en die was negatief....en dan word er tegen mij gezegt je moet er niet zo mee bezig zijn </p><p>maar dat kan ik niet..je bent ten 1e bezig met temperaturen..voor je ei sprong...en dan zit je op het wacht bankje of het dit keer positief of negatief is ..dit is dus altijd negatief natuurlijk </p><p>soms weet ik gewoon niet meer waar ik "het moet zoeken" </p><p>nu realiseer ik me goed dat ik gezegend mag zijn met mn dochter maar de wens die voelt zo dringend aan </p>
 
Oef. Als ik je berichtje zo lees, ben je er wel heel erg mee bezig en wanhopig ook.
Je zegt dat je niet weet waar je het moet zoeken. Ik zeg dan, niet zoeken. Laat het gewoon los. Laat het komen zoals het komt, en heb niet bewust seks rond de ovulatie. Maar doe het gewoon als jullie daar zin in hebben. (dus ook niet temperaturen, ovulatietesten en apps) Een kind krijgen is een zegen. Het is misschien ook de manier van denken. Blijf positief, denk ik de vorm van: ik heb al een mooi kind, en het is goed zo. 2e is welkom, maar geen moetje. Veel mensen zullen zeggen, makkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik heb zelf ervaren dat het wel degelijk zo werkt. Ik was er ook enkele maanden mee bezig. Zo'n 11 rondes verder en ik besefte dat ik mezelf te veel teleurstelde en verdriet deed. Dus ik dacht heel radicaal van, ik gooi het bijltje erbij neer en ik ga komende maand lekker van m'n leven genieten. Geen bewuste seks gehad rond de ovulatie, en ik had eens hele rustige cyclus, geen pijntjes en krampjes. Hele verademing eigenlijk. Maand erop was ik tot mijn eigen verbazing ineens wel zwanger. En ik bleef maar wachten op een bloeding die niet kwam, tot ik besefte dat het toch echt raak was.
Ik wil je alleen een hart onder de riem steken hoor, wij zijn nu ook met ons tweede kindje 'bezig'. Maar op een veel relaxter dan daarvoor. Zit nu te wachten op een bloeding die vandaag zou/had moeten beginnen. Aan mijn buik te voelen denk ik dat hij wel gaat doorbreken. Dan gaan we door naar ronde 5. Maar ik weet dat in al eens eerder in verwachting ben geraakt, dus weet ik dat het wel mogelijk is. En dat geeft op een of andere manier ook rust. 
Er zijn ook vrouwen hier op het forum die al heel lang bezig zijn met hun eerste kind. Dan denk ik dat wij heel hard in ons handjes mogen knijpen. 
 
 
 
Hey, ik herken heel hard wat je bedoeld.
Zelf heb ik ook al een zoontje en we zijn voor nummertje twee bezig. In maart beslist om ervoor te gaan en in mei was ik al zwanger. Spijtig genoeg liep het fout na 9 weken :-(
Sindsdien is de focus enorm hard. Elke maand ovulatietesten, vanalle "kwaaltjes" en ook ik heb gisteren ochtend (stiekem) een test gedaan die negatief was (net zoals vorige maand). 
Ik kan je geen tips geven, want ik vind het zelf enorm moeilijk om er niet mee bezig te zijn. Maar weet dus dat je niet de enige bent 
 
Ik ben tegen temperaturen omdat je dat de hele cyclus lang doet en er dag in dag uit mee bezig bent. Zelf heb ik een redelijke stabiele cyclus en een paar dagen voor mijn ovulatie begin in met clearblue ovulatietesten zodat ik weet of en dat hij is geweest. Rond die periode gewoon veel liefhebben en daarna afwachten. Zo ben ik meestal maar 3a4 dure ovulatietesten kwijt en heb ik wel het gevoel dat ik er alles aan heb gedaan qua timen. Daarna is het afwachten, en ja zwanger worden is een mindfuck je gaat van alles voelen en afvragen maar meer als wachten kan je toch niet dus probeer afleiding te zoeken tijdens de wachtweken. Zo kan je het iets meer los laten en weet je wel dat je er alles aan hebt gedaan. Misschien een optie om dat eens te proberen. Succes 
 
Terug
Bovenaan