mijn man wil bijna elke avond sporten

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Meiden,

Hoeveel doet jullie man eigenlijk in huis? Mijn man wil twee avonden in de week klimmen (van 19.30 uur tot 24.00 uur) en drie avonden rennen (1,5 uur)  en dan eigenlijk in het weekend ook nog een middag klimmen. UIteraard vind ik het heel goed dat hij sport, maar ik vind het erg veel. Als ik dat aandraag, krijgen we telkens weer ruzie en als hij dan al thuis blijft is hij niet echt gezellig, waardoor ik dan op een gegeven moment toch toegeef. Daar we telkens moeten haasten voor zijn sportschema's en onze dochter elke avond nog komt voor voeding, draai ik voor mijn gevoel  telkens voor mijn dochter van 3,5 maand en mijn zoon van 2,5 jaar alleen op en dat vind ik heel erg zwaar. Zeker nu ik zelf bekkeninstabiliteit heb en daardoor niet zo mobiel ben.  Hebben jullie nou ook zulke problemen? Het gaat verder in het algemeen wel goed tussen mijn man en mij, maar ik voel me af en toe best verdrietig dat hij geen begrip op kan brengen voor mijn wens dat hij ook thuis helpt en dat moet ik even van me afschrijven.

Eefje
 
Zo sorry dat ik het zeg hoor, maar jou man is een grote EGOIST.
Dit moet je zeker niet pikken, dan maar ruzie, maar je moet even heel duidelijk zeggen dat hij ook verantwoording voor zijn kinderen heeft. je kan afspreken dat hij 2 of 3 avonden mag sporten en om de week in het weekend.
Of als de kinderen op bed liggen, maar goed is niet leuk voor jou als je heel de avond alleen zit.
Jij hebt ook nog een eigen leven en heb het idee dat je man daar geen rekening mee houd, je man denkt alleen maar aan zich zelf.
Je moet hier echt heel goed over praten, want eigelijk heb je het zelf wel een beetje ver laten komen, ik zou dit NOOIT hebben toegestaan. maar goed daar heb je nu even niks aan.
Kom voor jezelf op en ga hier samen ff goed voor om de tafel zitten, want het zit je duidelijk niet lekker, anders had je het hier  niet gemeld.

veel mannen willen hun oude leventje voort zetten na het krijgen van een baby, maar jullie hebben al een kindje van 2.5. hoe is het toch dat dit erin is geslopen.

succes ermee.
gr. bambi
 
Hoi meid!
Wat ontzettend vervelend is dit zeg.
Ik vind persoonlijk dat dit niet kan, jullie hebben samen een gezinnetje willen stichten en hebben nu 2 kindjes, waar je ook samen de verantwoording voor moet dragen. Het klopt gewoon niet, dat je man werkt, thuis komt, eet en weer vertrekt. Hoe wil hij dan ooit een band met zn kindjes opbouwen, en als je niet uitkijk groeien jullie ook uit elkaar!! Ook tijd samen doorbrengen is heel fijn.
Als ik jou ben, zal ik zeker een goed gesprek met je man aangaan, duidelijk je grenzen aangeven( waar die volgens mij allang overheen is gegaan) en probeer er samen uit te komen!!!!

Succes meid!!!
Groetjes
 
Ik vind het ook niet kunnen hoor. Lekker makkelijk zo voor hem. Heeft hij wel in de gaten wat er zoal komt kijken bij de verzorging van 2 kinderen? Hoe zou hij reageren als jij zoveel wil gaan sporten en hij al die avonden alleen thuis moet gaan zitten? Zeker weten dat hij daar niet mee zou instemmen, dus waarom zou jij het dan wel moeten pikken? Daarbij is het zeker met zo'n kleine kindjes heel belangrijk om ook tijd voor elkaar vrij te maken, maar dat lukt zo toch niet?!?!?!

Als ik jou was zou ik er maar eens heel serieus over gaan praten met je man. Bereidt het voor jezelf goed voor en bedenk een voorstel wat voor jou wel zou werken.  En zorg dat je ook tijd hebt om te praten en niet bij wijze van spreken tussen de soep en aardappelen door. Als je man van jou en je kinderen houdt, dan moet hij zelf toch ook kunnen inzien dat dit gewoon niet kan en bereidt zijn om tot een compromis te komen.

Sterkte meid en hopelijk komen jullie er samen goed uit.

Groetjes,
susan
 
Hoi Eefje,

Moeilijk joh. voor je. Als mijn man  1 avond over moet werken, vind ik het al niet leuk!
Haha..

Weet je, je moet deze reacties even uitprinten en laten lezen aan je man.

Succes!
 
Dank meiden voor de reactie. Ik ga zeker met hem praten. In reactie op de opmerking van Sabine. We hebben na de geboortevan onze zoon  meerdere gesprekken gehad en hadden toen op een gegeven moment een best goed schema: op dinsdag klommen we samen(en hadden we oppas)  en verder om het weekend met vrienden.  Daarbij rende mijn man 1 a 2 keer in de week een half uurtje.  Tijdens mijn laatste zwangerschap wilde mijn man ook op donderdagavond gaan klimmen (want doordat ik niet kon klimmen, had hij in de klimhal een klimgroep ontdekt die twee keer in de week klimt)  en hadden we uiteindelijk een compromis van 1 keer in de 2 weken ook de donderdagavond. Maar ondertussen was zijn rennen uitgebouwd naar 1,5 uur (!) en heeft het mij heel veel strijd gekost dat hij niet tijdens het avondeten ging rennen en in het weekend tijdens de slaaptijd van onze zoon. Maar inmiddels zijn de schema's veel ingewikkelder en hebben we een dochter die de hele avond wakker is en kan ik nog steeds niet klimmen en wil mijn man steeds meer en meer sporten. Dus inderdaad tijd om opnieuw om de tafel te zitten, want zo kan het voor mij niet. Vooral omdat ik zelf niet lekker in mijn vel zit, vind ik het erg vervelend. De primaire reactie van mijn man is dat ik zijn agenda wil bepalen, maar uit jullie reacties begrijp ik wel dat dit onzinnig is. Nu mijn man nog overtuigen.

Groetjes,
Eefje
 
hoi..

Ik herken dit verhaal wel.....

Mijn man heeft een eigen bedrijf en werkt daardoor erg veel. Dit heb ik altijd al vervelend gevonden en dit weet hij ook. Op de woensdag en de vrijdag werkt hij daarom niet meer. Sinds ons ventje geboren is, heeft hij de eerste twee weken weinig gewerkt, hier was ik erg blij om. Dit kan natuurlijk niet iedereen en ik was blij dat mijn man vrij kon pakken wanneer hij wilde. Daarna is hij gewoon weer gaan werken. Ons ventje huilde vanaf zijn geboorte vanaf 16:00 uur tot 19:00 uur. Tijdens het eten dus. Ik vond het erg zwaar om dan eten te koken en ook bij mijn kindje te zijn. Ik heb het altijd moeilijk gevonden om hem gewoon maar te laten huilen. Mijn man kwam dan om 18:00 thuis om te eten en vervolgens vertrok hij weer om 18:30 uur tot vaak 22:00 uur. Om 22:00 uur had ik mijn mannetje de laatste fles al gegeven en lagen we samen al in bed voordat mijn man thuis kwam... moe dus. Toen mijn mannetje 6 weken werd, heeft hij bedacht om van 17:00 tot 21:00 uur te huilen. Ik sjouwde er deh ele  avond mee en soms had ik de neiging om mijn mannetje uit het raam te gooien!! ik werd er gek van. pas als ik ging huilen en aan gaf dat ik het niet aankon, bleef mijn man een keer thuis.... Hij heeft het gewoon niet doorgehad  hoe zwaar het was, omdat hij altijd weg was en het nooit zelf hoefde te doen.  Sinds  2 maanden hebben we afgesproken dat ik 1 avond iets leuks ga doen... en hij dan oppast.  Sindsdien heeft hij begrepen hoe moeilijk  een avond is. Er is niet veel veranderd, amar hij begrijpt het nu beter. Gelukkig doet ons mannetje het nu veeeel beter en vind ik de avonden nu minder zwaar. Behalve wanneer ik gewerkt heb, dan zie ik zo tegen de avond op. Helaas heeft mijn man dit  absoluut niet door.... en gaat er dus gewoon vandoor.
Verder doet mijn man wel heeeel veel in het huishouden. Zeker nu ik met mijn gezondheid tob. Ondanks alles neem ik het hem niet kwalijk (soms wel hoor!!!) en denk ik altijd maar aan de vrouwen die met chauffeurs ofzo getrouwd zijn en die hun man alleen in het weekend zien.... er zijn er altijd  nog die het erger hebben  denk ik dan haha!!  
Ik heb je niet echt kunnen helpen, maar  in  ieder geval  zijn we  niet de enige... dat troost mij  wel.
sterkte ermee

grt  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan