Mijn moeder is niet te peilen...Deze week mijn eerste echo....Ik heb nergens last van....

[Anoniem]

Hallo allemaal,

Ik ben zwanger en ze denken dat ik eind Maart  uitgerekend ben.
Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik zwanger ben...Ik heb geen last van zwangerschaps klachten.
Woensdag krijg ik mijn eerste termijn echo. Dat vind ik heel erg spannend..
Ik hoop dat mijn vriend en ik het dan meer kunnen beseffen.

Ik heb mijn moeder en (schoon) familie verteld dat ik zwanger was. Ook mijn collega's weten het.. Iedereen reageerde zo positief en leuk.
Toch is het besef er nog niet. !!!
Maar het raarste komt nu nog....
Mijn moeder reageerde altijd al een beetje jaloers op mijn tante als zij het had over haar "kleinkinderen" Mijn moeder zegt dan altijd tegen mij "zij hebben ook echt geen ander doel in hun leven"Toen ik het vertelde aan mijn moeder dat ik zwanger was  reageerde zij erg blij. Nu was zij  niet meer de enige  op de sportclub die nog niet oma was.    'S Avonds stond er een bos bloemen op tafel met een kaartje waarop stond "hoera een baby"Terwijl zij het nog geheim moest houden.
Ook had zij taart gekocht....Eigenlijk drong zij het op ons aan om het te vertellen aan iedereen (heb ik geen spijt van).  Maar nu bemoeit ze zich nergens mee. Mijn vriend en ik wonen tijdelijk bij haar in.   Zij vraagt niet echt "hoe voel je je?"Vanavond vroeg ik bijvoorbeeld "mam, als je leuke namen weet dan moet je het zeggen want ik moet mij daar wel een beetje op orienteren"Maar dan zegt zij "nee hoor dat doe ik niet want ik krijg toch kritiek"En dat soort dingen....Ik had het nog  niet aan een  tante verteld over de zwangerschap. Zij had vanavond mijn tante  net aan de telefoon en dan zegt zij zomaar hier heb je je tante, vertel het maar.... Ik kan het gewoon niet echt uitleggen. Maarja, hoe goed   mijn moeder ook voor mij is...Ik  kan  bij haar nooit mijn  gevoel kwijt omdat ze de ene keer altijd zo negatief is en de ander keer weer zo overdreven vrolijk.Mijn moeder  kan geen eens omgang met haar eigen gevoel dus dan begrijp ik dat ook wel.  Ik hoop dat ik dat wel kan geven aan mijn kind want mij is het niet echt geleert door mijn moeder.  Mijn moeder denkt dat zij  liefde kan geven door middel van kado's of als  zij de was doet voor haar kinderen.  Ik denk alleen dat mijn moeder het leuk vindt omdat zij nu niet meer  de enige is op haar sport (daar draait haar hele leven om) die nog nog niet oma is. Nu kan zij ook meepraten met haar sportvrienden. Maar toch jammer dat ze eigenlijk alleen maar om zichzelf denkt....Ze probeert het wel om sociaal te zijn door kado's  te geven  en om  andere dingen voor ons te doen.  Maar zij kan geen liefde geven vanuit haar hart. Dus ik kan helaas ook tijdens mijn zwangerschap niet de dingen delen met mijn moeder of het kwijt bij haar. Want stel je voor dat ik misselijk was dan was dat allemaal psychisch volgens haar.

 

[Anoniem]

Hoi,
Wat een verhaal zeg, maar ook wel wat herkenbaar voor mij hoor! Mijn moeder die kan ook zo gek uit de hoek komen. De ene keer heel begrijpend en meelevend, de andere keer is het allemaal maar onzin, moet ik stoppen met werken etc etc. Volgens mij is het zo dat ze een van die mensen is die inderdaad niet goed met hun emoties kunnen omgaan en het niet kunnen uiten op een normale manier Ze hebben het zelf ook niet geleerd, moet je niet vergeten, dat was wel een beetje zo in de tijd dat zij opgroeiden. Soms merk je daar helemaal niets van en lijkt alles heel normaal, maar dan komen ze opeens weer met van die rare opmerkingen en ideeen uit het jaar nul tevoorschijn. Voor mij is de beste manier om ermee om te gaan me er vooral niet al te veel van aantrekken. Eigenlijk willen ze graag het beste voor je, maar begrijpen ze niet dat wat zij zelf het beste vinden niet automatisch ook het beste voor jou is. Ze kunnen zich niet of slechts beperkt emotioneel verplaatsen in een ander.
En wat betreft het egoistische van eigen gevoelens, dat hebben heel veel oma's hoor! Wacht maar als je kindje er straks is, dan krijg jij geen knuffel meer als je eens op bezoek komt maar gaat de aandacht alleen maar naar de kleine! Ik zie het overal gebeuren, niet alleen bij mijn eigen schoonouders! Ik heb zelfs meegemaakt dat alleen mijn zwangere buik begroet werd met een aai en een kus, alsof dat hoofd dat er bovenop zat niet meetelde! (ok dat was ook wel het toppunt, toen heb ik er wat van gezegd!)

Nou, je weet nu in elk geval dat het vaker gebeurt. Ik heb nog wel een tip die bij mijn moeder vaak werkt, laat haar tijdschiften lezen over wat hormonen met je doen als je zwanger bent, (bv de ' Kinderen &apos breng het dus als een wetenschappelijk feit en probeer daarna met haar over je gevoelens te praten. En aarzel niet om je zwangerschap iets te 'misbruiken' daarin. Wedden dat ze op haar sportclub loopt op te scheppen over jou en hoe geweldig je het doet tijdens je zwangerschap!!

succes ermee en veel plezier van je zwangerschap en de echo!!

groetjes
Klarie