A
Anoniem
Guest
Mag ik aub even spuien?
Afgelopen donderdag mijn moeder haar verjaardag geviert, heel erg gezellig!!
Deze zaterdag samen met mijn broer, mijn moeder en ik onze drie verjaardagen gevierd, omdat ik het anders wat zwaar vond worden, zo vlak achter elkaar.
Het begon al bij binnenkomst. Mijn moeder was namen aan het raden en mijn broer raadde in 1 keer de goede naam. Ik had mijn moeder donderdag nog gewaarschuwd, om niet te gaan raden en ideetjes voor zich te houden, anders wist mijn broer ook meteen hoe en wat. Mijn man en ik wisten ons geen houding te geven. Maar goed toch geprobeerd gezellig te doen, laat maar zitten dus.
Verder veegt mijn moeder met haar vinger het ijs van haar bord, als het bijna op is. Ik erger mij hier kapot aan en vind het geen manier van doen in gezelligschap. Ja sorry, ook ik heb mijn zwakheden. Haar hierop aanspreken is geen optie.
Daarna volgende probleem, mijn moeder heeft altijd veel problemen met mijn broer gehad, altijd klaagt ze daarover tegen mij. Het zit mijn broer dwars dat hij altijd zo te kort is geschoten en zo'n rot jeugd heeft gehad. Mijn moeder legt altijd keer op keer uit, dat de omstandigheden zo waren en zij ook een rot huwelijk had. ik zeg altijd, dat is gebeurd, je hoeft niet in de eeuwigheid te boeten.
Maar goed, mijn broer begon te zeuren over zijn babyalbum, mijn moeder zei dat ligt hier in de kast. Toen vroeg mijn broer aan mij, heb jij je babyalbum. Ik zei nee, ma heeft er nooit een gemaakt maar ze maakt er nu 1 voor jou en 1 voor mij.
Mijn ma meteen weer in de verdedeging, de omstandigheden waren er niet na, slecht huwelijk enz. Ik dacht ik verdedig mijn ma, ik zei dus, verdedig jezelf niet altijd en laat het verleden nu eens rusten. Mijn moeder werd kwaad, ik wil niet dat jij zo'n toon tegen mij opslaat, je moet je grote mond houden. Ik was dus pislink, omdat ik het juist voor haar opnam maar daar begreep ze werkelijk niets van.
Ik ben dus naar huis gegaan, had er geen zin meer in. Ze snapte totaal niet waarom ik zo reageerde, terwijl ik het probeerde uit te leggen.
Toen zei ze ook nog ik had zo'n leuk kado gekocht, wil je dat niet meer dan?
Ik zei, ik heb ook een leuk kado gekocht maar dat zouden we voor ons houden.
(Ik zou namelijk alleen een aardigheidje voor mijn moeder kopen en andersom en niet voor mijn broer. Ik had er even geen zin in)
Mijn broer en ik hebben elkaar ook 1.5 jaar niet meer gezien, omdat het niet goed met hem ging, we hebben net elkaar 1 keer gezien voor deze verjaardag en toen was ik een beetje teleurgesteld, omdat hij toen helemaal geen kleinigheidje ofzo meenam, terwijl ik toch ver heen zwanger ben en we elkaar zo lang niet meer hebben gezien.
Ik wilde dit nog een keer tegen hem zeggen maar had de gelegenheid nog niet.
Later kreeg ik een sms van mijn broer, hij zou echt wel een kado meenemen, had het geld er niet voor de vorige keer. Dat had ik dus zelf willen zeggen en nu weet hij alles via mijn moeder. Rot situatie dus.
Ik baal enorm van de hele situatie. Mijn moeder zou op woensdag en donderdag op komen passen, als de kleine er straks is. Ze moet dan ook een nacht over blijven, nou ik durf het echt niet aan. We verschillen zoveel. Ik wil nu donderdag stoppen op het werk en woensdag de kleine naar het kinderdagverblijf, zodat ik de kleine 3 dagen naar het kinderdagverblijf breng. (2 hele en 1 halve dag) Mijn moeder is altijd welkom om op te passen maar niet een vaste dag in de week, ik ben er dan zo afhankelijk door.
Dit heb ik eigenlijk al besloten met mijn man voor de ruzie hoor!!
Herkenen jullie zo'n situatie en hoe gaan jullie hier mee om? Als jij en je moeder heel verschillend zijn?
Moet ik het nu uitpraten of even laten liggen? En ik moet ook nog het verhaal van het kinderdagverblijf vertellen.
En ik zou de laatste zijn, die geen fouten heeft hoor. Het is nu natuurlijk mijn verhaal alleen.
Alvast bedankt!!
Groeten, Linda
Afgelopen donderdag mijn moeder haar verjaardag geviert, heel erg gezellig!!
Deze zaterdag samen met mijn broer, mijn moeder en ik onze drie verjaardagen gevierd, omdat ik het anders wat zwaar vond worden, zo vlak achter elkaar.
Het begon al bij binnenkomst. Mijn moeder was namen aan het raden en mijn broer raadde in 1 keer de goede naam. Ik had mijn moeder donderdag nog gewaarschuwd, om niet te gaan raden en ideetjes voor zich te houden, anders wist mijn broer ook meteen hoe en wat. Mijn man en ik wisten ons geen houding te geven. Maar goed toch geprobeerd gezellig te doen, laat maar zitten dus.
Verder veegt mijn moeder met haar vinger het ijs van haar bord, als het bijna op is. Ik erger mij hier kapot aan en vind het geen manier van doen in gezelligschap. Ja sorry, ook ik heb mijn zwakheden. Haar hierop aanspreken is geen optie.
Daarna volgende probleem, mijn moeder heeft altijd veel problemen met mijn broer gehad, altijd klaagt ze daarover tegen mij. Het zit mijn broer dwars dat hij altijd zo te kort is geschoten en zo'n rot jeugd heeft gehad. Mijn moeder legt altijd keer op keer uit, dat de omstandigheden zo waren en zij ook een rot huwelijk had. ik zeg altijd, dat is gebeurd, je hoeft niet in de eeuwigheid te boeten.
Maar goed, mijn broer begon te zeuren over zijn babyalbum, mijn moeder zei dat ligt hier in de kast. Toen vroeg mijn broer aan mij, heb jij je babyalbum. Ik zei nee, ma heeft er nooit een gemaakt maar ze maakt er nu 1 voor jou en 1 voor mij.
Mijn ma meteen weer in de verdedeging, de omstandigheden waren er niet na, slecht huwelijk enz. Ik dacht ik verdedig mijn ma, ik zei dus, verdedig jezelf niet altijd en laat het verleden nu eens rusten. Mijn moeder werd kwaad, ik wil niet dat jij zo'n toon tegen mij opslaat, je moet je grote mond houden. Ik was dus pislink, omdat ik het juist voor haar opnam maar daar begreep ze werkelijk niets van.
Ik ben dus naar huis gegaan, had er geen zin meer in. Ze snapte totaal niet waarom ik zo reageerde, terwijl ik het probeerde uit te leggen.
Toen zei ze ook nog ik had zo'n leuk kado gekocht, wil je dat niet meer dan?
Ik zei, ik heb ook een leuk kado gekocht maar dat zouden we voor ons houden.
(Ik zou namelijk alleen een aardigheidje voor mijn moeder kopen en andersom en niet voor mijn broer. Ik had er even geen zin in)
Mijn broer en ik hebben elkaar ook 1.5 jaar niet meer gezien, omdat het niet goed met hem ging, we hebben net elkaar 1 keer gezien voor deze verjaardag en toen was ik een beetje teleurgesteld, omdat hij toen helemaal geen kleinigheidje ofzo meenam, terwijl ik toch ver heen zwanger ben en we elkaar zo lang niet meer hebben gezien.
Ik wilde dit nog een keer tegen hem zeggen maar had de gelegenheid nog niet.
Later kreeg ik een sms van mijn broer, hij zou echt wel een kado meenemen, had het geld er niet voor de vorige keer. Dat had ik dus zelf willen zeggen en nu weet hij alles via mijn moeder. Rot situatie dus.
Ik baal enorm van de hele situatie. Mijn moeder zou op woensdag en donderdag op komen passen, als de kleine er straks is. Ze moet dan ook een nacht over blijven, nou ik durf het echt niet aan. We verschillen zoveel. Ik wil nu donderdag stoppen op het werk en woensdag de kleine naar het kinderdagverblijf, zodat ik de kleine 3 dagen naar het kinderdagverblijf breng. (2 hele en 1 halve dag) Mijn moeder is altijd welkom om op te passen maar niet een vaste dag in de week, ik ben er dan zo afhankelijk door.
Dit heb ik eigenlijk al besloten met mijn man voor de ruzie hoor!!
Herkenen jullie zo'n situatie en hoe gaan jullie hier mee om? Als jij en je moeder heel verschillend zijn?
Moet ik het nu uitpraten of even laten liggen? En ik moet ook nog het verhaal van het kinderdagverblijf vertellen.
En ik zou de laatste zijn, die geen fouten heeft hoor. Het is nu natuurlijk mijn verhaal alleen.
Alvast bedankt!!
Groeten, Linda