Mijn ouders gaan uitelkaar :'(

T

TWD

New member
Gister belde mijn moeder mij met het nieuws dat ze bij mijn oma logeerde want ze gaat bij mijn vader weg. Ze vertelde gister dat ze het niet meer zag zitten.
Gisteravond bij mijn vader geweest en die heeft het hele verhaal verteld. Er is een ander. Ze heeft hem dus verteld dat ze iemand anders leuk vind en daar mee verder wil.
Mijn vader was er heel rustig onder. Mijn broertje en ik niet. Ik was al heel boos maar mijn broertje is echt woest. Hij heeft gelijk geZegt dat ie haar niet meer hoeft te zien. Dus mijn vader heeft em dat uit zijn hoofd gepraat.
Ik heb gelijk geZegt tegen mijn vriend dat ons kind nooit maar dan ook echt nooit opa tegen doe man zal zeggen en met zij poten van mijn kind afblijft, dus krijgt em niet even op de arm Ofzo als geboren is.
Ik was gister echt in alle staten en heb op geZegt dat als ze die vent komt voorstellen hij in ieder geval van mij de wind van voren krijgt en dat ie nog blij mag zijn dat ik mijn handen thuis laat uit respect voor mijn moeder.
Mijn broertje kennende Denkt hij er net zo over.

Ik kan gewoon niet begrijpen dat iemand die weet dat ze getrouwd is (afgelopen oktober 25 jaar nog groot feest georganiseerd) moeder van 2 is en oma wordt, dit flikt. Dat zo iemand dan alsnog achter haar aan gaat.

Heb vannacht dus ook bijna niet geslapen en ga zo naar mijn oma toe polshoogte nemen of ze daar wel de hele waarheid heeft verteld.
Ik was gister trouwens na haar telefoontje bij haar buurvrouw tegens goede vriendin om sleutel terug te brengen en daar heeft ze ook niets tegen geZegt. Die vroeg zich ook al af wat er met haar was want Ze doet zo kortaf en kom bijna niey meer langs. Denk dat ze niets heeft geZegt omdat ze bang is voor haar reactie, buuf is namelijk heel duidelijk en wind er geen doekjes om.

Lang verhaal geworden maar moest het ff kwijt.

Grrrr als ik die vent in mijn handen krijg Pff kan em wel wat aandoen
 
hoihoi, breek ff in van het mei-forum ;)

ik zag je titel en las je verhaal, en moest er even op reageren. mijn ouders zijn ook uit elkaar, ze zijn gaan scheiden toen ik 17 was (ben nu 26) omdat mijn vader ook zei dat ie een ander had. nou is mijn vader manisch depressief dus ik dacht, het vliegt wel weer over aangezien dit vaker is gebeurt maar mijn moeder was er echt klaar mee en heeft de scheiding door gezet. afijn, om een lang verhaal kort te maken, mijn vader is tot op de dag van vandaag nog steeds alleen en mijn moeder is opnieuw getrouwd.

ik wilde eerst ook echt niks van de nieuwe vriend van me moeder weten, ze hadden al een relatie toen m'n ouders nog maar een paar maanden uit elkaar waren dus ik zag hem echt als de grote aanstichter terwijl hij er niks aan kon doen. ik snap jou gevoel heeeeeel goed, maar ja, verliefd worden doe je niks aan. de 1 doet er wat mee en de ander niet. ik kan me heel goed voorstellen dat je de nieuwe vriend van je moeder wel wat kan aandoen en dat je hem niet in de buurt wilt van je baby. moet je ook niet doen als je je er niet prettig bij voelt en je moeder heeft dat maar te accepteren.

hier is het zo, dat ik een ontzettend goeie band heb met m'n stiefvader, dat is echt niet vanzelf gekomen maar ik zag dat hij mijn moeder gelukkig maakte dus heb ik mezelf erbij neer gelegd. nu is het nog boosheid en verdriet wat je voelt, want iedereen wil toch dat zijn/haar ouders voor altijd bij elkaar blijven? mijn stiefvader is net zo goed opa voor onze kinderen als dat mijn vader dat is, sterker nog, onze kinderen hebben veel meer aan mijn stiefvader dan aan mijn echte vader omdat hij geestelijk niet in orde is. we verwachten binnen nu en 4 weken onze tweede zoon en deze word ook vernoemd naar mijn stiefvader als tweede naam. dit is natuurlijk een extreem voorbeeld van hoe het ook kan, maar wilde het toch even kwijt. praat met je moeder, schreeuw tegen haar, word boos op haar en vertel haar alles wat je dwars zit. dat helpt echt, en ik hoop dat je moeder dat kan hebben van je.

het is en blijft moeilijk voor kinderen als de ouders uit elkaar gaan, of je nou nog klein bent of al in de 20. ik wens je heel veel sterkte en ik weet zeker dat jullie er wel uit komen, ookal duurt het een paar jaar.

liefs
 
Hey meid

Wat verschrikkelijk! Dat wil toch niemand meemaken:(
Begrijp me niet verkeerd.. maar voor een relatie heb je 2 mensen nodig.. dus de andere man in je moeders leven doet het niet alleen.. maar ook je moeder.. Je kunt niet alleen die man erop aan kijken want ze doen dit samen.
En vat het echt niet verkeerd op hoor ik begrijp heel goed dat je kwaad bent.
Probeer met je moeder te praten en ook haar verhaal te laten doen.. En ze moet idd maar accepteren als jij niet met de situatie om kan/wil gaan. Het is haar keuze niet de jouwe..

Meid sterkte ermee..

Liefs
 
hallo,

breek even in van het juli forum. mijn ouders zijn nu ook aan het scheiden. en het blijft een raar gevoel wat je ervan krijgt. bij mijn ouders is er geen ander in het leven, maar de koek was op. na 33 jaar huwelijk houden hun levens samen op.
mijn vader was degene die de beslissing heeft gemaakt. aangezien mijn vader al jaaaaaren manisch depressief is,en mijn moeder heel lang te veel gedronken heeft kun je wel begrijpen dat het geen makkelijk huwelijk is geweest.
maar: probeer eens te kijken naar het achterliggende verhaal van je moeder. er is altijd een reden voor dat mensen een ander opzoeken. jouw ouders zaten waarschijnlijk niet meer op dezelfde golflengte. misschien al heel lang. ik wil niemand goedpraten, maar gevoelens zijn gevoelens hoe ze ook uitpakken. probeer alsjeblieft nog eens met je moeder te praten, zo kan zij haar verhaal doen. maar nog belangrijker jij kan ook je gevoel erover kwijt. laat je moeder eens goed weten hoe je erover denkt. je kunt dus ook duidelijk maken dat je echt die nieuwe vriend niet als opa wilt zien. misschien kunnen jullie dan afspreken dat hij niet mee komt met je moeder als jullie elkaar zien, en dat hij pas in beeld mag komen als jij er klaar voor bent.
probeer niet te hard te oordelen en een kant te kiezen van iemand, als je dat gaat doen kom je ertussenin te staan. jij hebt je eigen leven en probeer daar aan vast te houden in deze rottijd. want dat is het wel.

heel veel sterkte en succes in deze moeilijke tijd!!!
groetjes marijke
 
Heey meiden

Allereerst bedankt voor jullie reactie.
Vanmorgen dus even bij mijn oma geweest waar mijn moeder logeert. En mijn moeder doet net alsof er niks aan de hand is.
Vervolgens kreeg ik vanmiddag een whatsapp van mijn broertje of ze contact met mij had gezocht. Dus vertelde dat ze gister had gebeld en vanmorgen net deed of er niks aan de hand was. Mijn broertje vertelde dus ook dat ze nog geen contact met hem heeft gezocht. En dat hij had gehoord dat ze heeft geZegt dat mijn vader haar eruit getrapt heeft. Wat dus ook niet het geval was. Enige wat hij heeft geZegt is je ziet maar wat je doet maar ik ga hier niey weg, en geef hem groot gelijk. Hij kan ook nergens anders dan naar mij.
Ik Vind het echt heel erg dat ze dus nog geen contact heeft gehad met mijn broertje, hij woont nog thuis en heeft dus wel het hele gesprek meegekregen.
Ik ga ook absoluut geen kant kiezen, daar zal mijn vader het ook absoluut niet mee eens zijn. Vind het alleen wel hypocriet van haar om vreemd te gaan terwijl ze altijd als hardste riep dat dat echt een no go was.
Ze is nu het weekend bij een 'collega's' die ik totaal niet vertrouw, als ik haat zie krijg ik de heel naar gevoel. Dus zullen zien hoe ze na het weekend doet en of ze nog contact met mijn broertje opneemt. Doet ze dat niet dan ben ik bang dat mijn broertje heel hard gaat zijn en haar helemaal niet meer hoeft niet te zien.

Liefs
 
Hi Cloewja,

Jeetje wat super naar allemaal zeg!
Echt een onhandig moment ook, net nu je zwanger bent... Ik wens je heel veel sterkte meis, probeer te ontspannen hoe moeilijk dat ook is, denk aan dat kleine mensje in je. Stress tijdens de zwangerschap is echt niet goed voor je kleintje!

Liefs

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan