<p>Ik heb ern zoontja van 1.5 jaar en ik mag niet bij hem weglopen anders gilt hij alles bij elkaar. Zelfs als ik naar de wc wil gaan gaat hij gilleb. Iemand hier ervaring mee?</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Mijn peuter houd me vast
- Onderwerp starter Gebruiker10291266
- Startdatum
Ze schijnen rond die leeftijd nog een piek in de verlatingsangst te kunnen hebben. Plus dat ze daarbij goed genoeg ontwikkelend zijn om te weten wat ze wel willen en hoe ze er dus voor kunnen zorgen dat hen lukt wat ze willen. Ons zoontje is 17 maanden en heeft net weer een mamma-fase achter de rug.
Ik vind het heel verstikkend, maar hij heeft dit niet voor niks. Om wat voor reden dan ook, hij heeft je nu echt nodig. Ik ben er alle keren gewoon in meegegaan en als ik echt even weg moest (naar boven om even iets te pakken bijvoorbeeld) dan sprak ik hem geruststellend toe en vertelde ik dat ik alleen even iets ging pakken en gelijk weer terug kwam. Als ik dan terugkwam zei ik steeds: zie je, mamma komt gelijk weer terug, eventueel met een dikke knuffel als er dikke tranen waren.
Die fase duurt weer een paar weekjes en voor je het weet is het weer voorbij. Wat er ook in dat kleine koppie omgaat, hij heeft je nu heel hard nodig voor veiligheid en geborgenheid. Door hem nu bij te staan versterk je het vertrouwen wat hij in je heeft en daar pluk je later de vruchten van, ben ik van mening.
Nu is het zelfs zo dat hij lekker op zijn kamer aan het spelen is terwijl ik met de deur open kan douchen, of hij is lekker zelf in de woonkamer aan het spelen terwijl ik in de keuken aan het koken ben. Af en toe komt hij dan even kijken, dan zeg ik wat tegen hem in de trant van: ga lekker met je boerderij spelen, en dan gaat hij weer terug om verder te spelen.
Heel veel succes komende tijd en voor je het weet is het weer voorbij!
Ik vind het heel verstikkend, maar hij heeft dit niet voor niks. Om wat voor reden dan ook, hij heeft je nu echt nodig. Ik ben er alle keren gewoon in meegegaan en als ik echt even weg moest (naar boven om even iets te pakken bijvoorbeeld) dan sprak ik hem geruststellend toe en vertelde ik dat ik alleen even iets ging pakken en gelijk weer terug kwam. Als ik dan terugkwam zei ik steeds: zie je, mamma komt gelijk weer terug, eventueel met een dikke knuffel als er dikke tranen waren.
Die fase duurt weer een paar weekjes en voor je het weet is het weer voorbij. Wat er ook in dat kleine koppie omgaat, hij heeft je nu heel hard nodig voor veiligheid en geborgenheid. Door hem nu bij te staan versterk je het vertrouwen wat hij in je heeft en daar pluk je later de vruchten van, ben ik van mening.
Nu is het zelfs zo dat hij lekker op zijn kamer aan het spelen is terwijl ik met de deur open kan douchen, of hij is lekker zelf in de woonkamer aan het spelen terwijl ik in de keuken aan het koken ben. Af en toe komt hij dan even kijken, dan zeg ik wat tegen hem in de trant van: ga lekker met je boerderij spelen, en dan gaat hij weer terug om verder te spelen.
Heel veel succes komende tijd en voor je het weet is het weer voorbij!
Hier ook die fases. M'n zoontje, bijna 24 maanden, zit nu ook weer in een mama fase. Alles is mama mama (ookal noemtie me nu ineens weer papa, maargoed) wie er ook in de buurt is, als mama er is .... Is het mama! *Plak plak* xD zelfs m'n man mag z'n brood niet snijden of beleggen.. als mama er is moet mama het doen. En als m'n man het dan doet is t krijsen. We doen het wel want hij moet ook leren dat hij niet altijd z'n zin krijgt en andere mensen ook prima kunnen doen wat nodig is en hem begrijpen.
Voor mij, de mama, is het soms wel erg vermoeiend. Snap helemaal wat je bedoeld! Maar die fases gaan ook weer voorbij, maar komen soms ook ineens weer opzetten.
Geduld geduld. Succes!
Voor mij, de mama, is het soms wel erg vermoeiend. Snap helemaal wat je bedoeld! Maar die fases gaan ook weer voorbij, maar komen soms ook ineens weer opzetten.
Geduld geduld. Succes!
Herkenbaar, alleen duurt dit bij ons al bijna 3 jaar... het gaat in fases beter en ook als hij lekkerder in zijn vel zit en uitgerust is gaat het beter, maar nog steeds mag ik vrijwel niks alleen doen en moet ik alles met hem doen. Met moeite hebben we er nu in dat mijn vriend en ik hem omstebeurt naar bed kunnen brengen.