Lieve meiden,ik ben 29 jaar en 14weken 1 dag zwanger.
Mijn wens was altijd een kindje krijgen.toen ook mijn man hier achter stond was ik dan ook heel erg gelukkig toen ik zwanger werd.
we hadden wel afgesproken om een nekplooimeting te laten doen gewoon voor de zekerheid.12 weken waren voorbij en ik had niet echt veel kwaaltjes gehad.We gingen naar het ziekenhuis met de insteek effe die echo en dan voor kindermeubeltjes kijken.Dat effe voor de echo ging niet op.moest vaginaal omdat ze dan beter konden meten.het werd al snel duidelijk er zat vocht in het nekje en in de buik.specialist stuurde ons door naar het erasmus in rotterdam voor een vlokkentest want het zag er niet goed uit.vlokkentest deed erg veel zeer omdat z alleen in de buurt van mijn blaas konden prikken.ze gaven mij nog een beetje hoop.toen kwam die onzekerheid bellen ze vandaag of ligt er een brief in de bus?8dagen later kreeg ik het telefoontje het was het turner syndroom.en ik kon de volgende dag terecht bij een specialist van de genetica voor duidelijke uitleg.Ik had natuurlijk allang op internet gekeken hoe en wat.en vondt dat het wel meeviel van mij hoefde mijn meisje niet perfect te zijn als ik haar maar mocht houden.uitleg die we kregen was hetzelfde als op internet op 1 groot verschil na!het vocht in het lichaampje van mijn kleine meid was ik even vergeten.die combinatie kan niet.vocht wordt steeds meer en maakt de orgaantjes kapot.weer een keuze wacht je op een spontane miskraam of laat je de zwangerschap afbreken.Spontane miskraam kan ik niet afwachten ook omdat ik al heel veel van mij kleine meid hou en ik wil niet dat ze pijn heeft!ik wordt morgen opgenomen.ik ga door een hel en voel me erg schuldig terwijl ik weet dat het zo beter is.gaat zo tegen mijn gevoel in.Ik vindt het ook erg dat ik haar moet baren en daarna pas wordt operatief de placenta verwijderd!zie er erg tegenop.gelukkig is de kans dat dit nog eens gebeurd maar 1%.Heb geen spijt van de nekplooimeting.hoe moeilijk ik het ook heb dit is voor ons het beste geweest.hoop dat het meevalt morgen.verdriet heeft zijn tijd nodig.....pupke
Mijn wens was altijd een kindje krijgen.toen ook mijn man hier achter stond was ik dan ook heel erg gelukkig toen ik zwanger werd.
we hadden wel afgesproken om een nekplooimeting te laten doen gewoon voor de zekerheid.12 weken waren voorbij en ik had niet echt veel kwaaltjes gehad.We gingen naar het ziekenhuis met de insteek effe die echo en dan voor kindermeubeltjes kijken.Dat effe voor de echo ging niet op.moest vaginaal omdat ze dan beter konden meten.het werd al snel duidelijk er zat vocht in het nekje en in de buik.specialist stuurde ons door naar het erasmus in rotterdam voor een vlokkentest want het zag er niet goed uit.vlokkentest deed erg veel zeer omdat z alleen in de buurt van mijn blaas konden prikken.ze gaven mij nog een beetje hoop.toen kwam die onzekerheid bellen ze vandaag of ligt er een brief in de bus?8dagen later kreeg ik het telefoontje het was het turner syndroom.en ik kon de volgende dag terecht bij een specialist van de genetica voor duidelijke uitleg.Ik had natuurlijk allang op internet gekeken hoe en wat.en vondt dat het wel meeviel van mij hoefde mijn meisje niet perfect te zijn als ik haar maar mocht houden.uitleg die we kregen was hetzelfde als op internet op 1 groot verschil na!het vocht in het lichaampje van mijn kleine meid was ik even vergeten.die combinatie kan niet.vocht wordt steeds meer en maakt de orgaantjes kapot.weer een keuze wacht je op een spontane miskraam of laat je de zwangerschap afbreken.Spontane miskraam kan ik niet afwachten ook omdat ik al heel veel van mij kleine meid hou en ik wil niet dat ze pijn heeft!ik wordt morgen opgenomen.ik ga door een hel en voel me erg schuldig terwijl ik weet dat het zo beter is.gaat zo tegen mijn gevoel in.Ik vindt het ook erg dat ik haar moet baren en daarna pas wordt operatief de placenta verwijderd!zie er erg tegenop.gelukkig is de kans dat dit nog eens gebeurd maar 1%.Heb geen spijt van de nekplooimeting.hoe moeilijk ik het ook heb dit is voor ons het beste geweest.hoop dat het meevalt morgen.verdriet heeft zijn tijd nodig.....pupke