Mijn vriend lijkt niet meer te willen helpen, iemand tips?

<p>Hallo, Mijn zoontje is nu ondertussen 4 maanden oud. Het leven is weer wat genormaliseerd. Ik ben ondertussen weer aan het werk.  Mijn vriend was in het begin echt een enorm toegeweide vader. Wilde alles rondom de kleine wel doen. Dit hoeft natuurlijk niet. Maar hierdoor deden wij veel samen. </p><p>Maar nu is dit totaal omgedraaid. Alles lijkt hem te veel gevraagd. En er komt ontzettend veel op mij neer. En naast de zorg voor de kleine man. Werk ik dus ook nog en komt het hele huishouden ook nog op mij aan. </p><p>Nu sinds een week is onze kleine man ook nog een paar keer per nacht wakker en moet ik eruit om z’n speentje te geven.  Mijn vriend zit op het moment thuis omdat hij geopereerd is. Waardoor de eerste weken heel veel op mij aan kwam.</p><p>Nu is hij aan de betere hand maar word er nog van alles van mij verwacht. Ik ben gewoon enorm moe. Terwijl hij tot 10 uur slaapt. Word er van mij verwacht er ”s ochtends uit te gaan met de kleine.  En ”s avonds wil hij dat ik gezellig tot uur of 12 met hem op de bank serie kijk. En word hij eigenlijk chagrijnig als ik graag naar bed wil. </p><p>En nu vanmorgen vroeg ik of hij er even met de kleine jongen naar beneden wilde. Ik ben er vannacht weer een aantal keer uit geweest. Ik heb hem vanmorgen half 8 zijn flesje gegeven. En toen nog even in z’n bedje gelegd en 9 uur wilde hij niet meer slapen.  En toen noemde mijn vriend mij lui. Omdat ik nog even een uurtje wilde liggen. En kreeg ik een sneer van “en dan wil je vanmiddag zeker weer slapen”. Ik probeer er met hem over te praten maar krijg alleen maar terug dat ik lui ben. Nu is hij naar beneden gegaan maar heeft de kleine man niet eens aangekleed. Ik weet niet meer wat ik hier mee moet. Ik merk dat ik gewoon uitgeput raak. En heel erg geïrriteerd raak.  Heeft iemand tips?</p>
 
Wat vervelend zeg! Ik herken je verhaal wel een beetje hoor. Misschien kunnen jullie zolang hij niet werkt afspraken maken? De ene nacht hij eruit en de qndere nacht jij. Want wat doet hij overdag als hij thuis is?
Of misschien zelf even een dagje eruit, zodat hij de zorg die dag wel moet doen?
Of eens een dagje iemand anders vragen op te passen als jij vrij bent, zodat je een dagje bij kunt tanken. Ook misschien toch aangeven dat je het de eerste maanden zo fijn vond dat jullie het samen deden en dat mist. Eb dat hij het zo leuk doet met jullie jongen. Dus positief brengen.
 
Bedankt voor reactie. mijn vriend die doet als hij thuis is en ik aan het werk wel de zorg voor de kleine man. Bijvoorbeeld in het weekend.
Maar door de week gaat hij gewoon naar de gastouder. En verder hoef ik dus niet te verwachten dat er verder in huis wat is gedaan. 
En ik probeer nu ook wel vaker wat voor mijzelf te doen. Zo sport ik graag. Maar als ik 's avonds te sporten wil. Komt er heel veel negatieviteit van zijn kant waardoor ik dan uiteindelijk niet ga. 
En verder vind ik het erg moeilijk om hulp te vragen. Ik wil niet dat mensen denken dat ik het niet kan. En verder weet niemand dat dit thuis speelt. 
En de nachten om en om doen heb ik geprobeerd. Maar hij word gewoon bijna niet wakker van de kleine man. Daarom zou het fijn zijn als hij er 's ochtends uit wil. Dat ik me nog even een keertje om kan draaien. Zo deden we dat eerst ook altijd
 
Lieve mama,
Schaam je niet! Als je dit wil delen met mensen om je heen zul je merken dat ook zij het af en toe zwaar vinden.

Wij hebben ook de ‘nachtdienst afspraak’ gemaakt. Om en om namen we de nachtzorg op ons. Zo kon ik zonder mij schuldig te voelen papa wakker maken en zelf blijven liggen.

Je lichaam herstelt nog, dat kost gewoon veel energie. Naast de zorgt voor baby, huis en werk…
Vraag eens hoe je vriend het voor zich ziet. Het lijkt mij vrij logisch dat hij door de operatie niet lekker in zijn vel zit nu, maar de verantwoordelijkheid is voor jullie samen. Daarnaast is tijd zonder kind of partner ook af en toe belangrijk. Praat erover met je partner en maak afspraken zodat beiden weten waar ze aan toe zijn.
Wees eerlijk naar jezelf, vraag hulp als het nodig is en rust als jullie zoon slaapt. De eerste tijd is gewoon pittig.
Dikke knuffel!
 
Zorg goed voor jezelf. Ook jij hebt tijd voor jezelf nodig. Ik heb mezelf het afgelopen jaar ook nogal weggecijferd, wat resulteerde in een neerwaartse spiraal betreft mijn gevoel over mijzelf. Ik vond mezelf een goede moeder, maar wie ik daarnaast was? Ik was mezelf een beetje kwijtgeraakt. Gelukkig had ik zelf heel goed door waardoor het kwam en ben ik er iets aan gaan doen. Je bent naast mama ook nog je eigen ik en daar moet ook nog plaats voor zijn. De eerste maanden zijn niet altijd even makkelijk, vooral als de nachten rommelig zijn. Maar jullie doen dit samen en hier moeten jullie ook samen doorheen. Probeer je vriend echt duidelijk te maken, waar jij behoefte aan hebt. Desnoods ontplof je een keer, als het dan pas duidelijk voor hem zal worden. Als ik iets geleerd heb sinds ik mama ben, dan is het wel dat ik veel meer voor mezelf moet opkomen. En dan heb ik een vriend die alles graag samen doet.
 
Terug
Bovenaan