Mijn zoontje (bijna 6) is thuis en op school constant bezig om op een verkeerde manier aandacht te trekken. Hij zit te plagen: duwen, trekken, blaast in de oren van kinderen, prikte laatste met een schaar (!) naar iemand. Op school vinden de kinderen het ook niet leuk, en zeggen dat ook. Ik kom op internet veel informatie tegen over slachtoffers van pesten, maar ik weet niet hoe ik mijn zoontje tot inkeer kan brengen. Ik word het ook een beetje zat om maar steeds boos te moeten zijn op hem. Heeft iemand tips?
Mijn zoon is een plaaggeest
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
ik kan niet zeggen dat ik tips heb uit ervaring maar ik wil wel proberen te helpen om er enigzins een "verklaring"voor te zoeken. of je er iets aan hebt weet ik niet maar ik hoop het voor je. Zijn er in het gezin plotselinge veranderingen geweest die dit gedrag kan/kunnen veranderen, of heeft hij dit probleem altijd gehad? ik weet niet of uw zoon enigst kind is en of hij moeite heeft met het delen van bepaalde dingen, zoals speelgoed en misschien zelfs zijn mama, maar het kan best zo zijn dat hij graag een tijdje de aandacht allen wil. Dat houdt niet in dat evt andere kinderen uit uw gezin dan maar een tijdje geen aandacht mogen maar probeer om de aandacht op tijd en plaats iets meer naar hem toe te plaatsen dan naar de andere kinderen( indien aanwezig). als dit inderdaad het probleem is zal na verloop van tijd zijn gedrag op school misscien ook vanzelf wel beter worden.ik hoop voor jou dat je er iets aan hebt.
Er zijn geen grote veranderingen geweest. Hij heeft een jonger broertje, maar ze krijgen allebei ruimschoots 1 op 1 aandacht. We splitsen ze regelmatig en gaan dan met allebei afzonderlijk op pad. Het lijkt meer iets in de aard van het beestje te zijn. Het is een ontzettend lieve dromer met een grote fantasie. Soms lijkt hij zich te weinig te realiseren hoe de wereld in elkaar steekt. Ik ben onlangs begonnen met stickers, een dag lief (hij mag het wel af en toe vergeten, als hij de 'fout' dan maar onmiddelijk herstelt, sorry zegt en weer lief is). Na 10 stickers krijgt hij een cadeautje. Tot nu toe werkt dit goed, want we zijn uit de negatieve spiraal, en ik kan hem nu regelmatig complimenten geven in plaats van alsmaar boos te moeten worden.
Misschien helpt het ook alsie naar groep drie gaat, ik heb het idee dat hij zich verveeld, en zin heeft in cijfers en letters...
Zo blijven we zoekende...
Misschien helpt het ook alsie naar groep drie gaat, ik heb het idee dat hij zich verveeld, en zin heeft in cijfers en letters...
Zo blijven we zoekende...
Misschien moet je hem dan in aanraking brengen met casper het vriendelijke spookje!! Als hij veel schreeuwt heeft die last van fantoompijn en aangezien het feit dat roy makaay ook het fantoom wordt genoemd wordt het misschien een goede voetballer. Misschien is een baan als een attractie bij de efteling wel een optie voor hem. En plagen rullezzz. Kindjes die plagen worden overgeslagen!!
waarschijnlijk kampt de jongen met een te groot rechtvaardigheidsgevoel. De juiste remedie is dan om de jongen zijn impulsen te laten afreageren. De jongen heeft dat zelf al ontdekt, is dus al op de goede weg, maar moet nog wat gemotiveerd worden. U zou hem bijvoorbeeld een kinderkaratecursus kunnen laten volgen.
Hoi allemaal,
Wat herkenbaar zeg! Ik heb een zoontje van bijna 5 waar we de nodige problemen mee hebben. Vooral mijn man wordt er stapel van. Ook hij vraagt op een negatieve manier constant aandacht. Als ik afspraken met hem maak, weet ik vantevoren dat hij zich er niet aan zal houden. Omdat ik hem nauwelijks alleen kan laten, vraagt dit ontzettend veel energie. Soms is hij zó driftig dat ik gewoon niet meer met hem kan praten. Onder de douche zetten helpt niet; hij huilt omdat hij nat is, maar als ik hem weer aangekleed heb, pakt hij z'n eigen zin weer op. Apart in de gang zetten al helemaal niet (hij gaat doodleuk boven zitten spelen). Als ik hem dan terug haal, gaat hij direct weer naar boven. Dan hou ik hem tegen, maar écht effect heeft het niet. Soms zet ik hem daarom in de buggy (vast), maar daar heb ik geen fijn gevoel bij. Nadat de driftbui over is, komt hij bij me knuffelen en als ik dan vraag wat er aan de hand is weet hij het niet. Hij is ook ontzettend jaloers op z'n zusje van 3, die dit gedrag ook al gaat na-apen. Bij haar helpen de maatregelen wel, zodat we er geen problemen mee hebben.
Op school en buitenshuis is hij eigenlijk hetzelfde; negatieve aandacht vragen en storen. Hierdoor is het niet leuk om hem ergens mee naartoe te nemen, omdat je vantevoren weet dat het mis gaat, vooral als m'n man erbij is. Op de één of andere manier werken ze op elkaar als een rode lap op een stier.
We zijn onlangs verhuisd, maar ook daarvoor was hij al zo. Ook ben ik gestopt met werken om meer aandacht aan de kinderen te besteden en elke maandagmiddag heb ik een paar uurtjes met hem alleen. Ik hoop dat het beter gaat als alles weer regelmatig is en als hij lekker in de tuin kan spelen (hier staat nog geen schutting, dus je raad het al; hij is overal, behalve in onze eigen tuin.
Tips zijn welkom!
Groetjes,
Marijke
Wat herkenbaar zeg! Ik heb een zoontje van bijna 5 waar we de nodige problemen mee hebben. Vooral mijn man wordt er stapel van. Ook hij vraagt op een negatieve manier constant aandacht. Als ik afspraken met hem maak, weet ik vantevoren dat hij zich er niet aan zal houden. Omdat ik hem nauwelijks alleen kan laten, vraagt dit ontzettend veel energie. Soms is hij zó driftig dat ik gewoon niet meer met hem kan praten. Onder de douche zetten helpt niet; hij huilt omdat hij nat is, maar als ik hem weer aangekleed heb, pakt hij z'n eigen zin weer op. Apart in de gang zetten al helemaal niet (hij gaat doodleuk boven zitten spelen). Als ik hem dan terug haal, gaat hij direct weer naar boven. Dan hou ik hem tegen, maar écht effect heeft het niet. Soms zet ik hem daarom in de buggy (vast), maar daar heb ik geen fijn gevoel bij. Nadat de driftbui over is, komt hij bij me knuffelen en als ik dan vraag wat er aan de hand is weet hij het niet. Hij is ook ontzettend jaloers op z'n zusje van 3, die dit gedrag ook al gaat na-apen. Bij haar helpen de maatregelen wel, zodat we er geen problemen mee hebben.
Op school en buitenshuis is hij eigenlijk hetzelfde; negatieve aandacht vragen en storen. Hierdoor is het niet leuk om hem ergens mee naartoe te nemen, omdat je vantevoren weet dat het mis gaat, vooral als m'n man erbij is. Op de één of andere manier werken ze op elkaar als een rode lap op een stier.
We zijn onlangs verhuisd, maar ook daarvoor was hij al zo. Ook ben ik gestopt met werken om meer aandacht aan de kinderen te besteden en elke maandagmiddag heb ik een paar uurtjes met hem alleen. Ik hoop dat het beter gaat als alles weer regelmatig is en als hij lekker in de tuin kan spelen (hier staat nog geen schutting, dus je raad het al; hij is overal, behalve in onze eigen tuin.
Tips zijn welkom!
Groetjes,
Marijke
Hoi, ik wilde ook even reageren.
Mijn zoontje is bijna 3 jaar en vertoont dezelfde dingen.
Ik hoorde veel mensen om me heen zeggen "dat kind heeft ADHD" .
Dit vind ik erg storend omdat ik ook om me heen heb gezien met andere kinderen dat als ze ouder worden dat dit gedrag gewoon veranderd.
Kinderen worden te snel in het plaatje ADHD geplaatst vind ik.
Ik ben naar de biblotheek gegaan en heb daar een aantal boeken gehaald waar ik veel aan heb.
Mijn advies is dan ook , ga daar eens kijken want ze hebben daar veel informatie over kinderen met een pittig karakter.
Nou is mijn zoontje jonger maar er waren ook boeken over oudere kinderen.
Daar staan ook tips in hoe je met bepaalde situatie's om kan gaan.
Ik ben er achter gekomen dat mijn zoon veel meer wil leren dan dat hij aangeboden kreeg en ik probeer dat nu op te lossen met andere uitdagingen en dat werkt nu al een beetje.
Heel veel sterkt want ik weet hoeveel energie dit vraagt, ik hoop dat je er wat aan hebt.
Mijn zoontje is bijna 3 jaar en vertoont dezelfde dingen.
Ik hoorde veel mensen om me heen zeggen "dat kind heeft ADHD" .
Dit vind ik erg storend omdat ik ook om me heen heb gezien met andere kinderen dat als ze ouder worden dat dit gedrag gewoon veranderd.
Kinderen worden te snel in het plaatje ADHD geplaatst vind ik.
Ik ben naar de biblotheek gegaan en heb daar een aantal boeken gehaald waar ik veel aan heb.
Mijn advies is dan ook , ga daar eens kijken want ze hebben daar veel informatie over kinderen met een pittig karakter.
Nou is mijn zoontje jonger maar er waren ook boeken over oudere kinderen.
Daar staan ook tips in hoe je met bepaalde situatie's om kan gaan.
Ik ben er achter gekomen dat mijn zoon veel meer wil leren dan dat hij aangeboden kreeg en ik probeer dat nu op te lossen met andere uitdagingen en dat werkt nu al een beetje.
Heel veel sterkt want ik weet hoeveel energie dit vraagt, ik hoop dat je er wat aan hebt.
quote: Marian schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('14-02-2005 12:14:11&apos
);Mijn zoontje (bijna 6) is thuis en op school constant bezig om op een verkeerde manier aandacht te trekken. Hij zit te plagen: duwen, trekken, blaast in de oren van kinderen, prikte laatste met een schaar (!) naar iemand. Op school vinden de kinderen het ook niet leuk, en zeggen dat ook. Ik kom op internet veel informatie tegen over slachtoffers van pesten, maar ik weet niet hoe ik mijn zoontje tot inkeer kan brengen. Ik word het ook een beetje zat om maar steeds boos te moeten zijn op hem. Heeft iemand tips?