Mijn zoon is na de geboorte van de tweede lastig!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Hier even een berichtje van rennie. Ik zit met mijn handen in het haar. Sinds zes weken zijn wij de trotse ouders van een zoon Arjan Ook hebben we nog een zoon van net drie. Sinds de geboorte van Arjan is hij als een blad aan de boom omgedraait. Hij is erg lastig geworden, ik zeg ja hij doet nee, ik zeg nee en hij doet ja. Ook slaat ie zijn broertje en wil hem toch ook de hele dag kussen en dan achteraf nog even een tikje meegeven. Verder slaat ie mij ook. Ik ben zelf veel te goed en probeer er wat aan te doen maar het lukt me niet. Ik heb er de energie niet meer voor om hem de hele dag te corrigeren. ook geef ik hem naar mijn idee genoeg aandacht als de andere op bed ligt maar ook dan is het weer niet goed. herkent iemadn dit probleem???? Graag advies!!!!!!!!!!!

groetjes rennie
 
hoi hoi
mijn zoontje werd 5 mnd geleden geboren en mijn dochter was toen 23 mnd
inderdaad was ze ook iets uit haar doen.ze was gek op hem maar ook afentoe iets te wild en ook nee zeggen als je wat vraagt ga zo maar door maar ik heb het genegeerd en het is vanzelf op gehouden hoop dat het snel beter gaat bij jullie
gr mama van jady en cayden
 
Dit is precies waar ik bang voor ben, mijn oudste is een dame (14-02 is ze 3 geworden) met karakter om het maar even te zeggen, ze probeert te slaan en te bijten als haar iets niet zint...nu lijkt het tov een paar maanden geleden wel wat minder, maar ik ben inmiddels 37+3 weken zwanger van de tweede en ik ben bang dat het weer terug komt of erger wrodt...laat even weten hoe het gaat, misschien is het maar een fase, maar ik krijg ook klamme handjes bij het idee....

Yvonne

(oja en sterkte ermee)
 
Getsie! Wat rot om deze verhalen te lezen. Vooral nu wij juist na veel getwijfel de knoop hebben doorgehakt om een tweede te nemen!

Ik denk eerlijk gezegd dat ze gewoon even van slag zijn door de gebeurtenis.
Je moet je niet vergissen in wat voor impact dit ook op hen gevoel en leventje heeft. Ze zijn enigskind en dan opeens moeten ze leren mama en papa te delen. Ze zijn nog jong en ze kunnen ook niet redeneren zoals wij dat kunnen.
Ze reageren uit gevoel. Tuurlijk vinden ze het broertje of zusje lief, maar soms ook niet. Dan ligt het in de weg, zij willen even bij mama zijn! En dan reageren ze zoals ze zich op dat moment voelen.

Ik denk dat het verstandig is te laten merken dat je eerste best boos mag zijn. Dat je daarom niet minder van hem houdt. Hij kan het broertje of zusje best even beu zijn. Natuurlijk mag er geen pijn gedaan worden, maar negatieve aandacht vragen zoals roepen dat het broertje of zusje weg moet, laat maar lekker doen.
Als ze boos worden en ze slaan of doen iets fysieks wat niet mag, ga dan op je hurken en zeg dat ze best boos mogen zijn en het heus niet altijd leuk hoeven vinden, maar dat ze daarom nog niet hoeven te slaan. Daarna geef je ze een kus en zeg je dat je van hem/haar houdt.
Daardoor leren ze dat de negatieve dingen geen aandacht krijgen en dat zelfs dan mama nog gewoon van ze houdt. Ook al is het broertje   of zusje er. Dat stelt ze gerust. Je bent gewoon nog altijd mama.

Deze tactieken en geduld......dan komt het vanzelf wel weer goed.
Het is gewoon even wennen.

Succes!
En houd me op de hoogte voor het geval ik binnenkort in dezelfde situatie kom als jullie!

Groetjes Gerrie.
 
hallo allemaal,

beankt voor de reacties, ik ben van alles aan het proberen en hoop dat het maar   een periode is want als dit zo door gaat dan weet ik het niet meer. ik hou jullie op de hoogte. Vandaag is ie in ieder geval alweer behoorlijk op dreef.Hahahahahah.

groetjes rennie
 
hoi Rennie

ilse was 22 maanden toen ilona kwam.
helaas was ilse aardig ziek, dus kon ze al weinig hebben.
de eerste weken was een ramp, ook al kreeg ze meer aandacht dan anders.
inmiddels zijn we bijna 10 weken verder en het gaat een stuk beter.

ik laat ilse helpen met de luier pakken, of weg gooien. ook mag ze ilona ook wel eens op schoot. als ze die dingen niet wil doenn dan laat ik het zo ik ga haar niet dwingen.
ook doen we samen het badje, ilse was de voetjes. en geeft de kleertjes aan.

ilse was graag lastig als ik ilona het flesje geef. tegenwoordig heeft  ze ook een flesje voor haar pop en die geef ze dan, ook doe ze een luier bij de pop aan.

ik ben er ook achter gekomen dat je duidelijk moet zegen dat je even bezig ben met de kleine en dat je straks tijd heb om te spelen.

ik weet dat het je kan breken, maar probeer niet toe te geven.

we hebben ook een straf stoeltje staan, daar gaat ilse op als ze iets doet wat beslist niet mag, wel na drie keer waarschuwen. en daarna zegen wat ze deed wat niet mag en een dikke knuffel geven en dan er niet meer over praten.

ik hoop dat je er wat aan heb. het is een langer verhaal geworden dan ik dacht.

gr henny
 
Ik weet niet wat er is gebeurd in een halve week, maar donderdag schreef ik nog over het wangedrag van mijn   dochter, sindsdien is ze poeslief, helpt me om de spulletjes voor de baby klaar te maken enzo...misschien is die helftige fase een beetje minder aan het worden, misschien is het stilte voor de storm...wie zal het zeggen...

Yvonne
 
Hoi Rennie,

Wat herkenbaar!!!! En wat is het moeilijk, vooral omdat je kleintje nog zo klein is en je ook al te kampen hebt met gehuil, gebroken nachten, voedingen en al die andere bijkomende dingen...
Mijn zoontje was bijna 3 toen zijn zusje afgelopen zomer geboren is. Wat ik heel erg vond, was dat hij zich van mij afkeerde, terwijl we juist zo'n ontzettende hechte band hadden samen!! Ik vond het vreselijk!! Hij reageerde het dus niet af op zijn zusje, maar op mij! Ook niet gemakkelijk kan ik je zeggen hoor. Nu zijn we 7 maanden verder en de band is GELUKKIG weer helemaal zoals 'ie was!! Nu krijgt zijn zusje het inderdaad wel eens te verduren en wil hij haar stiekem met een vinger in haar oog prikken als ik even niet kijk of haar wel "even" terug naar haar rug rollen terwijl haar armpje dat niet toelaat. Ook geen fijne taferelen.

Wat kun je het beste doen.. ik denk vooral consequent blijven!! Zodat je oudste weet dat jij het meent. Dat is natuurlijk heel erg moeilijk, omdat het kleintje al zoveel van je energie vraagt, maar geloof me, het is op den duur echt belangrijk hoor!! Als jouw oudste nu duidelijk weet waar hij aan toe is, dan zal hij daar straks ook weer profijt van hebben. En verder hem zeker zoveel mogelijk betrekken bij zijn kleine broertje! Dus als je met de baby op schoot zit, regelmatig over de oudste praten ("kijk eens wat jouw broer al kan!") en veel complimentjes geven! En probeer als de baby slaapt, even niet aan het huishouden te denken, maar wat tijd speciaal voor de oudste in te lassen! Wij hebben de baby destijds ook een dagje naar oma en opa gebracht om met de oudste iets leuks te gaan doen. Een dag   met mama en papa, speciaal voor hem!! En wat dacht je?? Hij heeft de hele dag naar zijn zusje gevraagd....

Heel veel succes, het lukt je vast!!
Petra
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan