<p>Hoi!</p><p>Ik heb even advies nodig van andere die er blanco in mijn verhaal staan.</p><p>Mijn zoon van 4 heeft vandaag een andere jongen gebeten op school. Verschrikkelijk vind ik het maar goed, bij het ophalen moest ik naar de directrice. </p><p>Daar zat mijn zoon lijkbleek aan een tafel met blokjes. Ik kwam binnen en wou niet zoveel aandacht aan hem besteden want ik had al begrepen dat hij fysiek was geweest.</p><p>Eenmaal aan tafel geschoven kwam ze met dat mijn zoon moeite heeft met regels. Dat is niet helemaal waar hij kan regels prima handhaven hij heeft alleen ook wel een hele sterke eigen wil. Dat leid dan soms tot een botsing inderdaad met wat op dat moment moet gedaan worden en wat hij wil. </p><p>Ze vertelde dat hij een andere jongen had gebeten. Nou bijt hij niet zomaar dat heb ik ook kenbaar gemaakt. Ik heb aangegeven dat het een reactie geweest moest zijn en dat hij eerder op die dag ook een aanvaring had met een jongen. Later in het gesprek bleek het dezelfde jongen te zijn. Hij had mijn zoon geslagen in de ochtend en mijn zoon sloeg terug. De juf zag alleen dat mijn zoon terug sloeg en gaf hem dus straf.</p><p>Tussen de middag thuis was hij zomaar aan het huilen en heb geprobeerd verhaal te halen. Ik kwam uit op het feit dat hij straf kreeg terwijl beide fout zaten.</p><p>Dit gebeurt hem heel vaak waardoor hij iedere keer op de straf hoek belandt. Dat andere kindjes hem uitlokken of pesten of dingen afpakken en hij reageert daar heel snel en impulsief op. Wat ik wil weten van andere ouders wat jullie hier dan mee doen in zo een geval. Spreken jullie hier de juf/ meester op aan. Want ik ben van mening dat beide gewoon dan straf moeten krijgen.</p><p>Terug naar de directrice dit is de 2e keer in 2 maanden tijd dat hij door dezelfde juf weggestuurd wordt. Ik wil weten of ik het terecht overdreven vind voor een kind van 4 of dat het gewoon een beleid/ protocol is?</p><p>Hij is er trouwens erg van geschrokken van haar want ze heeft hem flink de oren gewassen, onderweg naar huis was hij gewoon lijkbleek en zei geen woord... hij heeft zelfs in zijn broek geplast.</p><p>Daarnaast gaf ze aan vaker klachten te hebben over hem dat hij fysiek is. Ik vind dat slaan niet oke is... maar ik weet ook dat hij ook dagelijks wel geslagen wordt. Ik maak daar alleen geen ophef over. Vind wel zo vervelend iedere keer dat wij op het matje geroepen worden. Want ze vind zijn gedrag oversteigen tegenover andere kindjes.</p><p>#radeloos</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Mijn zoon van 4 heeft een ander gebeten
- Onderwerp starter gebruiker613463
- Startdatum
Ik wil het ook zeker niet goed praten maar er hebben er altijd 2 schuld en ik vraag me af waarom alleen je zoontje wordt gestraft
Bedankt voor je reactie! Dat is nou precies wat ik ook dacht.
Nou ik weet wel waarom hij telkens de schuld krijgt. Hij was in de PS van deze school ook heel fysiek naar andere. Daar speelde wel een grote rol in dat hij taalachterstand had. Eigenlijk pas met 3 jaar en 6 maanden begon zijn taal weer een kleine groei te maken. Toen werden wij ook al regelmatig over zijn fysiekw opgeroepen. Telkens gaf ik aan dat hij ontzettend gefrustreerd raakt omdat hij zich niet mondeling goed kon uiten of zich begrepen voelde. Maar dat namen ze iedere keer maar gewoon voor lief en wimpelde het af met nee wij weten niet waar het vandaan komt.
Nu in groep 1 na 3 weken kwam de juf met we moeten een gesprek. Uit gesprek kwam voort dat hij fysiek is naar andere af en toe.
Nou ik weet wel waarom hij telkens de schuld krijgt. Hij was in de PS van deze school ook heel fysiek naar andere. Daar speelde wel een grote rol in dat hij taalachterstand had. Eigenlijk pas met 3 jaar en 6 maanden begon zijn taal weer een kleine groei te maken. Toen werden wij ook al regelmatig over zijn fysiekw opgeroepen. Telkens gaf ik aan dat hij ontzettend gefrustreerd raakt omdat hij zich niet mondeling goed kon uiten of zich begrepen voelde. Maar dat namen ze iedere keer maar gewoon voor lief en wimpelde het af met nee wij weten niet waar het vandaan komt.
Nu in groep 1 na 3 weken kwam de juf met we moeten een gesprek. Uit gesprek kwam voort dat hij fysiek is naar andere af en toe.
Zeker met je aanvulling over zijn taalachterstand: is het niet een idee om, bijvoorbeeld via de huisarts, een professional te laten kijken naar het gedrag van je zoontje? Wat je beschrijft klinkt heel logisch, fysiek uiten omdat verbaal (nog) niet lukt. Als school dat niet kan of wil horen, helpt het misschien om een orthopedagoog/logopedist/weet ik veel welke professionals zich hier in specialiseren om advies te vragen? Vaak als je op school aankomt met een "offcieel" papiertje, zijn ze ineens een stuk begripvoller.
Verder zou je thuis ook kunnen proberen met je zoontje te praten over zijn gevoelens en hoe hij daar mee om gaat (misschien doe je dit al, maar toch). Zeker als hij een taalachterstand heeft/had, zijn sommige sociale handelingen voor hem niet vanzelfsprekend, of voelt hij zich opgelaten omdat hij zich niet goed kan uiten. Ook hier zou een professional misschien goede tips hebben voor hoe je dat aan kunt pakken.
Succes ermee in ieder geval! Ik denk niet dat je overdrijft of er naast zit, ik hoop dus ook dat de school snel inziet wat er achter schuilt.
Verder zou je thuis ook kunnen proberen met je zoontje te praten over zijn gevoelens en hoe hij daar mee om gaat (misschien doe je dit al, maar toch). Zeker als hij een taalachterstand heeft/had, zijn sommige sociale handelingen voor hem niet vanzelfsprekend, of voelt hij zich opgelaten omdat hij zich niet goed kan uiten. Ook hier zou een professional misschien goede tips hebben voor hoe je dat aan kunt pakken.
Succes ermee in ieder geval! Ik denk niet dat je overdrijft of er naast zit, ik hoop dus ook dat de school snel inziet wat er achter schuilt.
Wat voor school is dit? Het is echt niet normaal om een kind van 4 naar de directie te sturen! Ik zou eerst met de juf in gesprek gaan en duidelijk aangeven hoe jij het wilt zien. Daarnaast regels opstellen samen met de juf, die ze kunnen gebruiken als hij fysiek wordt.
Zelf ben ik kleuterjuf en heb dit vaker meegemaakt. Het hielp om een lijst met emoticons te hebben en aan te laten wijzen wat hij voelde op dat moment. Vaak kwam dan in stukjes het hele verhaal wel.
Gaat zijn taalontwikkeling wel vooruit nu hij naar school gaat? Ik zou niet teveel nog inschakelen, maar logopedie kan in dit geval helpend zijn om je zoon te leren om zich te uiten. Dit kan vandaag niet geregeld zijn. Dus ik zou eerst met de directie en de juf om tafel gaat. Daarnaast zou ik naar de huisarts gaan om het te bespreken en een verwijzing te vragen naar de logopedie.
Succes!
Zelf ben ik kleuterjuf en heb dit vaker meegemaakt. Het hielp om een lijst met emoticons te hebben en aan te laten wijzen wat hij voelde op dat moment. Vaak kwam dan in stukjes het hele verhaal wel.
Gaat zijn taalontwikkeling wel vooruit nu hij naar school gaat? Ik zou niet teveel nog inschakelen, maar logopedie kan in dit geval helpend zijn om je zoon te leren om zich te uiten. Dit kan vandaag niet geregeld zijn. Dus ik zou eerst met de directie en de juf om tafel gaat. Daarnaast zou ik naar de huisarts gaan om het te bespreken en een verwijzing te vragen naar de logopedie.
Succes!
Mijn oudste zoon is ook 4 jaar en heeft een maand geleden ook een kindje gebeten. De juf belde mij op hierover. Zei dat ze hem op de gang had gezet en dat hij heel erg moest huilen maar dat hij maar moest nadenken wat hij gedaan had. Ik keur bijten niet goed maar ik vind wel dat ze dit heel heftig aanpakken, mijn zoon was ook flink van slag hierover.
Is het een idee om begeleiding vanuit school te krijgen? Een pedagoog buitenaf misschien?
Is het een idee om begeleiding vanuit school te krijgen? Een pedagoog buitenaf misschien?
Mijn zoontje van bijna 5 had onlangs ook regelmatig botsingen met 1 jongentje uit zijn klas. Spugen en slaan. Mijn zoontje was in dit geval degene die in zijn gezicht gespuugd werd en werd geslagen. In elk geval wat is gezien. Hij slaat niet vaak terug, maar gaat huilen. Maar hij is een enorme klikspaan, dus hij is ook niet schoon.
Ze hebben samen met de juf een gesprek gehad, wat is er gebeurd, waarom deden ze dit en ze moesten zelf een oplossing bedenken. De oplossing was dat ze niet naast of achter elkaar in de rij naar buiten zouden staan, want daar ging het vaak mis. Ze hebben sorry gezegd tegen elkaar en sindsdien is het prima. Ze spelen nu samen op het plein, maar zijn geen vriendjes.
Geen van beide jongens heeft op zijn kop gehad in dit geval. Als ouders zijn we er niet bij betrokken verder.
Normaal laat de juf op onze school het de kindjes zelf uitzoeken. Alleen bij situaties die ze zelf niet kunnen oplossen treedt ze als een soort mediator op.
Klinkt heel volwassen, maar ook bij kleuters werkt dit prima.
Wel hebben ze op het kdv van mijn zoontje veel aandacht besteed aan het onder woorden brengen van het gevoel, dus dat kon mijn zoontje in elk geval al wel goed. En "stop, hou op, dat wil ik niet" zit er bij alle kleuters uit zijn klas goed in.
Ze hebben samen met de juf een gesprek gehad, wat is er gebeurd, waarom deden ze dit en ze moesten zelf een oplossing bedenken. De oplossing was dat ze niet naast of achter elkaar in de rij naar buiten zouden staan, want daar ging het vaak mis. Ze hebben sorry gezegd tegen elkaar en sindsdien is het prima. Ze spelen nu samen op het plein, maar zijn geen vriendjes.
Geen van beide jongens heeft op zijn kop gehad in dit geval. Als ouders zijn we er niet bij betrokken verder.
Normaal laat de juf op onze school het de kindjes zelf uitzoeken. Alleen bij situaties die ze zelf niet kunnen oplossen treedt ze als een soort mediator op.
Klinkt heel volwassen, maar ook bij kleuters werkt dit prima.
Wel hebben ze op het kdv van mijn zoontje veel aandacht besteed aan het onder woorden brengen van het gevoel, dus dat kon mijn zoontje in elk geval al wel goed. En "stop, hou op, dat wil ik niet" zit er bij alle kleuters uit zijn klas goed in.
Kinderen hebben duidelijkheid en regels nodig en het is heel belangrijk om als ouders achter de juf of meester te staan. Stel jezelf voor als je een groep kinderen wat wil bijbrengen maar ze zitten alleen maar te klieren? Dat kan niet en daar is ook geen ruimte voor.
Ik heb als houding; wat is er gebeurd, wat was jouw aandeel? Geen problemen op school, als een ander wil klieren dan ga je er niet op in! Als de juf je straft dan hou je je eraan zoniet dan krijg je thuis ook straf, punt!!
en tuurlijk luister ik naar m'n zoon (zit nu inmiddels in groep 8) en geloof ik hem op z'n woord dat sommige dingen oneerlijk zijn, maar, ik leer hem ook dat je door een serieuze houding en positieve instelling te hebben bepaalde situaties kunt overwinnen. Onze zoon kan ontzettend klieren en betweterig doen, van jongs af aan ook moeite met regels, en daar moet je bovenop zitten en kort in zijn: ophouden en je aan de regels van je juf houden.
Ik heb heel lang net als jou erin gezeten; met een gestrekte been dus en het mezelf onnodig moeilijk gemaakt. Je kind voelt zich gesteund door jou en gaat dus in de toekomst nog meer grenzen opzoeken. Wees er duidelijk in dat de juf de regels bepaalt en hij zich aan de regels moet houden. Dan zal hij de volgende keer echt niet meer in problemen willen komen en is dit gedrag snel voorbij. Laat hem zich focussen op z'n spel, ontwikkeling en z'n werkjes!
In jullie geval zou ik vragen of de juf een poos wil opletten op die twee en erachter kan komen wat er nou eigenlijk speelt tussen hen. Als het vaker verkeerd gaat dan zou ik m'n zoon verbieden om met die jongen om te gaan of in te gaan op z'n geklier. Ze mogen elkaar geen aandacht meer geven (dat andere jongetje moet dit natuurlijk ook te horen krijgen dus de regel moet voor hen beiden zijn).
Ik heb als houding; wat is er gebeurd, wat was jouw aandeel? Geen problemen op school, als een ander wil klieren dan ga je er niet op in! Als de juf je straft dan hou je je eraan zoniet dan krijg je thuis ook straf, punt!!
en tuurlijk luister ik naar m'n zoon (zit nu inmiddels in groep 8) en geloof ik hem op z'n woord dat sommige dingen oneerlijk zijn, maar, ik leer hem ook dat je door een serieuze houding en positieve instelling te hebben bepaalde situaties kunt overwinnen. Onze zoon kan ontzettend klieren en betweterig doen, van jongs af aan ook moeite met regels, en daar moet je bovenop zitten en kort in zijn: ophouden en je aan de regels van je juf houden.
Ik heb heel lang net als jou erin gezeten; met een gestrekte been dus en het mezelf onnodig moeilijk gemaakt. Je kind voelt zich gesteund door jou en gaat dus in de toekomst nog meer grenzen opzoeken. Wees er duidelijk in dat de juf de regels bepaalt en hij zich aan de regels moet houden. Dan zal hij de volgende keer echt niet meer in problemen willen komen en is dit gedrag snel voorbij. Laat hem zich focussen op z'n spel, ontwikkeling en z'n werkjes!
In jullie geval zou ik vragen of de juf een poos wil opletten op die twee en erachter kan komen wat er nou eigenlijk speelt tussen hen. Als het vaker verkeerd gaat dan zou ik m'n zoon verbieden om met die jongen om te gaan of in te gaan op z'n geklier. Ze mogen elkaar geen aandacht meer geven (dat andere jongetje moet dit natuurlijk ook te horen krijgen dus de regel moet voor hen beiden zijn).