Mijn zoon van 4 luistert nooit en zoekt continue grenzen op!

<p>Mijn zoon van net 4 luistert echt werkelijk nooit.</p><p>Het begint in de ochtend niet wilen aankleden, wassen tandenpoetsen, schoenen niet aan en noem maar op. Waar hij dwars kan zitten doet hij dat.</p><p>Hij zit nu sinds 2 weken in groep 1 en ik zie dat hij het gedrag ook naar school meeneemt. De juf wijst aan waar er mee gespeeld mag worden en hij pakt iedere keer eigenwijs spullen uit de kast wat dus niet mag. Gister was het goed mis, ze gingen buiten spelen en hij sloeg andere kindjes en kreeg dus straf en moest binnen gaan zitten. Logisch natuurlijk!</p><p>Maar vervelend als de juf dan naar je toe komt en aangeeft dat als hij zijn zin niet krijgt dat hij dan ontzettend dwars kan zitten. Als hij speelt met wat hij wel leuk vind dan hoor je hem niet en kan je hem zo missen.</p><p>Ik heb hem thuis zijn favoriete speeltje afgenomen als straf dat hij mij vandaag moet laten zien dat hij zich wel kan gedragen op school. Als dat hem lukt dan krijgt hij hem terug als beloning. </p><p>Hoe gaan jullie hiermee om? Ben ik dan te streng voor hem is het een fase? (Aub laat het fase zijn) Hoe gaan jullie om met dat dwarszittende gedrag? Ik verlies soms zo mijn geduld met hem het is werkelijk van 7 uur in de ochtend tot 7 uur in de avond en als hij naar bed gaat ben ik al mijn energie gewoon kwijt.</p><p>P.s hij praat ook nog niet zo lang.. hij kon pas een beetje praten rond 3.6 jr. Wij hebben het idee dat bepaalde gedragingen ook komen door zijn taalachterstand.</p><p> </p><p> </p>
 
Wat een vervelende situatie, ik snap dat je het daar moeilijk mee hebt. 
Wat ik lees lijkt het inderdaad alsof je zoon zich moeilijk kan uitdrukken in woorden en dus andere manieren zoekt om zich te uiten. Hebben jullie er hulp voor gekregen zodat hij zich wel kon uiten zonder woorden? Anders misschien een logopedist of andere hulp inschakelen. Waarschijnlijk is het dus pure frustratie en niet dat hij slecht wil luistern of gewelddadig is. 
 
Persoonlijk zou ik thuis niet straffen voor gedrag op school. Misschien wel als hij zich thuis perfect gedroeg maar zeker niet als je thuis al met hem "in strijd bent". 


Verder zou ik het gedrag wat je wilt zien concreet maken voor hem en belonen. Dus als je 's morgens je boterham op hebt voordat de tafel is afgeruimd (hij kan nog geen klok en een wekkertje gaat "ineens" af dan ben je al te laat. Time-timer zou duidelijk kunnen zijn, het is maar net wat je wilt investeren) verdien je een sticker, 5 stickers is grabbelen. En dit dan ook echt prijzen, positieve aandacht en enthousiastme. 


Of 's avonds naar bed/ pyjama aan en tanden poetsen zonder te mopperen is een extra verhaaltje. En dan de tijd ook echt gezellig maken. 


Zou proberen zo duidelijk mogelijk te benoemen welk gedrag je wilt zien zodat het hopelijk allemaal wat positiever wordt want de hele dag in strijd kost jullie allebei ontzettend veel energie.
Veel succes ermee! 
 
Nou, het lijkt me wel dat je dit gedrag op school wilt voorkomen en persoonlijk vind ik het een goede deal dat je hem thuis ook straft, maar daar moet je zelf ook achter staan. Het kan niet bij alles wat er op school gebeurd en pas er ook voor op dat je het met hem ook bespreekt en eerst aanhoort wat hij erover te zeggen heeft..
Maar, ik zou wel met een logopedist in gesprek gaan om erachter te komen of de taalachterstand hier iets mee te maken heeft.. 
Leest hij boeken of lezen jullie voor? Vind hij puzzelen leuk? 
 
Als kleuterjuf herken ik dit gedrag vooral als teken van frustratie. En ik zou thuis niet gaan koppelen aan school. Klinkt misschien raar: maar de juf is er voor het gedrag op school en beloont/straft dat en jij doet dat thuis. 
Als eerste zou ik inderdaad naar logopedie gaan om te kijken of je zoontje zich beter kan uiten en zijn frustratie kan uiten. 
Daarnaast zou ik een dagritme maken met stickertjes plakken als het goed gaat. En aan het eind van de week bij een x aantal stickers een beloning. Ik weet niet of je zoontje kan tellen, maar het is heel belangrijk dat het voor hem ook overzichtelijk blijft. Het is belangrijk om verwachtingen uit te spreken en proberen positief te blijven naar hem toe. ik weet dat dat soms heeel moeilijk kan zijn. 
Succes! Ik hoop dat je er wat mee kan. 
 
Over het thuis straffen denk ik hetzelfde als Ons Eerste Kindje. Ik ben docent op de middelbare school en zelfs bij pubers heeft t weinig effect als je later of ergens anders straft. Een straf moet gelijk volgen en te maken hebben met wat er gebeurd is, dan werkt het het best en zien de leerlingen oorzaak - gevolg. Dus als pubers het al zo slecht kunnen zien, zal een 4 jarige al helemaal slecht oorzaak-gevolg kunnen zien bij op school iets doen en thuis straf krijgen..
 
Terug
Bovenaan