Mijn zoontje van bijna 2 wordt steeds hysterisch wakker!!!!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik weet niet meer wat ik hiermee aan moet. Mijn zoontje van van 21 maanden wordt nu al bijna 2 weken lang 's nachts huilend wakker. Eerst huilt hij een beetje, maar dit gaat steeds harder. Als ik bij hem kom en hij heeft nog niet te lang gehuild, is hij meestal meteen stil als ik hem pak. I
k zing dan meestal even wat en probeer hem dan terug te leggen, maar daar is meneer het beslist niet mee eens. Als hij voelt dat ik hem neer ga leggen, begint hij heftig te trappen met zijn voeten en als ik het waag om hem toch neer te leggen en wegloop, is het krijssen, brullen; helemaal buiten zichzelf lijkt hij dan, helemaal hysterisch. Hij wijst dan maar naar de deur; waarmee hij volgens mij bedoelt dat hij bij ons in bed wil...

Eerst wilden we dat absoluut niet, maar na een paar van die nachten heb je het wel gehad, dus nu is dat meestal wat er gebeurd: Hij huilt, mama komt, hij slaapt bij ons in bed (meestal meteen!) verder!! (Mama helemaal omhelsd... dus ik kan geen kant meer op)

Het is ook zo, dat we hem, als hij in eerste instantie al te lang huilde, niet meer stil krijgen; ook niet bij ons in bed. Hij gaat dan rechtop zitten en blijft dan hysterisch huilen; slaat van zich af. Je mag hem dan ook niet aanraken of iets... Pas als je hem wat drinken geeft wordt hij dan rustig (en slaapt hij weer verder bij ons in bed...

Wie heeft er tips voor ons?????
 
Hoi Hilde

Ik weet natuurlijk niet of hetzelfde is als wat onze zoon had,hij deed ook zo gillen s'nachts en veranderde dan in  een monster hij deed lelijk en krabde en schopte.Hij leek een beetje op die griezelfilmpop chuky.Als je die gezien hebt weet je een beetje wat wij dan meemaakte.Bij ons was het zo erg dat ik een apart gesprek aan gevraagd heb bij het cb en die hebben met wat ik vertelde uitgezocht wat het kon zijn,zij kwamen al snel met de cunclusie dat het "nachtelijke paniek" heette,dit is de nederlandse benaming ervoor.Het is eigenlijk de voorloper van slaapwandelen zo kun je het zien.Het is een  het te vroeg rijpen van het centraal zenuwstelsel.Een soort kortsluiting in je hoofd.Bij ons werden de regels aangescherpt met vaste tijden vaste rituelen en de indrukken die hij overdag meemaakte goed proberen te bespreken.Met deze oplossing naar huis,en ik moet zeggen dat het wel na enige tijd werkte.Ook als hij zo'n aanval heeft dan moesten we tegen hem praten en in dezelfde monotone  stem proberen weer rustig te krijgen en hem vooral niet wakker maken,wat wij dus blijkbaar elke keer probeerde.Ik zocht dan een plekje  op de muur waar een klein lichtje scheen van buiten, leek net een maantje,praatte hem als het ware  er naar toe,zodat hij weer rustig werd.We herkennen nu ook of hij deze aanval heeft of niet we zien het aan zijn ogen ze zijn bijna zwart terwijl normaal hij  blauwe ogen heeft.Hij is  nu bijna 5jr verder en nu 61/2jr,die regelmaat hebben we nog steeds.Hij heeft het nog weleens maar nu begint hij meer te slaapwandelen en staat af en toe  ineens aan ons bed.We praten dan zachtjes en sturen hem weer terug en dat gaat steeds beter.Hij weet ook niet dat hij dit  doet s'nachts.Hij was dan ook s'morgens doodmoe,heeft die van jou dat ook??
Ik hoop dat je hier iets mee kunt,maar praat er over met het cb als dat kan, misschien kan het ook zijn dat hij nu weet dat hij zijn zin krijgt,maar ik  zou hier voor je eigen nachtrust wel iets mee doen.Wij hebben dat ook gedaan en dachten eerst ook ze zien ons aankomen.Je bent echt niet de enigste.

Groetjes Angelique        
 
Hallo Hilde,

Wat vervelend is dat zeg dat je zoontje zo bang is en huilt. Mijn dochter heeft dat ook een heel tijdje gedaan, ze was toen wel wat jonger. Later bleek dat er iets met haar kamertje was. dus nu wil ik je vragen of jou zoontje met zijn hoofd naar het raam ligt? zo ja draai hem dan helemaal met bed en al om en leg hem met zijn hoofd naar de deur.

Het feit dat hij bij jou of jullie wel in bed slaapt, alleen wel stevig met  jou helemaal klem, is een teken dat hij bang is. Probeer erachter te komen waar hij bang voor is. Dat hij na lang huilen helemaal hysterisch is komt denk ik omdat hij dan helemaal overprikkeld is, ik herken mijn dochter er heel erg in. Alleen troosten en misschien zeggen dat je hem begrijpt en dat je hem wilt helpen helpt goed.

Kijk eens naar aardstraling in het kamertje van je zoon, daar kunnen ze ook erg gevoelig voor zijn. Ik kan je nog wel meer dingen vragen, maar denk dat je eerst dit maar eens moet proberen.

groetjes,

Cyndie
 
Toch altijd fijn om te lezen dat je niet de enige bent mmet een bepaald probleem. Heel herkenbaar inderdaad Angelique; hij lijkt af en toe wel een monster, helemaal niet zichzelf; zoals hij me slaat en wegduwt. Vreselijk!!
Hij is 's ochtends niet moe, wel slaapt hij altijd een lange middagsslaap; maar dat deed hij eigenlijk altijd al wel. Hij is juist verder altijd heel lief, vrolijk en levenslustig!

Ik heb toevallig gisteren heel zijn kamertje op zijn kop gezet. In de hoop dat dit iets uit zou halen... Zijn bed stond inderdaad met het hoofdeinde naar het raam, nu niet meer. Wel heel grappig dat jij dit ook schrijft, Cindie... En inderdaad; hij heeft vannacht lekker rustig geslapen; tot 6:45!! Maar goed ik durf absoluut nog niet te hopen dat we er nu zijn, want vorige week zat er ook 1 zo'n nacht tussen. Maar wie weet...

In ieder geval vast bedankt voor jullie reacties, want ik zie het nu wel weer echt als iets wat we serieus moeten nemen. Ik was even bang dat we zelf vervelend gedrag aan het kweken zijn, door hem nu steeds zo makkelijk bij ons te pakken...
 
hoi hoi

nou ja je weet niet of het mede daardoor komt door het bedje in zijn geheel om te draaien, maar goed kijk het eens aan de komende tijd. En let vooral op zijn gedrag.

Wens je heelveel succes, en echt hoor je bent niet de enigste. En trouwens bij geen enkel kind zit een gebruiksaanwijzing, daarmee wil ik zeggen, dat je eigen gevoel nog de beste raadgever is.

Succes!!!

groetjes,

Cindy
 
Ha Hilde,

Je bericht is alweer ruim een maandje oud en ik ben benieuwd of er verbeteringen zijn opgetreden. Mijn zoontje van (net) 2 jaar oud heeft precies hetzelfde probleem. Wij worden elke ochtend tussen 5 en 6 uur wakker van zijn gekrijs, hij gaat dan ook echt niet meer slapen dus nu na 2 weken ben ik het echt helemaal moe (ook letterlijk)!!
Heb je ondertussen nog andere tips of is het een fase en moeten we afwachten tot het vanzelf weer over gaat?
O ja, zijn kamer hebben we vanaf zijn geboorte al steeds aangepast, en er liggen koperen pijpen onder zijn bedje tegen de wateraders.......dus hier kun we al niet veel meer aan veranderen.

Groetjes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan