mijn zoontje wil niet knuffelen.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik weet het hier ben ik weer, maar ik heb ff steun nodig.
Wiebe was de voorbije dagen zo lief en stak zijn armpjes voor het eerst naar mij uit, ik was helemaal in de wolken. Maar sinds gisteren doet hij het dus niet meer, hij lacht ook minder naar mij. Wat is er gisteren gebeurd, we waren gisteren gaan winkelen en onderweg ben ik 3 keer moeten stoppen om zijn schoenen terug aan te doen, toen ik dat moe was, heb ik ze uit gedaan en toen ben ik 7 keer kunnen stoppen om zijn kousen terug aan te doen. Dus ik ben regelmatig eens boos geweest op hem, wat doet hij dan, hij begint te lachen. Jeetje, dat was frustrerend. En sindsdien lacht hij minder naar mij, naar de rest allemaal wel, maar naar mij....snik.

Voor de rest knufelt hij ook heeeel weinig, ik heb een pnd gehad en sinds ik medicijnen begon te nemen kon ik pas echt genieten van mijn ventje. Ik heb het gevoel dat ik hem de eerste maanden niet de liefde heb kunnen geven die hij verdiende, zou dit er ook  mee te maken hebben? Ik vindhet zo erg he dat hij eens niet wil knuffelen, ik wil het zooooo graag dat hij eens rustig op schoot komt zitten en eens een kusje geeft ofzo, maar dat zit er echt niet in.


Zou ik me dit inbeelden of kan dit? Voel me zo slecht.
grtjs, Bea
 
Hoi,

Maak je geen zorgen hoor! Mijn dochter is nu 9 maanden en is nooit een knuffelaar geweest. Voorheen wilde ze nog wel af en toe op schoot zitten als ze moe was, maar nu is het alleen nog maar weg weg weg. Kruipen, staan, lopen met het loopkarretje. Ze wil helemaal niet meer bij mama zitten. Alleen als ze een hele dag bij de oppas geweest is, krijg ik een knuffel als ik thuis kom. Maar niet te lang hoor, want ze moet vanalles nog doen.

Ik vind het ook heel jammer. Zeker omdat mijn vriendin een zoontje heeft die rustig een paar uur met mama knuffelt. De mijne dus absoluut niet. Veels te druk. Misschien komt het wel weer als ze wat ouder zijn.

Het ligt vast niet aan jou hoor. Hij heeft het vast ook veel te druk met andere dingen. En dat ie het bij anderen wel doet, herken ik ook hoor. Als oma binnenkomt hier, dan gaat ze rustig uitgebreid knuffelen, kusjes geven enzovoorts. Erg frustrerend. Maak je geen zorgen hoor. Hij houdt vast heeel veel van je.

groetjes,

Desiree
 
Hoi Bea,
Ik lees hier vaak berichtjes van je, en volgens mij gaat het niet echt goed met je! Je bent zo gefocussed op dat knuffelen, en dat het komt door jouw gedrag dat je zoontje dat niet zoveel doet. Waarom draai je het niet om: je zoontje beseft dat jij er altijd voor hem bent, en daarom hoeft hij je liefde niet te "winnen"met knuffels en kusjes. Dat is toch prachtig! Hij voelt zich zeker genoeg bij jou om lekker de wereld te ontdekken. Volgens mij is dit alleen maar een goed teken. Mijn dochtertje is ook zo'n onderzoekende tante, ze zit eigenlijk alleen op schoot als we een boekje lezen, en dat is pas sinds een maand ofzo( ze is nu 15 maanden). Verder de hele dag drukdrukdruk, hartstikke leuk om te zien dat ze al zo zelfstandig is!

Dat je zoontje lacht als jij boos word is ook logisch, alle aandacht is leuk, ook negatieve, voor hem is het een grappig spelletje, meer moet je er echt niet achter zoeken, hij doet hetI niet om jou te sarren hoor. Waarom trek je hem niet een maillootje aan en schoentjes die niet makkelijk uitgaan, probleem opgelost!

Ik begrijp dat het niet altijd even makkelijk is, soms ben ik ook moe en zou ik best even iets anders willen doen, maar daar kun je oppas voor regelen, ik denk dat het heel goed voor je zou zijn om af en toe ergens anders mee bezig te zijn..
Probeer het allemaal wat losser te zien, en geniet van de grappige momenten, veel succes!
P.S. En ga naar de dokter als je het echt niet meer ziet zitten!

 
Lieve Caro,

Ik begrijp je reactie als je zegt dat het niet goed met me gaat. Maar dat wil ik ff tegenspreken, het gaat wel goed met me hoor, alleen op sommige momenten hen ik het nog heel moeilijk. Ik ben ondertussen gestopt met de medicatie voor pnd en dat gaat me goed af. Alleen heb ik soms nog van die dagen dat het me echt niet gaat en dan ga ik dingen zien die achteraf bekeken niet zo erg waren en die ik er gewoon bij moet nemen. Ik ben het ook gaan bekijken zoals je zegt, het is geweldig dat hij zich goed voelt bij mij en dat hij veilig de wereld rondom hem kan ontdekken. Ik heb soms die trap onder mijn kont nodig, als ik het zo mag zeggen en dan vind ik het fijn dat ik die van jullie krijg. Ik moet echt soms gewoon met mijn 2 voeten op de grond geduwd worden en niet te veel verlangen van een kleintje van 10 maanden.

Bedankt dat je gereageerd hebt.

Ik hoop wel niet dat je denkt dat ik niet gelukkig ben hoor, want dat ben ik echt wel, ikheb een schat van een man en een schattige kleine vent die op dit moment weer vanalles aan het bijleren is.

grtjs, en dikke kus, Bea
 
Hee Bea,
Ik bedoel het ook niet zo hard hoor, ik denk dat iedereen weleens van die onzekerheden heeft, het is ook nogal wat allemaal die kinderen! groetjes caro
 
Hoi Bea,

fijn dat je het alweer wat positiever inziet! Mijn dochter is ook geen echte knuffelaar met mij, ze worstelt zich vrij snel los als ze op schoot zit, want dan ziet ze weer wat leuks. Bij opa wil ze wel altijd knuffelen, geen idee hoe dat komt, en bij papa ook meer dan bij mij. Het zal wel een mannenmeisje zijn, ik hou mijn hart vast voor later
Af en toe heeft ze echt een papadag en af en toe weer een mamadag, dan bestaat er maar 1 ouder voor haar, heel gek is dat. Gewoon van genieten die kleintjes, ze worden zo snel groot! Lekker knuffelen als het wordt toegelaten, en gebeurt dat even niet, dan komt het vanzelf weer.

groetjes, Ellen
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan