Tips zijn er bijna niet te geven, omdat iedereen het op zijn eigen manier verwerkt.
Wat mij hielp was gewoon toegeven aan mijn emoties en vooral niet proberen flink te zijn op de momenten dat ik het zwaar had. Verder veel vertellen tegen mensen dat je een miskraam hebt gehad (mits je al kwijt wilt dat je bezig bent om kinderen te krijgen), zodat je erover kunt praten.
Ik heb ook best veel gehad aan de diverse websites die er zijn over miskramen.
Ondanks dat ik vond dat ik mijn emoties niet hoefde weg te stoppen, vond ik ook weer dat ik er niet tot in eeuwigheid bij stil moest blijven staan, omdat het nu eenmaal gebeurd was. Wij zijn al vrij snel met goede moed verder gegaan, wat na 2 miskramen geleid heeft tot een gezonde zoon van inmiddels al weer ruim 4 maanden. Blijf er dus in geloven!!!
Ik wens je zusje veel sterkte toe.
Groetjes Fonske.