Hoi Susan,
Ik was gister naar Alkmaar want daar zit nog altijd mijn tandarts (kom ik oorspronkelijk vandaan). Dus vandaar dat ik nu reageer...
Ik denk wel dat Meike het heel goed gaan hebben bij mijn ouders, zo'n engelengeduld en zóveel liefde. Maar nu spookt ze alweer twee nachten dus we gaan maar weer de 10-minuutjes toepassen..
Volgende week is het al zover, ik ben ook best wel kapot van het werken en het zorgen. Mijn baan is ook zorgen, je zorgt toch ook voor de kindjes...
Maar je hebt gelijk hoor het is een enorme verantwoording, de zorg voor de kinderen maar ook dat ze de doelen halen die het ministerie bedacht heeft..... je hebt de methoden en die kun je heel goed volgen maar wat als het kind het anders doet?? Trek je trukendoos dan maar uit de kast hoor haha. Op het eiland blijven de kinderen ook op de basisschool ook als ze beter af zijn op een speciale school. Dat maakt het werk wel heel interessant maar ook heel zwaar. helaas verkeer ik nu is de situatie dat ik een meervoudig gehandicapt jongetje in de groep heb naast een lastig lerende groep. Maar goed, roeien met de riemen die je hebt.
Mijn keus voor de bs is ook gebaseerd op de ervaring die ik zelf heb opgedaan op de lagere school. een negatieve ervaring die zoveel inpact had op mijn verdere ontwikkeling, ik dacht, dat gun ik dus niemand. Make a difference!!!
Isa gaat volgend jaar mei naar school. Ik ken haar juffen al (mijn collega ´s) en ik weet hoe het eraan toe gaat. Ik ben haar ook wel aan het voorbereiden, op stil zitten, luisteren, eerst het één doen dan het andere. Ik ken mijn kind en in haar enthousiasme en haar snelheid wil ze nog weleens een ongeleid projectiel zijn hahaha. Op de psz zijn ze daar ook mee bezig dus het sluit wel aan...
Nou een heel verhaal Susan maar over mijn werk en mijn eigen kinderen raak ik natuurlijk nooit uitgepraat, dat snap je wel denk ik.
We spreken/schrijven nog wel.
Liefs Renske
