Milan weer thuis !!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Gisteren is Milan weer thuis gekomen !!!
Heerlijk om als gezinnetje weer samen te zijn. We staan nog onder strenge controle van de kinderartsen en zullen nog een hele tijd antibiotica moeten gebruiken.

Vanmiddag een gesprek bij de huisarts gehad en daar ben ik dus geen ene r**t mee opgeschoten. Hij zei dat hij woensdag al wist dat Milan opgenomen was en dat fouten maken menselijk was. Dat een oogkasontsteking idd niet vaak voorkomt en zoals hij zich kon herinneren dit de 2e keer in zijn 35 jarige carriere was. Toen ik zei dat ik teleurgesteld in hem was vond hij dit niet terrecht en dat hij echt zeker wist dat het griep was maandag. Toen ik hem nog eens zei dat ik maandag en dinsdag advies had gevraagd en ik het behoorlijk laks vond van hem en zijn assistentes hoe ze reageerden, vroeg hij wat ik nu eigenlijk wilde. Tja, toen zei ik dat ik gewoon zijn excuses wilde hebben, dat fouten maken menselijk is, maar dat ik het erg jammer vond dat hij vorige week niet even gebeld had of langs was gekomen in het ziekenhuis. Ik kreeg toen te horen, dat als ik niet blij was met deze situatie ik dan maar op zoek moest gaan naar een andere huisarts. Pff, leuke reactie en daar vroeg ik geeneens om. Ik heb dus nog nooit gezeur met hem gehad, maar deze reactie vond/ vind ik niet normaal en ben dus bij ons in Emmen naar een andere huisarts gereden en daar zijn wij vanaf woensdag dus patient..... Wel jammer na zoveel jaar, maar dit sloeg echt alles...

Groetjes Jolanda

 
Had het goede nieuws al vernomen via de hyves ja! Lekker hoor je manneke weer thuis... Lekker daar waar ie hoort: onder mama's rokken en hoede, hahahah!
V.W.B je huisarts: Knap dat je het hem hebt verteld. Ik had hem ook flink de waarheid verteld vrees ik, maar ik zou ook ondersteboven zijn van het feit dat je eigen huisarts niet een simpel "sorry" uit zijn strot kan krijgen... Ik werk in de zorg en helaas weet ik dat fouten ook in de zorg menselijk zijn, maar hoe moeilijk het soms ook is, gewoon sorry zeggen zou zoveel rechtszaken en ellende schelen denk ik! Je hebt gelijk dat je een andere huisarts hebt gezocht, ik zou me daar ook niet meer happy voelen...

Liefs, Marieke
 
Wat heerlijk dat je mannetje weer thuis is.

En groot gelijk dat je van huisarts veranderd bent. Goed dat je voor je mannetje bent opgekomen.

Heel veel succes met opknappen en geniet ervan dat hij lekker thuis in zijn eigen bedje ligt.

Groetjes,
Evelien
 
Fijn dat hij weer thuis is.

Wat je huisarts betreft ik zou ook een ander hebben gezocht.
Bah wat kunnen sommige artsen toch koud zijn.

groetjes
Bianca mv Lorenzo.
 
Wat een hork van een vent zeg!
Kan me voorstellen dat je idd direct een nieuwe hebt gezocht; hoe zou je die man nog weer volledig kunnen vertrouwen? En dat zeg ik niet eens zozeer omdat hij een verkeerde diagnose heeft gesteld (idd, fouten maken is menselijk), maar wel om de manier waarop hij daar mee omgaat...zo nonchalant. Gatver!
Ik hoop dat het klikt met je nieuwe ha en natuurlijk dat Milan er snel weer helemaal bovenop is. Ik zag de foto op hyves...wat een akelig gezicht zeg.

Groetjes,
Ellen mv Julian
 
Hoi Jolanda

Wat heerlijk dat je mannetje weer thuis is en jullie in zijn eigen omgeving weer kunnen aansterken. Heel veel beterschap en wat goed dat je naar je eigen gevoel hebt geluisterd!

En dan die huisarts, tja.... Je hebt een goede beslissing genomen denk ik. Iemand die zó reageert, vertrouw je de volgende keer niet meer. Dan maar even wennen aan een nieuwe huisarts, die je hopelijk héél weinig gaat zien!

Liefs
Susan
 
Wat heerlijk dat hij weer thuis is. En wat goed dat je je gevoel gevolgd hebt.

Die huisarts snap ik niet echt. Een simpel sorry is toch niet zo moeilijk? Ik heb het zelf ook gehad met onze huisarts. Ik heb een half jaar met Thom moeten leuren voordat ik serieus genomen werd.(diagnose: epilepsie)  Eerlijk toegeven dat ik vn bij de huisartsenpost kwam, en op het moment dat een arts hem zag had hij nooit precies op dat moment een aanval. Maar toen hij er wel 1 kreeg (bij een andere arts in dezelfde praktijk) werd geen seconde verspilt. De volgende morgen naar onze eigen HA. Hij belde in mijn bijzijn de kinderarts, en dezelfde middag begonnen de onderzoeken. In een later gesprek kreeg ik uitgebreide excuses van hem. Hij vond het heel erg dat hij het niet eerder opgemerkt had. Ik heb hem toen aangegeven dat ik echt wel wist wat ik zei. Ik heb er in mijn werk (zorg) mee te maken. Verder kan hij er weinig aan doen. Het is een heel subtiele vorm van epilepsie. Voordeel is nu wel dat ik sneller serieus genomen word, en makkelijker doorgestuurd word. Ik ben bij deze arts gebleven omdat hij eerlijk zijn fout toegaf, en zijn excuses aanbood.
In jouw geval kan ik me voorstellen dat je meteen naar een andere arts gegaan bent. En gelukkig was daar plek!

Beterschap voor Milan.
Groetjes, Cathy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan