Hoi!
Zat vandaag weer eens achter de computer en zag dus nu pas dit bericht.
Mijn man is nog steeds weg en blijft ook weg helaas. Ik begin deze week voor het eerst weer een beetje tot mezelf te komen. De hysterie zakt gelukkig een beetje af. Moet wel zeggen dat ik op advies van de huisarts en psycholoog ben begonnen met een lichte dosis antidepressiva. Zou het dan toch helpen?!
Er is een hoop geruzie en gedoe overheen gegaan, maar de afgelopen week is alles in wat rustiger vaarwater gekomen. Kunnen nu redelijk goed bespreken wat de situatie gaat worden en hoe we het regelen met de kleine jongen. Van zijn kant al allemaal voorstellen, maar ik neem wel de tijd om goed te kijken of alles wel netjes gaat. Laat me niet haasten. Helaas tot de ontdekking gekomen dat ik het huis niet kan gaan houden en dat was weer een grote domper. Ik hou van dit huis en alles is zo goed geregeld voor Quinn hier. Moet nu maar wat te huren vinden, wat ook volstaat voor een baby. (en wat betaalbaar is natuurlijk...)
Over twee weken ga ik lekker met mijn ouders mee op vakantie, even weg van al het gedoe hier. Hopelijk kom ik dan een beetje tot rust.
Al met al valt het me nog niet helemaal mee, maar ik begin wel in te zien dat Quinn en ik het samen ook gaan redden.
Zou graag wat meningen horen over het volgende: in de omgangsregeling zou Quinn om de week een heel weekend (vrijdag t/m zondag) naar zijn vader gaan en om de week op maandagavond bij hem blijven slapen als mijn schoonmoeder op maandag en dinsdag oppast. Nou heb ik wat advies bij een advocaat ingewonnen en zij gaf aan dat een heel weekend vaak wel een hele belasting is voor zo'n kleintje. Zelf was ik daar ook al bang voor, helemaal omdat Quinn moeilijk slaapt op andere plaatsen. Heeft iemand hier ervaring mee of een mening. Zou van zaterdag t/m zondag niet een beter idee zijn??
Het is weer een lang verhaal geworden, maar er gebeurt hier ook zo veel op het moment.....
Veel liefs,
Wendy
