Mis gegaan...

A

Anoniem

Guest
Ik bleek dus inderdaad zwanger, wat ik al dacht. Ik heb alleen niet eens de kans gehad om positief te testen. Stom verbaasd was ik toen ik merkte dat mijn rugpijn overging in lichte rugweeen. En die herkende ik meteen. Ze rolden zo door naar m'n bovenbenen. Daarna veel bloedverlies en vieze toestanden.
Ook al was het zo pril, ik voel me genaaid door mijn lijf. Kon een paar dagen alleen maar huilen. Wel zwanger maar geen baby als gevolg. Misschien (hopelijk niet) kennen jullie m'n gevoel. Kan er eigenlijk niet echt met iemand over praten. Het voelt ronduit kut. Al gebeurd zoiets niet voor niks. Hoop het nooit meer mee te maken.

Groetjes
 
Hoi Mammie 2,

Helaas ken ik het gevoel maar al te goed..... Ben nu net ongesteld geworden na mijn mk 8 weken geleden. Was ook nog pril 6 weken maar toch doet het pijn. Ik wens je heeeel veel sterkte!

Knuffel!
 
Hoi beauty27,

Dankjewel voor je reactie. Ik las net je bericht, heel kut dat je het ook kent. Voelde jij je dan nog lang zwanger? Ik baal van de symptomen die ik nog heb. Kan nog wel 2 weken duren volgens de vk. Jouw eerste menstruatie heeft lang op zich laten wachten zeg.

Hopelijk heb ik meteen m'n normale cyclus van 28 dagen weer.

Groetjes en jij ook nog sterkte. Zoiets is niet zomaar uit je gedachten.
 
Ik heb t ook mee gemaakt. Het was heel pril en niet gepland dus een soort emotionele achtbaan. Toen ik toch ongesteld werd was ik eerst soort van opgelucht en daarna toch verdrietig. Heel raar allemaal,
En dan die hormonen...Pfff.
Wat mij wel heel gerust heeft gesteld is de gedachte dat ik wel liever dit had dan uiteindelijk een gehandicapt kindje. Want als t zo gaat is er echt iets niet goed gegaan in de aanleg en doet de natuurlijk gewoon zijn werk.
Maar t blijft moeilijk.
Veel sterkte ermee.
 
Hey meid.

Ik heb het gelukkig niet meegemaakt. Lijkt me iets vreselijks....

Heel erg veel sterkte,
Dikke knuffel voor jou!
 
Hoi!

Bij mij waren de klachten al verdwenen voordat er bloed kwam. Alleen de verminderde eeltlust heb ik lang gehad. Hoopte ook dat mijn cyclus direct weer normaal zou zijn maar helaas. Hoop dat het nu beter gaat. Hoe ver was je?

Geef het een plekje en ik hoop dat je lichamelijke klachten snel minder zijn.

Groetjes
 
Hoi,

helaas ken ik het maar al te goed. Vorig jaar mei, had ik bijna hetzelfde. Alleen waren de weeen wat minder. Ik ben na de mk naar de huisarts geweest, de assistente vond het niet nodig. Maar de huisarts was er blij mee, en stuurde mij direct door naar de gyn. Om te controleren of alles schoon was.

Het duurde bij mij ook even om alles een plekje te geven en wonderwel was ik twee maanden later weer zwanger! Ik hoop dat dit bij jou ook het geval zal zijn en het blijft plakken erna!

Helaas monde deze zwangerschap voor mij uit in een ma, dat gun ik je dus zeker niet. Maar neem je tijd die je er voor nodig hebt, wees lief voor jezelf en rust uit van de emotionele achtbaan die je nu doormaakt.

Heel veel liefs en sterkte

 
Bedankt voor de reacties.
Ik was 4,5 w en ik weet dat 'het' dan amper wat voorstelt maar het doet meer met me dan ik eigenlijk dacht. Ik kan niet als een man denken.
Ik voel dat het tijd nodig heeft om 'te slijten'. Het is moeilijk er niet aan te denken nu ik door o.a. de misselijkheid er steeds aan herinnerd word.
Ik hoop dat jullie allemaal snel zwanger mogen worden.

Groetjes!
 
Terug
Bovenaan