mis mn hummel

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,
Heb veel op deze site gekeken en wilde mn verhaal ook even kwijt.
Op 12 mei 2006 is onze grote knul Loek* overleden op t kdv   aan wiegendood. Hij mocht maar 4,5 maanden worden
Je wereld staat op zn kop en je word door iedereen geleefd.
Alles is die dag zo snel gegaan. Mijn man heeft hem weggebracht en Loek* is lief gaan spelen. Ze hebben Loek* op bed gelegd en iedere 10 min gaan kijken (t was n slechte slaper met n gebruiksaanwijzing). Om 9.45 kwamen ze op de slaapkamer om Loek* wakker te maken voor zn fruithap en toen zag hij blauw..
De ambulancedienst, de ha en d etraumahelicopter waren snel terplaatse en Loek is naar t zh overgebracht. Daar hebben de artsen ook voor Loek* zn leven gevochten, maar ze hebben t niet mogen winnen.
Je wereld staat op zn kop. NIET LOEK*!!!!!!!!
We hebben hem nog lekker gewassen, vastgehouden en liedjes voor hem gezongen. Dan komt t moment dat je naar huis moet. Ik vond t verschrikkelijk, want ik had Loek* nog nooit bij vreemden achtergelaten.
Alles is ( begrafenis en opbaring,enz) precies gelopen volgens onze gedachten en daar ben ik erg blij om.
Je leeft daarna in n roes en je wordt ook zo geleefd en nu 5 mnd later mis ik Loek* zo ontzettend. Het lijkt wel of ik nergens anders aan kan denken.
Lieve Loek* we missen je verschrikkelijk en we denken aan je. Iedere avond kijken we naar de sterren en daar zien we onze eigen grote beer.
We houden van je.


Tante polla
 
Hai, wat schrijf je mooi over jullie Loek.... ben er stil van... Ik kan je ook niet opbeuren, sterker nog, zelf heb ik gemerkt dat de zwaarste periode na een maand of 6 kwam, als alles verder lijkt te gaan en je zo ontzettend graag de tijd terug zou willen zetten maar weet dat dat niet kan.... Het lijkt alsof je steeds een dag verder van je kindje afkomt. Ook jij zult er helaas doorheen moeten, dag voor dag tot je op een dag voelt dat dat betonblok op de schouders (zo voelde het tenminste voor mij) iets lichter lijkt. Die dag komt heus, probeer daar maar op te vertrouwen en tot die tijd, huil en praat en voel je liefde voor je kereltje. Hij zal je grootste kracht worden, de rest van je leven....
heel veel liefs,
mama van 2 engeltjes en 2 bengeltjes.
 
Wat vreselijk voor jullie!!! Zit hier met hele dikke tranen........Wat een gemis voor jullie zeg. Ik kan me zo goed voorstellen dat je hem ontzettend mist en dat je een grote leegte voelt.
Ontzettend veel sterkte!!!

Liefs Landi
 
Dit gedicht heeft mijn zusje geschreven voor de begrafenis van onze zoon Loek.
Loek mocht maar 4,5 maanden worden.
Dag mijn kleine Hummeltje,
 
Als de zon schijnt
Dan weet ik dat je lacht
Met een zonnestraal
Warm en zacht
 
Als het regent
Dan ben je aan het huilen
Kon je nu maar
In mijn armen schuilen
 
Als het hagelt en sneeuwt
Dan ben je aan het spelen
Ik weet dat je je niet zult vervelen
 
Maar als het nacht wordt
En ik zie de sterren schijnen
Dan weet ik dat je nooit meer
Uit mijn gedachten zult verdwijnen
 
Want in mijn dromen zijn wij weer samen
In mijn dormen zijn wij weer blij
In mijn dromen zijn er geen tranen
In mijn dromen ben jij bij mij
 
 
DAG MIJN LIEVE LOEK
 
jij zult altijd voortbestaan op een plekje heel speciaal
We houden van je en denken aan je lieve schat
 
Hoi tante polla,

Wat een mooi gedichtje voor jouw lieve Loek.Ik zit alweer met tranen in mijn ogen.
Wij zijn in mei van dit jaar onze kleine jongen verloren nadat de pacenta accuut losliet met een zwangerschap van 38 weken.Hij was er gewoon helemaal klaar voor^.6 pond en 49 cm."s morgens om half 10 had ik wat last van een harde buik en wat zeuren.Ik had totaal niet het gevoel dat er iets aan de hand was.Eerder het idee dat het zou gaan beginnen.Ik sta op om naar de wc te gaan en voel iets naar beneden zakken.
Ik dacht echt slijmprop of mijn vliezen.Op de wc mijn broek naar beneden en zoveel helder bloed....Foute boel.De vk was binnen 10 bij mij en 10 min daarna de ambulance en 15 min later op de ok met een spoedkeizersnee en dat is al te lang geweest voor ons kleine mannetje.We zijn overgebracht naar het Radboud zieknhuis en daar kregen we te horen dat er totaal geen hersenactiviteit meer was.We hebben hem toen van de beademing af moeten halen en toen is hij na 3 uurtjes heel rustig ingeslapen in mijn armen.Oh wat blijft het moeilijk omhet weer op te schrijven!!
Is het voor jouw fijn om er met vreemden zo over te praten?

Liefs Anne
 
Wat een ontzettend veel leuke berichtjes van jullie.
Het doet me ontzettend goed en op deze manier heb ik t gevoel dat Loek*
voort blijft bestaan.

Liefs Polla
 
Lieve Polla,

Jouw lieve Loek zal altijd in jouw gedachten zijn en blijven.Mensen om je heen gaan sneller met hun leven verder en verwachten dat van jouw dan ook(tenminste dat merken wij om ons heen)Het praten met mensen op deze site maakt het juist zo fijn,omdat juist deze mensen ook heel graag een kindje willen en zich dan eens zo goed kunnen inleven in jouw verdriet.Als je een woordje van troost wilt hebben dan krijg je dat op deze site.
Heel veel sterkte in moeilijke tijden.

Liefs Anne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan