Hallo Allemaal,
Ik was vorige week om deze tijd nog zwanger, donderdag ging het helaas mis. Het was maar 5 en een halve week, maar we waren zo blij. We zijn nu 11 maanden bezig en konden ons geluk niet op. Ik heb het er best moeilijk mee moet ik toegeven. Ondertussen is mijn zus dik 7 maanden zwanger, in een keer raak. En alles gaat zo goed en dat gun ik haar ook, maar toch steekt het bij mij. We hebben er voor gekozen het aan niemand te vertellen dat we bezig zijn. Dus doe ik net of er niets aan de hand is. Mijn ouders zien ook wel dat het niet zo lekker gaat en ik een paar kilo ben afgevallen in een week tijd. Maar ik verzin de ene na de andere smoes. Vreselijk vind ik dat eigenlijk. Het meeste moeite heb ik met mensen die in m'n omgeving zwanger worden. Ik kan daar niet mee omgaan. Tuurlijk doe ik enthausiast, maar van binnen gil ik het uit. Ben ik vreemd, of herkennen meer mensen zich daarin?
Meiden, sterkte!
Groetjes Marieke.
Ik was vorige week om deze tijd nog zwanger, donderdag ging het helaas mis. Het was maar 5 en een halve week, maar we waren zo blij. We zijn nu 11 maanden bezig en konden ons geluk niet op. Ik heb het er best moeilijk mee moet ik toegeven. Ondertussen is mijn zus dik 7 maanden zwanger, in een keer raak. En alles gaat zo goed en dat gun ik haar ook, maar toch steekt het bij mij. We hebben er voor gekozen het aan niemand te vertellen dat we bezig zijn. Dus doe ik net of er niets aan de hand is. Mijn ouders zien ook wel dat het niet zo lekker gaat en ik een paar kilo ben afgevallen in een week tijd. Maar ik verzin de ene na de andere smoes. Vreselijk vind ik dat eigenlijk. Het meeste moeite heb ik met mensen die in m'n omgeving zwanger worden. Ik kan daar niet mee omgaan. Tuurlijk doe ik enthausiast, maar van binnen gil ik het uit. Ben ik vreemd, of herkennen meer mensen zich daarin?
Meiden, sterkte!
Groetjes Marieke.