Mis na 5 en een halve week.

Hallo Allemaal,

Ik was vorige week om deze tijd nog zwanger, donderdag ging het helaas mis. Het was maar 5 en een halve week, maar we waren zo blij. We zijn nu 11 maanden bezig en konden ons geluk niet op. Ik heb het er best moeilijk mee moet ik toegeven. Ondertussen is mijn zus dik 7 maanden zwanger, in een keer raak. En alles gaat zo goed en dat gun ik haar ook, maar toch steekt het bij mij. We hebben er voor gekozen het aan niemand te vertellen dat we bezig zijn. Dus doe ik net of er niets aan de hand is. Mijn ouders zien ook wel dat het niet zo lekker gaat en ik een paar kilo ben afgevallen in een week tijd. Maar ik verzin de ene na de andere smoes. Vreselijk vind ik dat eigenlijk. Het meeste moeite heb ik met mensen die in m'n omgeving zwanger worden. Ik kan daar niet mee omgaan. Tuurlijk doe ik enthausiast, maar van binnen gil ik het uit. Ben ik vreemd, of herkennen meer mensen zich daarin?

Meiden, sterkte!
Groetjes Marieke.
 
Ook ik heb dit meegemaakt maar dan een leeg vruchtzakje.Maar ik heb er voor gekozen om het wel aan iedereen te vertellen.ik werd ook woest als mensen zeiden van wij nemen een kind voor sommige mensen is het zo vanzelf sprekend je neemt geen kind je krijgt een kind.ook wij hebben er ruim 2 jaar voor moeten "oefenen"wij liepen al in het zieken huis maar het is toch op de natuurlijke manier gelukt en ook wilde het liefst niet op kraamvisite misschien heel egoistisch maar ik begrijp je wel daarom wil ik tegen je zeggen bespreek het gewoon met je omgeving en zeker ook met je nu zwangere zus deze zal denk ik zeker jullie verdriet wel begrijpen.daarom wil ik jullie heel veel sterkte wensen en zet hem op het gaat ook jullie wel lukken.ps wij hebben godzijdank een mooie dochter van nu 9.5maand.
groetjes Marja
 
het is niet vreemd dat dat gevoel heb. ik heb geen miskraam gehad alhoewel ik er twee heb gehad zon 7 jaar geleden. maar bij mij is mijn zoontje vorige jaar nov.in me buik overleden. en nu is me nicht zwanger van een jongeje en iedereen in me omgeving die zwanger is krijgt een jongetje of is zwanger van een jongetje. je bent er blij voor ze maar die gevoel is dubbel dat herken ik ook . nou meid heel veel sterkte en hoop dat als je er klaar voor bent dat je weer zwanger wordt en een gezonde kindje krijgt, want na die twee miskramen heb ik een pracht van een dochtertje gekregen die nu bijna zeven jaar is. groetjes isabel
 
Hoi,
Na 7 weken kreeg ik een miskraam en ik kwam hier pas in week 11 achter en werd in
week 13 gecurreteerd. Ondertussen weten al mijn bekenden en familie dit, terwijl ik daarvoor zoiets had van dit vertel ik niemand. Nu denk ik wat maakt het ook uit
of mensen op de hoogte zijn. Ik heb wel gemerkt dat mensen het weer snel vergeten zijn dat er een miskraam heeft plaats gevonden.That's live en de wereld draait gewoon door. Mij luchtte het op om het te vertellen, want ik moest mijn verdriet toch kwijt. Met mij gaat het weer prima en ik weet zeker dat dit verdriet bij jouw ook een plekje gaat krijgen. Veel sterkte meid.
 
Hoi, Ik kreeg na 9 weken zw.schap een miskraam (vruchtje was 5 wkn). Ik zit in dezelfde situatie als jij. Ik wil ook graag weer zwanger worden. Ik heb nu echter de rouwperiode van het kindje dat ik verloren ben (na 2 mndn). Pas als ik dit goed heb verwerkt, denk ik dat mijn lichaam weer ruimte biedt voor een nieuwe zwangerschap.
Maar ik herken je gevoelens uit duizenden!!! Ook mijn zusje is nu net zwanger en ik ben heel blij voor haar, maar had het voor mezelf nog veel leuker gevonden als het nu bij mij raak zou zijn...Heel dubbel dus

Ik leef met je mee.
 
Lieve Marieke, Gister heb ik gehoord dat mijn vruchtzakje echt leeg is. Ik zou nu 7-8 weken zijn geweest. Niemand wist nog van mijn zwangerschap en dat had ik nog even zo willen houden. Nu is wat mij betreft de hele situatie veranderd. Mijn moeder is inmiddels op de hoogte en maandag vertel ik het op mijn werk. Ik denk persoonlijk dat het goed is dat mensen in je omgeving weten wat er speelt en dat je zo ruimte voor jezelf creeërt om met je verdriet om te gaan. Mijn miskraam moet nog komen. Een heel goede vriendin van mij bevalt eind deze maand van de tweede. Beide in één keer raak en helemaal goed. Ik had gedacht mijn eerste eerder te krijgen dan zij haar tweede. Dit alles doet pijn maar ik ga dit zeker met haar delen, ik ben voor haar gelukkig en voor mezelf verdrietig. Ik ga proberen dit te scheiden zodat je ook van de mooie dingen nog kan genieten. Heel veel sterkte met het dragen van je verlies!!
 
Hoi Allemaal,

Heel herkenbaar, alleen bij ons was het kindje al 7 wkn overleden. Was 14 wkn zwanger toen ik bloed ging verliezen. Echo, en toen bleek dat de baby niet ouder geworden is als 7 wkn.
Ik vond het fijn dat mijn familie het wist. Hoewel sommigen echt extreem bot kunnen reageren. Ik kreeg reakties als: jij weet nu tenminste hoe het voelt om zwanger te zijn, of Gelukkig was je nog niet zo ver, en bewoog de baby nog niet. Zulke dingen zijn zo moeilijk om te verkroppen, dat anderen er zo makkelijk over denken.
Ik was achteraf gezien 10 x liever niet zwanger geweest als dat ik nog een kindje moet verliezen!!! Maar als ik dit zeg dan krijg ik reakties van : het was nog niet eens een echt kindje, daarvoor was het nog te klein. Dat maakt niet uit. Vanaf de 1e minuut overtijd wordt je mama!!!! Dat schakel je niet meer uit.
Helaas zijn we daarna nog 4 kindjes verloren in een zeer korte tijd en een vroeg stadium. De test had net voldoende hormoon om positief te zijn, en het begon weer te bloeden...
Sterkte aan iedereen en veel liefs
Linda
 
Terug
Bovenaan