<p>Hoi allemaal, dinsdag heb ik mijn termijn echo gehad en helaas was er geen kloppend hartje meer te zien. Het vruchtje is blijven steken op 8w4d. Mijn lichaam heeft het alleen nog niet in de gaten dus de miskraam is nog niet op gang gekomen. De gynaecoloog adviseert om eerst te wachten tot dit vanzelf komt, ik mag er ook medicatie voor vragen. Morgen heb ik weer een afspraak om dit te bespreken. Ik vind het een extra verdrietig idee dat het nog niet uit mijn lijf is dus ik ben geneigd morgen naar medicatie te vragen. Ik ben benieuwd of iemand haar ervaring wilt delen met beide opties en aan kan geven hoe lang het duurde voordat alles schoon was. Bedankt!</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Miskraam afwachten of opwekken met medicatie
- Onderwerp starter AnoniemJP
- Startdatum
Hi,
Wat een verdrietig nieuws! Voelde je al een beetje dat het niet goed zat?
Ik heb het zelfde meegemaakt vorig jaar, tijdens de 12 weken echo kwamen we er achter dat het vruchtje met 6 weken gestopt was met leven. Stiekem had ik al een beetje een voorgevoel.
Het vruchtje zat er nog. Persoonlijk vond ik het geen fijn idee om het te laten zitten en te wachten totdat het vanzelf opgang zou komen, of te laten aborteren (is dit een woord?), dus voor medicatie gekozen.
Het was even pittig en doorzetten, maar uiteindelijk heeft het goed uitgepakt en ben ik het vruchtje verloren. Wat mij betreft was dit een goeie ervaring, in hoeverre dit een goeie ervaring kan zijn natuurlijk. Alles was schoon daarna, en geen complicaties gehad.
Sterker nog, inmiddels ligt er een prachtig mannetje van 4 weken naast me. En dit zonder menstruatie tussen de miskraam en deze zwangerschap.
Ik wens je veel succes met je keus, en natuurlijk een hele mooie baby!
Wat een verdrietig nieuws! Voelde je al een beetje dat het niet goed zat?
Ik heb het zelfde meegemaakt vorig jaar, tijdens de 12 weken echo kwamen we er achter dat het vruchtje met 6 weken gestopt was met leven. Stiekem had ik al een beetje een voorgevoel.
Het vruchtje zat er nog. Persoonlijk vond ik het geen fijn idee om het te laten zitten en te wachten totdat het vanzelf opgang zou komen, of te laten aborteren (is dit een woord?), dus voor medicatie gekozen.
Het was even pittig en doorzetten, maar uiteindelijk heeft het goed uitgepakt en ben ik het vruchtje verloren. Wat mij betreft was dit een goeie ervaring, in hoeverre dit een goeie ervaring kan zijn natuurlijk. Alles was schoon daarna, en geen complicaties gehad.
Sterker nog, inmiddels ligt er een prachtig mannetje van 4 weken naast me. En dit zonder menstruatie tussen de miskraam en deze zwangerschap.
Ik wens je veel succes met je keus, en natuurlijk een hele mooie baby!
Hallo mama,
Ons eerst sterretje is gestopt met groeien op 6 weken en 4 dagen.
Mijn gevoel was, wat er niet hoort moet weg.
Ik heb het met medicatie gedaan, maar ben daarna alsnog gecurriteerd, achteraf had ik gelijk mijn gevoel moeten kiezen en gelijk voor curratage moeten gaan. Lang verhaal ben uiteindelijk een half jaar bezig geweest voor alles weer op orde was.
Ik had er pshygisch meer last van, omdat ik een controle mens ben en ik vond dat mij lijf me in de steek liet. Stom misschien maar heb geleerd dat je biet overal controle op kan hebben. Daarin tegen was ik naar alle ellende wel weer vrij vlot zwanger ( dit kan dus) echter zijn mijn zorgen nooit meer weg gegaan onzeker tijdens de zwangerschap of ik alles wel zou kunnen. We hebben nu een meisje dat in november een jaar word.
Advies: luister naar je lichaam en je gevoel. En als je een keuze hebt gemaakt geef je er aan over. Heel veel sterkte met het verlies van jullie baby, en vergeet niet je bent een mama. Ookal mocht je het niet ontmoeten. Je draagt het altijd in je hart mee.
Ons eerst sterretje is gestopt met groeien op 6 weken en 4 dagen.
Mijn gevoel was, wat er niet hoort moet weg.
Ik heb het met medicatie gedaan, maar ben daarna alsnog gecurriteerd, achteraf had ik gelijk mijn gevoel moeten kiezen en gelijk voor curratage moeten gaan. Lang verhaal ben uiteindelijk een half jaar bezig geweest voor alles weer op orde was.
Ik had er pshygisch meer last van, omdat ik een controle mens ben en ik vond dat mij lijf me in de steek liet. Stom misschien maar heb geleerd dat je biet overal controle op kan hebben. Daarin tegen was ik naar alle ellende wel weer vrij vlot zwanger ( dit kan dus) echter zijn mijn zorgen nooit meer weg gegaan onzeker tijdens de zwangerschap of ik alles wel zou kunnen. We hebben nu een meisje dat in november een jaar word.
Advies: luister naar je lichaam en je gevoel. En als je een keuze hebt gemaakt geef je er aan over. Heel veel sterkte met het verlies van jullie baby, en vergeet niet je bent een mama. Ookal mocht je het niet ontmoeten. Je draagt het altijd in je hart mee.
Hey mama,
Wat een verdrietig nieuws.. Voordat ik je mijn ervaring deel: Heel veel sterkte gewenst, want dit is niet niks!
Vorig jaar december hetzelfde meegemaakt op een termijn van 6 weken. Ook ik kreeg die keuze. Medicatie of niet? Ik wilde dat mijn lichaam dit zelf zou oplossen. Gynaecoloog wilde perse dat ik medicatie kreeg of zelfs curretage. Achteraf ben ik zelf heel blij dat ik daar niet naar geluisterd heb.
Iedereen ervaart het natuurlijk anders. Je schrijft dat je het juist een verdrietig idee vindt dat je kindje er nog zit.. Volg je gevoel. Ik wilde het juist nog graag bij me dragen totdat mijn lichaam er zelf klaar voor was het af te stoten. Het viel rond de kerst.. En of het nou nog in leven was of niet, hij/zij was er toch bij.
Na 4 weken deed ik weer een zwangerschapstest en was deze positief. Die grote kerel van 5 weken ligt nu aan de borst!
Nogmaals veel sterkte mama en volg je gevoel
Wat een verdrietig nieuws.. Voordat ik je mijn ervaring deel: Heel veel sterkte gewenst, want dit is niet niks!
Vorig jaar december hetzelfde meegemaakt op een termijn van 6 weken. Ook ik kreeg die keuze. Medicatie of niet? Ik wilde dat mijn lichaam dit zelf zou oplossen. Gynaecoloog wilde perse dat ik medicatie kreeg of zelfs curretage. Achteraf ben ik zelf heel blij dat ik daar niet naar geluisterd heb.
Iedereen ervaart het natuurlijk anders. Je schrijft dat je het juist een verdrietig idee vindt dat je kindje er nog zit.. Volg je gevoel. Ik wilde het juist nog graag bij me dragen totdat mijn lichaam er zelf klaar voor was het af te stoten. Het viel rond de kerst.. En of het nou nog in leven was of niet, hij/zij was er toch bij.
Na 4 weken deed ik weer een zwangerschapstest en was deze positief. Die grote kerel van 5 weken ligt nu aan de borst!
Nogmaals veel sterkte mama en volg je gevoel
Ik heb het bij 11 weken gehad, ik heb het laten opwekken met medicatie. Ik wou het graag zo snel mogelijk eruit en weer verder kunnen. Medicatie is me erg mee gevallen.
Vriendin van me wou afwachten en na 3 weken was het er nog steeds niet. Die heeft nog een hele rompslomp gehad. Je kunt dan ook niks afsluiten.
Vriendin van me wou afwachten en na 3 weken was het er nog steeds niet. Die heeft nog een hele rompslomp gehad. Je kunt dan ook niks afsluiten.
Hoi,
Allereerst heel veel sterkte gewenst! Want het is niet niks allemaal ?
Bij mijn eerste echo kregen we te horen dat de baby overeenkwam met 6 weken ipv 9. Toen moesten we na een week terug voor de zekerheid. Daarna mocht ik kiezen. Wij gingen een weekje op vakantie dus heb nog 2 weken ermee rond gelopen aangezien er ook niet op korte termijn een afspraak in het zh mogelijk was. Mijn lichaam had het gewoon niet door had een dikke buik en grote borsten het was zo moeilijk om mezelf in de spiegel te zien.
Uiteindelijk voor medicatie gegaan. Ik vond het heel erg tegenvallen. De vk had al gewaarschuwd dat het een soort bevalling zou zijn. En ik dacht ahhh het is nog maar 6 weken valt vast mee.. Ik heb hele erge krampen gekregen echt een soort weeën eind van de dag voelde ik een plopje. Toen was de pijn verdwenen. Daarna begon ik te vloeien en kwamen er allemaal stolsens en dat was heel erg heftig. Ik heb 5 uur lang op de wc gezeten durfde er gewoon niet vanaf. Viel ook bijna flauw door het bloedverlies.
Een week later controle. Had verwacht schoon te zijn, maar dat was ik helaas nog niet. Hij pakte een eendenbek en ging nog even zelf de rest weghalen. Een week daarna weer controle toen was ik nog niet helemaal schoon. Alleen er waren wel eitjes en follikels te zien dus we mochten de menstruatie afwachten en opnieuw proberen. Toen waren we dus weer 3 weken verder voor we verder mochten.
Voor mijn idee was het nog niet goed schoon, want ik raakte direct er na weer zwanger en dat werd helaas ook weer een miskraam. Deze kwam gelukkig uit zichzelf en deed geen pijn.
Ik wil je absoluut niet bang maken of zielig doen met mijn verhaal, maar in mijn geval viel het erg tegen en duurde het lang. Mocht ik weer een miskraam krijgen hoop het niet natuurlijk, maar dan zou ik voor curretage gaan.
Allereerst heel veel sterkte gewenst! Want het is niet niks allemaal ?
Bij mijn eerste echo kregen we te horen dat de baby overeenkwam met 6 weken ipv 9. Toen moesten we na een week terug voor de zekerheid. Daarna mocht ik kiezen. Wij gingen een weekje op vakantie dus heb nog 2 weken ermee rond gelopen aangezien er ook niet op korte termijn een afspraak in het zh mogelijk was. Mijn lichaam had het gewoon niet door had een dikke buik en grote borsten het was zo moeilijk om mezelf in de spiegel te zien.
Uiteindelijk voor medicatie gegaan. Ik vond het heel erg tegenvallen. De vk had al gewaarschuwd dat het een soort bevalling zou zijn. En ik dacht ahhh het is nog maar 6 weken valt vast mee.. Ik heb hele erge krampen gekregen echt een soort weeën eind van de dag voelde ik een plopje. Toen was de pijn verdwenen. Daarna begon ik te vloeien en kwamen er allemaal stolsens en dat was heel erg heftig. Ik heb 5 uur lang op de wc gezeten durfde er gewoon niet vanaf. Viel ook bijna flauw door het bloedverlies.
Een week later controle. Had verwacht schoon te zijn, maar dat was ik helaas nog niet. Hij pakte een eendenbek en ging nog even zelf de rest weghalen. Een week daarna weer controle toen was ik nog niet helemaal schoon. Alleen er waren wel eitjes en follikels te zien dus we mochten de menstruatie afwachten en opnieuw proberen. Toen waren we dus weer 3 weken verder voor we verder mochten.
Voor mijn idee was het nog niet goed schoon, want ik raakte direct er na weer zwanger en dat werd helaas ook weer een miskraam. Deze kwam gelukkig uit zichzelf en deed geen pijn.
Ik wil je absoluut niet bang maken of zielig doen met mijn verhaal, maar in mijn geval viel het erg tegen en duurde het lang. Mocht ik weer een miskraam krijgen hoop het niet natuurlijk, maar dan zou ik voor curretage gaan.
Zeker niet doen met medicatie. ik ken 2 mensen die zoveel bloed verloren hadden dat ze naar ziekenhuis moesten.
Ik heb zelf 2x gehad. Een keer kwam alles vanzelf. 2e keer bleef het rommelen en is het gecuriteerd.
Veel sterkte
Ik heb zelf 2x gehad. Een keer kwam alles vanzelf. 2e keer bleef het rommelen en is het gecuriteerd.
Veel sterkte