Miskraam bij ruim tien weken: hoe en wat ?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik ben nu 10.2 weken maar kregen gisteren bij de termijn echo te horen dat het kindje waarschijnlijk is overleden. Het hartje klopje niet en er deugden nog meer dingen niet. Waarschijnlijk is het twee weken geleden overleden.

Ik moet over een week voor een nieuwe echo maar kan me niet voorstellen dat het dan opeens wel goed is.

Mij is aangeraden om voorlopig even af te wachten of de miskraam vanzelf op gang komt. Dat zou beter zijn dan een curettage omdat de laatste toch complicaties op kan leveren en je na een curettage ook minder snel weer opnieuw zwanger mag worden.

Maar nu vraag ik mij af wat ik mij voor moet stellen bij een miskraam bij ruim tien weken of zelf nog langer. De verloskundige zei dat het ook nog wel een paar weken kan duren? Hoe lang duurt het en hoe komt het op gang? Hoe zit het met bloedverlies?

Ervaringsverhalen zijn meer dan welkom zodat ik mij een beetje kan voorbereiden.

Alvast bedankt!
Mirjam
 
He Mirjam,

Ik hoop natuurlijk voor je dat alles wel goed is, maar moet eerlijk zeggen dat het onlogisch klinkt dat er deze week geen hartje klopt en de volgende week wel weer?

Ik kan je niet zeggen hoe het met een mk van meer dan 10 weken gaat, want ik ben zelf nog nooit zover gekomen. Mijn mk waren met 5w daarna 6,5w en nu met 4,5w. Beide mk van 4,5w opgemerkt door bloedverlies, dus zijn er meteen uit gekomen. Bij de vorige mk heb ik een curettage gehad omdat het vruchtje met 6,5w was overleden maar er met  10 weken nog niet uitgekomen was. Het kan dus best ff duren voordat je lichaam door heeft dat er nog iets zit wat eruit moet.

Mijn VK zij toen tegen mij: het is beter als het er vanzelf uitkomt, maar je moet er natuurlijk zelf wel tegenkunnen. Geestelijk weet je immers dat het nietgoed zit, en de gedachte rond te lopen met een dood vruchtje in je, kan niet iedereen aan. Ik heb een curettage gehad omdat we een paar dagen later op vakantie gingen en de gyn het risico niet wilde lopen dat ik in het buitenland in nhet ziekenhuis zou belanden.

Overigens, je zegt dat je na een curettage niet snel zwanger mag raken. Dat is echter niet zo. Ze raden je aan om 1 ongi af te wachten, maar dat heeft niets met je lichaam te maken, maar alleen zodat je een volgende keer weet hoe lang je zwanger bent. (Is dus makkelijker tellen) en er zijn veel vrouwen die meteen weer zwanger raken.

Sterkte ermee en ik hoop voor je dat je hierna weer snel gezond zwanger bent.

Veel liefs,
Dion
 
Hallo Mirjam....

Wat vreselijk dat je dit mee moet maken....ten eerste wens ik je heel veel sterkte toe met het verwerken van dt verlies....

Ik heb ondertussen drie miskramen achter de rug... .allemaal totaal verschillend...
Bij mijn eerste miskraam was ik op twee dagen na..12 weken zwanger, maar het vruchtje was al twee weken eerder gestopt met groeien. Bij mijn begon het met een beetje bloedverlies....en de buikpijn bouwde zich op... Ik ben totaal neit kleinzerig... Maar de pijn was s nachts niet te houden... Het waren echt weeen en ze kwamen ook echt om de paar minuten....Uiteindelijk ben ik het vruchtje wel zelf verloren... Maar bij de echo was te zien dat er nog veel weefsel was achter gebleven...dus alsnog een curretage...Wat echt heel erg meevalt...ik was er zelf ook heel erg bang voor maar het is me honderd procent meegevallen!
Mijn andere twee miskramen (6 en 5 weken) waren pijnlijk maar goed te doen...een heel verschil dus..Bij mijn tweede is er weer wat achter gebleven en ben ik dus weer gecurrteerd.

Bij alle twee mijn curretages was ik gelijk de maand erna weer zwanger (een cycles afgewacht) en toen ik mijn Gyn vroeg wanneer ik weer zwanger mocht raken zei hij: "wat mij betreft vanavond nog".
Het is neit dat ik je wil aanraden om een curretage te doen. Ik wil alleen vertellen dat het mij erg is mee gevallen, en dat je ook erg veel bespaard kan blijven, miskramen kunnen erg heftig zijn.
Ik denk dat je zelf het best kan beslissen over wat je wilt doen....maar het blijft een vreselijke situatie, en je stelt je de toekomst heel anders voor op het moment dat je een positieve test in je handen houdt!
Sorry voor het lange verhaal maar ik hoop dat je er wat aan hebt... Er zijn veel verschillende ervaringen zul je wel lezen!
Heell veel sterkte!
Liefs Sarah
 
Hallo Miriam,

Wat een vreselijk nieuws zeg. Het spijt mij voor je!

Ik heb zelf 3 miskramen gehad bij 11 weken ook missed abortion. en ik heb er bewust voor gekozen om toch een curretage te doen.
Ik vond het persoonlijk psychisch te zwaar om het kindje nog langer bij mij te houden terwijl het niet meer leeft. En ik wilde absoluut niet dat mijn kindje in de wc eindigde. Misschien een beetje te ver gedacht maar mijn man en ik waren het er beide mee eens dat het een curretage moest worden.

Alle drie keer viel reuze mee, kwa ingreep. Ik weet wel dat er sommige dingen fout kunnen gaan. Maar dat is in mijn geval nooit gebeurd. ja ik verloor te veel bloed, maar dat kan bij een natuurlijke weg net zo goed gebeuren.
 De laatste ingreep was 10 april en ik ben nu alweer 6 weken zwanger. De gyn zei dat dat absoluut geen probleem was. Je mag gelijk na een miskraam weer zwanger worden als je er aan toe bent.

Ik vind dat jij moet beslissen wat jij wilt en niet het ziekenhuis. Wil je het natuurlijk laten komen dat moet je dat absoluut doen. Wil je een curretage dan moet je dat ook aangeven. Jij bent de baas over jou lichaam. Jij moet doen wat   bij jou het beste past in deze moeilijk situatie.
 
Ik heb trouwens ook een gezond kind je dus het kan wel goed gaan.

Succes ermee.

Liefs Saartje
 
Hoi Mirjam,
Wat ontzettend rot voor je.
Mijn eerste zwangerschap is na 13 wk geëindigd in een mk. En zoals bij  Sarah heb ik 's nachts ook  echt weeën gehad. Het vruchtje ben ik toen ook verloren. Bij mij zat het nog in het vruchtzakje en dat is er in z'n geheel uitgekomen. Daarna nog anderhalve wk een beetje buikpijn en bloedverlies gehad. Gelukkig is er niks achter gebleven en heb ik geen curretage gehad.

Net zoals iedere zwangerschap verschillend kan zijn is dat ook zo bij een mk. En ik kan me voorstellen dat het heel eng is omdat je niet weet wat je te wachten staat.
Ik heb toen heel veel aan mijn vk gehad. Het ziekenhuis stuurde me weg met de mededeling afwachten. Maar ik voelde me heel rot en wist niet waar ik aan toe was. Ik heb mijn vk gebeld en die heeft me heel goed begeleid. Ze is zelfs 2 keer langsgeweest om te kijken hoe het met me ging, heel lief!
Ik zou gewoon het ziekenhuis of je vk bellen als je vragen hebt, of onzeker bent.  Voor hun is het misschien dagelijkse kost maar voor jou niet!

Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen!

Groetjes Janneke
 
Hoi Mirjam,

Wat vervelend voor je dat het mis is gegaan.
Ikzelf heb vorig jaar oktober een missed abortion (leeg vruchtzakje) gehad. Daar kwamen we achter toen ik 9 weken zwanger was. Het vruchtje was bij 6 weken al gestopt. Ik was dus minder ver dan jij.
Mijn echoscopiste zei toen dat mijn lichaam nog niet bezig was het af te stoten omdat het weefsel in mijn baarmoeder er nog rustig uitzag. Misschien dat ze dat bij jou volgende week ook kunnen zien. Dan kun je daarna zelf bepalen of je de miskraam af wilt wachten of niet. Ikzelf heb destijds gekozen voor een curretage omdat ik de spanning van het wachten niet aankon.

Ik vind het ook wel een beetje raar dat ze tegen jou gezegd hebben dat je na een curretage niet meteen weer zwanger mag worden. Dat is namelijk onzin. Ik ben achteraf heel blij dat ik voor deze ingreep gekozen heb. Ik wist gewoon dat ik na die dag er ook vanaf zou zijn. Ik ging 's ochtends naar het ziekenhuis en aan het begin van de middag mocht ik alweer naar huis. Ik heb die dag nog bloed verloren en de dag erna. Een week lang heb ik nog een klein beetje oud bloed verloren bij het plassen en daarna was het over. Ik heb geen buikpijn gehad en ik heb ook niet het hele proces van een miskraam hoeven doorstaan.
En ja, er bestaat een kleine kans dat er bij een curretage iets mis kan gaan maar dat is al heel erg verkleind omdat ze tegenwoordig het weefsel wegzuigen uit je baarmoeder. Vroeger schraapten ze dat weg waardoor er kans was op verklevingen maar dat is nu dus niet meer.

Enne, ik ben na de curretage meteen weer zwanger geworden en ben nu 38 weken op weg. Ons knulletje doet het prima daarbinnen dus ik ben het niet helemaal met jouw verloskundige eens......

Heel veel sterkte de komende tijd en neem de tijd om het een plaatsje te geven.

Groetjes,
Maike
 
Bedankt voor alle snelle reacties.
Van mijn verloskundige heb ik begrepen dat je na een gewone miskraam direct weer zwanger kunt worden, dus dat je niet een menstruatie af hoeft te wachten. Ze zei ook dat je na een curettage beter wel een of twee menstruaties af kunt wachten. En daarbij zouden er aan een curettage toch wat risico's kleven volgens haar.

Nu heb ik er geen moeite mee dat ik een dood kindje in mij heb dus wat mij betreft hoeft het er ook niet direct uit. Ik wacht dus nog even af op de miskraam. Volgende week donderdag heb ik nog een keer een echo dus dan heb ik iets meer duidelijkheid. De verloskundige die gisteren de echo maakte kon mij niet met 100% zekerheid zeggen dat het niet goed is, maar er waren zoveel slechte aanwijzingen dat ik niet meer geloof dat de kleine nog wel leeft. Ik ga dan meteen even verder vragen over de te volgen weg. Wat mij betreft hoef ik niet direct een curettage maar ik blijf natuurlijk ook niet weken en weken wachten op een spontane miskraam. En daarbij gaan wij half augustus op vakantie dus dan wil ik deze ellende wel achter de rug hebben want ik heb natuurlijk geen zin om op mijn vakantie in een buitenlands ziekenhuis te eindigen.

Wat wel opvalt is dat ik nu nog meer van mijn zoontje geniet dan ik anders al doe. Hij zorgt voor de nodige afleiding en maakt mij ook duidelijk dat een zwangerschap wel goed kan verlopen. Dat geeft wel hoop voor de toekomst. Hopelijk raak ik straks weer snel zwanger en gaat het dan allemaal wel goed....

Mirjam
 
Hé Mirjam,

ik wil je veel sterkte wensen met het verlies. En je partner natuurlijk ook.
Ik heb zelf gewacht op een natuurlijke miskraam. Bij 8 weken wist ik dat het vruchtje niet meer leefde. Waarschijnlijk was het al in het begin mis gegaan. Ik mocht van de verloskundige max. 4 weken wachten, dus tot 12 weken zwangerschap. Bij 10 weken kreeg ik heel licht bloedverlies en met 11 weken ben ik het vruchtzakje verloren. Daarna nog een dag of 4 flink bloedverlies. Ik heb er, behalve het bloedverlies, eigenlijk niet veel van gemerkt. Beetje zeurderig gevoel in m'n buik, alsof ik ongesteld moest worden. Ik ben ook alles kwijtgeraakt, dus geen curettage meer. Lichamelijk gezien is het dus erg meegevallen.
Ik belde wel elke week even met de verloskundige om te vertellen hoe het met me ging en of ik het nog volhield om af te wachten. Toen ik een keer opmerkte dat het zo dubbel was (ik voelde me nog zo zwanger en wist natuurlijk wel dat het mis was, maar vond dat soms moeilijk te bevatten. Iets wat denk ik iedereen die een miskraam meemaakt wel heeft.) mocht ik de volgende dag meteen langskomen voor nog een echo en een gesprek. Tussendoor mocht ik altijd bellen en ook nu, na de nacontrole mag ik nog steeds bellen als ik ergens mee zit of vragen heb. Ik ben zelf erg blij met deze goede begeleiding, want ook al lijk ik voor de buitenwereld vaal een koele kikker, het gaat je toch niet in je koude kleren zitten.
Heel herkenbaar wat je zegt over dat je nog eens extra geniet van je kindje dat er al wel is. Ik had / heb dat ook. Ik vond het al een wonder en ben daar nu nog meer van doordrongen.
Nogmaals heel veel sterkte de komende tijd en zorg goed voor jezelf!

Groetjes,
Margrethe
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan