Miskraam maar bij 11 weken 8 weken geleden maar stijgende HCG waardes

<p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">Dag Allemaal. </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">ik schrijf mijn verhaal op omdat ik ergens hoop dat iemand een zelfde ervaring heeft gehad. Ik probeer alles in chronologische volgorde te vertellen.</span></p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">-26 november eerste termijn echo: alles leek goed alleen bleek ik minder ver te zijn. Het leek toen op een zwangerschap van 9weken en 2 dagen. Wel werd er minimaal vocht waargenomen bij de buik van het kindje.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">-6 december opnieuw de termijn echo. Het hartje klopte niet meer.. ergens had ik al een voorgevoel maar dit was intentie verdrietig. Ik ben zelf bekkenfysiotherapeut en benaderde alles maar als een soort casus om niet helemaal kapot te gaan. </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">-12 december miskraam opgewekt met synetec. Het ging allemaal goed maar ik had te ruim bloedverlies en moest daarom toch even naar het ziekenhuis. Er bleek een klein stukje vast te zitten in mijn baarmoeder mond waardoor mijn baarmoeder maar bleef krampen en bloeden om het er uit te krijgen. Dit stukje werd verwijderd en het bloeden werd meteen een stuk minder. Er is toen al meteen een inwendige echo gemaakt en het zag eruit alsof alles er goed uit was gekomen. 100% zeker konden ze dat natuurlijk niet zeggen omdat er nog een onrustig beeld was op de echo door de bloeding. </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">- ik zag het positief in! Was af en toe erg verdrietig maar had de feestdagen als afleiding en wilde vooruit denken en snel weer zwanger worden. </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">- echter ik bleef maar bloeden en bruinverlies houden. Op 30 december zat er uit het niets een stuk weefsel in mijn ondergoed. Het was onmisbaar en ik werd gelijk door gestuurd voor een echo. Helaas.. er zat toch nog een kleine rest ong 1cm bij 1.5cm. Na overleg met de gynaecoloog besloten we om te wachten tot mijn menstruatie was geweest om te kijken of de rest dan vanzelf werd opgeruimd. </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">-1 januari kreeg ik extreme buikpijn. Het leek wel een soort wee! (Ik heb al een fantastisch mannetje van 1.5 jaar dus weet hoe dat voelt) het heeft ong. 20 min geduurd en werd toen met pijnmedicatie weer minder. We zijn toen in het ziekenhuis geweest. De rest werd iets groter gemeten maar dit kan ook meetverschil zijn geweest tussen twee echoscopistes. Infectie waarden werden gemeten en die waren gelukkig allemaal goed. Het loopt af met een sisser en met een kruik en paracetamol overleef ik het wel.</span></p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">- 3 dagen later begon ik weer met werken en klussen in ons nieuwe huis (het nieuwe huis is natuurlijk wel een lichtpuntje in deze bizarre tijd) langzaam kreeg ik weer een beetje meer bloed verlies. Was dit mijn ongesteldheid? Na overleg met de verloskundige werd er een echo gepland voor 16 dec.</span></p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">16 december leek een fantastische dag. Op het moment dat ik mijn broek naar beneden deed om op de bank te gaan liggen voor de echo begon het bloed ineens te stromen! En ik verloor ter plekke 2 stolsels. Zou dit dan de rest zijn geweest? We maakte de echo en inderdaad de baarmoeder leek helemaal leeg! Wat een feest.. die avond hebben we een fles wijn opgedronken.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">-na 5 dagen hele heftige menstruatie nam het af en werd het weer bruinverlies (even voor de duidelijkheid. Ik heb dus tot die tijd altijd bloedverlies of bruinverlies gehad sinds de miskraam) na een week kreeg ik een gek onderbuik gevoel en deed ik een zwangerschaps test. Mega super positief! </span></p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">mij kan alleen met geen mogelijkheid Zwanger zijn want doordat ik altijd ben blijven vloeien mocht ik nog geen sex hebben. Ik heb toen de verloskundige gebeld en die heeft het vervolgens overgedragen aan het ziekenhuis.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">25 januari had ik een afspraak in het ziekenhuis. Hier blijkt dat er toch nog een rest zit. Nu was ik er echt klaar mee.. We maakte een nieuwe poliklinische afspraak zodat we konden gaan kijken wanneer we een hysteroscopie konden gaan plannen. Omdat het weefsel dat er zit nog goed doorbloed is willen ze afwachten tot dit wat meer is uitgedoofd en geen curettage uitvoeren. Dit ivm met grote kans op hevig bloedverlies. ik liep het ziekenhuis al uit toen ik gebeld werd en ze toch voor de zekerheid mijn HCG wilde testen. Later die middag werd ik al gebeld door de artsassistent. Mijn HCG waarden waren nog steeds veel te hoog! (4672) 3 dagen later moest ik weer terug komen want het zou een trofoblastziekte kunnen zijn.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">-28 januari weer afspraak in het ziekenhuis. HCG waarden met 12% verhoogd en de rest is wat groter geworden. Niet significant genoeg om te denken aan een trofoblastziekte. Maar helemaal met zekerheid uitsluiten kunnen ze ook niet. Verdenking is dus nog steeds een rest. Helaas wel een die goed doorbloed is waardoor ze nu echt liever niet gaan opereren. Dit in verband met kans op een grote bloeding. De hoop is dat dit binnen 4 weken minder wordt en dat ze het dan met een hysteroscopie poliklinisch kunnen verwijderen. Dit is dus goed nieuws. Moet wel zeggen dat ik het zelf nog moeilijk vond om te geloven vooral omdat ik eerder ook al goed nieuws heb gehad en dat achteraf toch weer niet zo was. Lastig dat ik weet dat er nog wat zit en dat ik het nog een tijdje moet uitzitten. vrijdag 4 feb heb ik weer controle. Dan eindelijk direct bij de de gynaecologe die hierin is gespecialiseerd . </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">1 februarie heb ik ineens weer bloedverlies. Ik heb vaak last van maagzuur en voel me gewoon kut. Ik heb het ziekenhuis gesproken en in overleg spreken we af om op de afspraak van vrijdag 4 februari te wachten.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">-morgen is het vrijdag 4 feb ik vind het onwijs spannend.. wat doen die HCG waardes en is de rest al aan het uitdoven? Ik heb er maar een naar omderbuikgevoel bij.. </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1"> </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;">herkend iemand zich in mijn verhaal?</p>
 
Ik herken me niet in je verhaal maar ik wil je graag zeggen dat ik het echt heel naar vind voor jullie dat je zo van het kastje naar de muur word gestuurd.
Ik kan me niet voorstellen wat die onzekerheid mentaal met je doet.
Ik hoop dat ze je nu eindelijk goed helpen en duidelijkheid kunnen verschaffen.
Ik wens je alle sterkte en hopelijk binnenkort een mooie gezonde zwangerschap ?
 
Terug
Bovenaan