Dag allemaal,
Ik was 14 weken zwanger van mijn 4e kindje mijn oudste is 17 en heb een tweeling van 15 dus dit was echt een overwachte nakomeling. De baby was heel actief en groeide goed. Bij de 12e week kreeg ik ineens erge steken in mijn linkerkant van mijn buik en dacht misschien een blaasontsteking omdat ik ook heel lichtjes bloed verlies had. Ik had geen blaasontsteking maar toch ff naar het ziekenhuis geweest om te kijken waar het bloedverlies vandaan kwam aangezien ik ook 2 kleine vleesbomen in mijn baarmoeder heb. ze zagen wel wat bloed in de baarmoeder maar konden net niet verklaren de baby groeide goed dus dat was het belangrijkste zeiden ze. Veel pijn gehad tussendoor en 3 grote bloedstolsels verloren en veel harde buiken maar met de baby bleef het goed gaan. Ik denk dat ik wel 8 echo's gehad heb.in 14e week braken mijn vliezen ineens en kreeg te horen dat de kleine leefde maar geen kans maar maakte want hij totaal geen vruchtwater meer en hij had vruchtwater nodig. Maar ik had nog hoop want kon thuis blijven en rustig aan doen tot ik thuis kwam en koorts kreeg en met spoed terug naar het ziekenhuis moest. Met veel verdriet wetend dat de kleine eruit moest en pijn van de weeën die al waren begonnen is de kleine er na 8 uur uitgekomen. Het was het verschrikkelijkste wat ik ook heb mee moeten maken bevallen van een hele kleine baby waar alles erop en eraan zat. Wij hebben hem gelukkig kunnen begraven en een naam kunnen geven maar de verdriet zit wel heel diep omdat het na mijn gevoel verkomen had kunne worden. Ik heb daarna nog 4 dagen in het ziekenhuis gelegen omdat de koorts niet wou zakken. Nu bijna 4 weken later weet ik helaas niet wat er gebeurd is. Alleen dat ik een infectie heb opgelopen waardoor de ontsteking ontstaan is en mijn vliezen gebroken zijn. Dus pech hebben daar kwam het op neer. Ik heb 2 kleine vleesbomen maar daar lag het niet aan zeiden ze terwijl ik wel erge pijn had wat waarschijnlijk wel van die vleesbomen kwam alleen ze zijn zo makkelijk met zeggen dat kan niet. Nu ben ik natuurlijk heel bang dat het weer zou kunnen gebeuren als ik zwanger zou raken is er iemand die ook zoiets heeft meegemaakt en het met mij wil delen? Sorry voor mijn lange verhaal..
Ik was 14 weken zwanger van mijn 4e kindje mijn oudste is 17 en heb een tweeling van 15 dus dit was echt een overwachte nakomeling. De baby was heel actief en groeide goed. Bij de 12e week kreeg ik ineens erge steken in mijn linkerkant van mijn buik en dacht misschien een blaasontsteking omdat ik ook heel lichtjes bloed verlies had. Ik had geen blaasontsteking maar toch ff naar het ziekenhuis geweest om te kijken waar het bloedverlies vandaan kwam aangezien ik ook 2 kleine vleesbomen in mijn baarmoeder heb. ze zagen wel wat bloed in de baarmoeder maar konden net niet verklaren de baby groeide goed dus dat was het belangrijkste zeiden ze. Veel pijn gehad tussendoor en 3 grote bloedstolsels verloren en veel harde buiken maar met de baby bleef het goed gaan. Ik denk dat ik wel 8 echo's gehad heb.in 14e week braken mijn vliezen ineens en kreeg te horen dat de kleine leefde maar geen kans maar maakte want hij totaal geen vruchtwater meer en hij had vruchtwater nodig. Maar ik had nog hoop want kon thuis blijven en rustig aan doen tot ik thuis kwam en koorts kreeg en met spoed terug naar het ziekenhuis moest. Met veel verdriet wetend dat de kleine eruit moest en pijn van de weeën die al waren begonnen is de kleine er na 8 uur uitgekomen. Het was het verschrikkelijkste wat ik ook heb mee moeten maken bevallen van een hele kleine baby waar alles erop en eraan zat. Wij hebben hem gelukkig kunnen begraven en een naam kunnen geven maar de verdriet zit wel heel diep omdat het na mijn gevoel verkomen had kunne worden. Ik heb daarna nog 4 dagen in het ziekenhuis gelegen omdat de koorts niet wou zakken. Nu bijna 4 weken later weet ik helaas niet wat er gebeurd is. Alleen dat ik een infectie heb opgelopen waardoor de ontsteking ontstaan is en mijn vliezen gebroken zijn. Dus pech hebben daar kwam het op neer. Ik heb 2 kleine vleesbomen maar daar lag het niet aan zeiden ze terwijl ik wel erge pijn had wat waarschijnlijk wel van die vleesbomen kwam alleen ze zijn zo makkelijk met zeggen dat kan niet. Nu ben ik natuurlijk heel bang dat het weer zou kunnen gebeuren als ik zwanger zou raken is er iemand die ook zoiets heeft meegemaakt en het met mij wil delen? Sorry voor mijn lange verhaal..