Miskraam na 8 weken

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Ik ben 2 weken geleden een miskraam gehad, en heb nog steeds veel buikpijn en bloedverlies. Ben er ook heel erg verdrietig over en week niet goed hoe ik er mee om moet gaan, ik heb wel vriendinnen om ermee over te praten, maar zei hebben niet zoiets meegemaakkt en dan is t toch anders/lastiger praten, iemand anders die dit ook zo ervaart..?

Groetjes
 
Hoi Aisacia,

Vorige week ben ik gecurretteerd, na een gedeeltelijke miskraam.
Ook ik ervaar nog steeds veel buikpijn, het bloedverlies begint nu minder te worden.
Ik hoop dat dit snel weer beter gaat, ik ben zelfs thuis gebleven van mijn werk.( en dat doe ik nooit!)
Ik ervaar dat ik er wel met mensen over kan praten, maar sommige dingen blijven lastig.
Zoals een vriendin die net bevallen is, en een andere vriendin die maar blijft vragen wanneer we nou op kraamvisite gaan. Ik heb daar totaal geen behoefte aan op dit moment, maar dat wordt niet gesnapt.....
Het lijkt ook wel alsof sommigen denken dat je er wel weer bent zodra je lichamelijk bent hersteld.
Het kost mij emotioneel nog steeds wel moeite, hoewel het anders is dan een paar weken geleden.
Toen had ik nergens meer zin in, en dat gaat alweer beter.
Gelukkig kan ik er met mijn man goed over praten, die heeft het er ook moeilijk mee net als ik.
Ik hoop dat jij ook een begripvolle partner hebt, want dat helpt.
En heel fijn dat ook dit forum er is, iedereen hier weet waar het over gaat. Je kunt je gevoelens hier even kwijt.
Ik wens je heel veel sterkte, hoop dat je lichamelijk snel beter voelt. En neem de tijd om je verdriet te verwerken, want dat mag.

Groetjes van Dieke.
 
Hoi Aisacia,

Vorige week ben ik gecurretteerd, na een gedeeltelijke miskraam.
Ook ik ervaar nog steeds veel buikpijn, het bloedverlies begint nu minder te worden.
Ik hoop dat dit snel weer beter gaat, ik ben zelfs thuis gebleven van mijn werk.( en dat doe ik nooit!)
Ik ervaar dat ik er wel met mensen over kan praten, maar sommige dingen blijven lastig.
Zoals een vriendin die net bevallen is, en een andere vriendin die maar blijft vragen wanneer we nou op kraamvisite gaan. Ik heb daar totaal geen behoefte aan op dit moment, maar dat wordt niet gesnapt.....
Het lijkt ook wel alsof sommigen denken dat je er wel weer bent zodra je lichamelijk bent hersteld.
Het kost mij emotioneel nog steeds wel moeite, hoewel het anders is dan een paar weken geleden.
Toen had ik nergens meer zin in, en dat gaat alweer beter.
Gelukkig kan ik er met mijn man goed over praten, die heeft het er ook moeilijk mee net als ik.
Ik hoop dat jij ook een begripvolle partner hebt, want dat helpt.
En heel fijn dat ook dit forum er is, iedereen hier weet waar het over gaat. Je kunt je gevoelens hier even kwijt.
Ik wens je heel veel sterkte, hoop dat je lichamelijk snel beter voelt. En neem de tijd om je verdriet te verwerken, want dat mag.

Groetjes van Dieke.
 
Hoi dieke,

Ja ik heb gelukkig een begripvolle partner waarmee ik kan praten. Hij heeft het er ook erg moeilijk mee. En inderdaad, ik heb een vriendin die met een maand moet bevallen, en zie nu al tegen het kraambezoek op! Ik ga wel, mij man zei ook, misschien helpt het met het verwerken. We zullen zien. Ik heb al een dochtertje van bijna 1, en ik knuffel lekker veel met haar en probeer al mijn energie ook in haar te steken.

Sterkte !

Groetjes Yoan
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan